Un vendedor de Haliotis cola so pesca viva, matando al animal nel so interior.

El furtivismo, caza furtiva, ye la caza o la pesca illegal, en vedáu.

Puede ser illegal debíu:

  • La caza o la pesca fora de la temporada llegalmente establecida.
  • El furtivu nun tener una llicencia.
  • El adminículo usáu ye una arma illegal pal animal.
  • L'animal o la planta ta nun área de restricción.
  • El derechu a cazar esi animal ye reclamáu por daquién.
  • Los medios usaos son illegales (por casu trampes, reflectores p'atochecer o paralizar venados o llebres o esplosivos pa matar peces).
  • L'animal o'l pexe ta protexíu por lleis, o foi llistáu como especie en víes d'estinción o amenazada (exemplu Especies amenaciaes, Acta d'Especies Amenaciaes, n'EE. XX.)
  • L'animal o la planta fueron marcaos por un investigador

Envalórase que'l tráficu de vida montesa illegal ye siquier de 10 mil millones de dólares.

Note que solo se puede dicir qu'hai caza furtiva sobre la fauna montesa. La muerte y aprehendimiento d'animales domésticos ye furtu o robu ("abigeato"), nun caza furtiva.

El furtivismo vexetal, o "balta furtiva" tamién crez. Un exemplu prominente ye la remoción de Ginseng[1] nel Parque Nacional de los Grandes Montes Fumientos. Envalórase que les plantes seques de ginseng robáu, allugar nel "mercáu negru" a non menos d'ente 450 y 500 dólares el gramu.

Aspeutos históricos

Cazador furtivu prindáu poles autoridaes

Na Edá Media, la caza furtiva en terrenes reales, yera una forma de caza pa sobrevivir única de los probes, especialmente mientres los tiempos onde cazar yera un privilexu reserváu a los dueños de la tierra y a la nobleza. Nel sieglu XVI, en casu de matar a un venáu (consideráu animal de la realeza en munchos llugares d'Europa) podría aplicase como castigo la pena de muerte.

Los animales pequeños típicamente cazaos polos probes yeren coneyos, usando llazos y cetrería. La caza xenuina riquía armes, considerable maña y tiempu llibre, que l'habitante llabrador permediu a cencielles nun tenía. Un llabrador taba bien lloñe de poder cazar el venáu del señor. Matar un venáu yera consideráu una caza furtiva, ensin importar la causa. Nel periodu medieval, los animales monteses yeren consideraos la mayor fonte d'alimentu, por cuenta de delles fames qu'aniquilaben otres reserves de comida; y esto amontaba la caza furtiva.

N'Inglaterra, esta práutica yera abondo común, y aumentó escontra fines del sieglu XX. Hai evidencia que la caza furtiva foi la mayor fonte d'alimentu de los probes rurales. Munches cantares folclóricos tradicionales ingleses aponderen esta práutica (como en Cazador furtivu de Lincolnshire) o les consecuencies de ser prindáu (por casu en Tierra de Van Diemen). Quiciabes por cuenta de esto, la caza furtiva foi vista con un dexo de señardosu romanticismu en delles árees, como un noble actu de defender los derechos del probe y non como un problema col ecosistema.

Puntos modernos

Hai munches aiciones nacionales ya internacionales tomaes en contra de ciertes clases de "caza furtiva". La caza de marfil foi interdicta en 1989. Les Filipines tienen más de 400 especies animales amenaciaes, toes illegales pa cazar.

Señalando'l problema

Delles organizaciones estatales de guardaparques faen usu de "animales robóticos", n'árees d'alta visibilidá p'allugar a los cazadores furtivos y arrestalos entós que los dispararon a esos "animales"..

Terminoloxía moderna

Hasta siquier 1990, el términu "furtivismo" usábase dacuando pa referise al actu d'arrendar emplegaos que yá taben emplegaos por otra compañía (especialmente un competidor), orquestado por un reclutador referíu como un "cazador de cabeces".

En 2007, el términu empezó a usase pa significar tar aforfugáu polos miembros familiares.

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.