Carlos Lleras Restrepo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7 agostu 1966 - 7 agostu 1970 ← Guillermo León Valencia - Misael Pastrana Borrero →
8 ochobre 1943 - 6 marzu 1944
26 agostu 1941 - 7 agostu 1942
7 agostu 1938 - 24 marzu 1941
- Alfonso Araújo Gaviria → | |||||||||||
Vida | |||||||||||
Nacimientu | Bogotá, 12 d'abril de 1908[1] | ||||||||||
Nacionalidá | Colombia | ||||||||||
Muerte | Bogotá, 27 de setiembre de 1994[1] (86 años) | ||||||||||
Sepultura | Jardines de Paz (es) | ||||||||||
Familia | |||||||||||
Padre | Federico Lleras Acosta | ||||||||||
Casáu con | Cecilia de la Fuente de Lleras (es) | ||||||||||
Fíos/es | Carlos Lleras de la Fuente (es) | ||||||||||
Hermanos/es | Isabel Lleras | ||||||||||
Estudios | |||||||||||
Estudios | Universidá Nacional de Colombia | ||||||||||
Llingües falaes | castellanu[2] | ||||||||||
Oficiu | políticu, abogáu | ||||||||||
Premios |
ver
| ||||||||||
Creencies | |||||||||||
Partíu políticu | Partido Liberal Colombiano (es) | ||||||||||
Carlos Alberto Lleras Restrepo (12 d'abril de 1908, Bogotá – 27 de setiembre de 1994, Bogotá) foi un abogáu y políticu colombianu, qu'ocupó'l cargu de Presidente de Colombia mientres el periodu 1966–1970 pol Partíu Lliberal. Ye'l güelu maternu del políticu Germán Vargas Lleras y de Valerie Calle Vargas.
Biografía y Estudios y homenaxes
Estudió nel Instituto San Bernardo de La Salle, onde se graduó como bachiller en Filosofía y Lletres. En 1930 llogró'l títulu en Derechu , Ciencies Polítiques y Sociales na Universidá Nacional de Colombia en Bogotá. Nel sector priváu, foi abogáu de múltiples empreses, nacionales y estranxeres, rector del colexu Ximnasiu Modernu en 1944, direutor de la Escuela d'Alministración d'Empreses y Economía de la mesma institución. Foi tamién xerente pa Colombia de Celanese. Foi presidente de la Xunta Directiva del Bancu Francés ya Italianu (güei Sudameris) del cual foi accionista, asesor de Renault mientres el so exiliu en Méxicu (1952-1954), fundador de los selmanarios "Política y Daqué más" (1961) xunto con Juan Lozano y Lozano y "Nueva Frontera" (1975). Tamién se destacar como árbitru en numberosos tribunales nacionales, en pleitos de derechu comercial. En 1980, la Universidá del Cauca confirió-y el títulu de Doctor Honoris Causa en Derechu y Ciencies Polítiques y Sociales. Foi homenaxáu pol Bancu de la República nel billete de $100.000 pesos qu'empezó a circular en 2017.
Presidencia de la República
Mientres el periodu del Frente Nacional, resultó escoyíu Presidente de la República pal periodu del 7 d'agostu de 1966 al 7 d'agostu de 1970. El so gobiernu, denomináu "del tresformamientu nacional", carauterizar pola estabilización y crecedera económica pola Reforma Constitucional de 1968, que, ente otros aspeutos, determinó la descentralización de gran parte de la xestión estatal n'entidaes especializaes como los Institutos Descentralizaos.
Arriendes de un fuerte impasse en 1967 col Fondu Monetariu Internacional, qu'aportunaba nuna devaluación masiva de la moneda colombiana como fórmula previa a un préstamu de balanza de pagos, Lleras implementó per primer vegada, como parte de la reforma incluyida nel Decretu Llei 444 de marzu de 1967, el sistema de micro devaluaciones programaes de la moneda, que tamién se conoció como de "devaluación gota a gota". Esti sistema esanició la especulación y corrupción acomuñada coles devaluaciones masives y l'incertidume pal sector granible. La estabilidá llograda nel frente esternu, gracies a esa midida, dexó l'afitamientu de la crecedera económica mientres esi gobiernu y n'otros que-y asocedieron.
Mientres el so xestión creáronse los departamentos de Risaralda, Sucre y Cesar. Ye l'únicu Presidente de la República que foi sancionáu por una falta disciplinaria nel exerciciu del so cargu, cuando l'entós Procurador Xeneral de la Nación, el conservador Mario Aramburo Restrepo, lo amonestó por participación en política.
En 1970, tuvo d'encarar y detener l'intentu golpista de los siguidores del xeneral Gustavo Rojas Pinilla (siguidores que conformaríen darréu'l grupu insurxente M-19), quien perdería les eleiciones frente a Misael Pastrana Borrero por un presuntu fraude eleutoral. El Presidente Lleras declaró'l toque de queda y l'estáu de sitiu calteniendo l'orde, pero quedó nel ambiente dúldalo sobre lo realmente asocedío nesa xornada eleutoral.
Ministros
Ministeriu | Nome | Partíu | Periodu |
---|---|---|---|
Ministru de Gobiernu | Misael Pastrana Borrero | Partíu Conservador Colombianu | 1966-1968 |
Carlos Augusto Noriega | Partíu Conservador Colombianu | 1968-1969 | |
Douglas Botero Boshell | Partíu Lliberal Colombianu | 1969-1970 | |
Ministru de Facienda y Creitu Públicu | Abdón Espinosa Valderrama | Partíu Lliberal Colombianu | 1966-1970 |
Ministeriu de Rellaciones Esteriores | Germán Zea Hernández | Partíu Lliberal Colombianu | 1966-1968 |
Alfonso López Michelsen | Partíu Lliberal Colombianu | 1968-1970 | |
Ministru de Guerra | Gabriel Rebeiz Pizarro | 1966-1968 | |
Gerardo Ayerbe Chaux | 1968-1970 | ||
Ministru d'Agricultura | Armando Samper Gnecco | Partíu Lliberal Colombianu | 1966-1967 |
Enrique Blair Fabris | Partíu Lliberal Colombianu | 1967-1968 | |
Enrique Peñalosa Camargo | Partíu Lliberal Colombianu | 1968-1969 | |
Armando Samper Gnecco | Partíu Lliberal Colombianu | 1969-1970 | |
Ministros d'Industria y Trabayu | Carlos Augusto Noriega | Partíu Conservador Colombianu | 1966-1968 |
John Agudelo Ríos | Partíu Conservador Colombianu | 1968-1970 | |
Ministru de Mines y Petroleos | Carlos Augusto Arrieta | Partíu Lliberal Colombianu | 1966-1970 |
Ministru d'Educación | Gabriel Betancourt Mejía | Partíu Conservador Colombianu | 1966-1978 |
Octavio Arizmendi Posada | Partíu Conservador Colombianu | 1968-1970 | |
Ministru d'Obres Públiques | Bernardo Garcés Córdoba | Partíu Conservador Colombianu | 1934-1938 |
Ministru de Comunicaciones | Douglas Botero Boshell | Partíu Lliberal Colombianu | 1966-1969 |
Manuel Carvajal Sinisterra | Partíu Lliberal Colombianu | 1969 | |
Antonio Díaz | Partíu Lliberal Colombianu | 1969-1970 | |
Ministru de Xusticia | Hernán Salamanca | Partíu Lliberal Colombianu | 1966-1967 |
Dario Echandía | Partíu Lliberal Colombianu | 1967-1968 | |
Fernando Hinestrosa Foreru | Partíu Lliberal Colombianu | 1968-1970 | |
Ministru de Salú Pública | Antonio Ordoñez Plaja | Partíu Conservador Colombianu | 1966-1970 |
Ministru de Fomentu | Antonio Álvarez Restrepo | Partíu Conservador Colombianu | 1966-1968 |
Hernando Gómez Otálora | Partíu Lliberal Colombianu | 1968-1970 | |
Vida dempués de la presidencia
Intentó llograr el sofitu del Partíu Lliberal pa postulase como candidatu a la Presidencia mientres el periodu 1974-1978, pero un error estratéxicu de lo so parte en 1973, al obligar a una votación prematura del partíu, dexó'l campu llibre al so contendor, Alfonso López Michelsen.
En 1978 intentó nuevamente la nominación presidencial del so partíu col lema "El Presidente pa una dómina difícil", que cuntó con sofitu de los grandes productores agrícoles, la banca y de los medios escritos El Tiempo y El Espectador. Los sos rivales fueron Julio César Turbay Ayala, llamáu "El candidatu de les mayoríes lliberales", quien yera sofitáu pola televisión, la clase media emerxente y los cafeteros, y tamién Carlos Holmes Trujillo, moteyáu "caudiellu del Valle". Por cuenta de que había trés precandidatos, el Partíu Lliberal realizó'l "Consensu de San Carlos", consistente n'adelantrar les eleiciones parllamentaries y, según quien trunfara nelles, nomar al candidatu presidencial. La estructura partidaria inclinó la balanza por Turbay, que finalmente ganó la nominación y les eleiciones.
Dempués d'esta derrota, dedicó los sos esfuercios tanto al llabor editorial, especialmente del selmanariu "Nueva Frontera", y a documentar les sos memories, según a delles causes de tipu social. Esta actividá siguir hasta la so muerte, en 1994.[4]
El nuevu billete de 100 mil peso, puestu en circulación pol bancu de la república dende 2016 rínde-y homenaxe.[5]
Familia
Casóse cola española Cecilia de la Fuente Cortés y tuvo cuatro fíos: Clemencia, casada con Germán Vargas Espinosa y madre del ex vicepresidente de la república Germán Vargas Lleras; Carlos, abogáu, constituyente, periodista y ex Embaxador de Colombia nos Estaos Xuníos, casáu con Clemencia Figueróa Serrano; María Inés, casada con Guillermo Mejía; y Fernando, economista, escritor y músicu, casáu cola sopranu venezolana Margot Pares-Reyna. Per otru llau, Carlos Lleras Restrepo yera primu segundu d'Alberto Lleras Camargo.
Predecesor: Alberto Lleras Camargo (1958) |
Candidatu del Partíu Lliberal a la Presidencia de Colombia 1966 |
Socesor: Alfonso López Michelsen (1974) |
Predecesor: Guillermo León Valencia |
7 d'agostu de 1966 - 7 d'agostu de 1970 |
Socesor: Misael Pastrana Borrero |
Referencies
- 1 2 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Pascual Amézquita Zárate , Revista de Globalización, Competitividá y Gobernabilidad. «La política de Industrialización por Sustitución d'Importaciones: El contestu Colombianu». Archiváu dende l'orixinal, el 27 de xunu de 2011. Consultáu'l 19 de xunu de 2012.
- ↑ Nullvalue (29 de setiembre de 1994). Reacciones Muerte de Carlos Lleras. eltiempo.com. http://www.eltiempo.com/archivo/documento/MAM-217063. Consultáu'l 13 de xineru de 2014.
- ↑ «Lo que tien de saber sobre'l nuevu billete de $ 100.000, que circula dende'l próximu xueves» (28 de marzu de 2016). Consultáu'l 16 de setiembre de 2016.
Enllaces esternos
- Biblioteca Luis Ángel Arango del Bancu de la República. Semblanza fecha pol Dr. Otto Morales Benítez, unu de los sos Ministros, na Biblioteca Virtual del Bancu de la República
- Artículu en pdf
- GAVIRIA TRUJILLO, César, "Un reformista irredimible", El Espectador, Bogotá, 11 d'abril de 2008. Enllaz revisáu'l 18 d'abril de 2008.