Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Carlo Ponti
Vida
Nacimientu Magenta (es) Traducir, 11 d'avientu de 1912[1]
Nacionalidá Bandera d'Italia Reinu d'Italia  (11 avientu 1912 -  18 xunu 1946)
Bandera d'Italia Italia  (18 xunu 1946 -  10 xineru 2007)
Bandera de Francia Francia  (1965 -
Muerte Xinebra[2], 10 de xineru de 2007[1] (94 años)
Familia
Casáu con Giuliana Fiastri (1946 – 1957)
Sophia Loren (1966 – 2007)
Fíos/es
Estudios
Estudios Universidá de Milán
Llingües falaes italianu[3]
inglés
Oficiu productor de cine, guionista, direutor de cine, productor
Premios
Nominaciones
IMDb nm0690638
Cambiar los datos en Wikidata

Carlo Ponti (11 d'avientu de 1912, Magenta (es) Traducir – 10 de xineru de 2007, Xinebra) foi un productor de cine italianu. Yera l'home de Sophia Loren.

Carrera profesional

Carlo Ponti nació en Magenta, Italia y estudió derechu na Universidá de Milán. Al terminar los sos estudios empezó a trabayar nel bufete del so padre en Milán, pero bien llueu, al traviés de la negociación de contratos, arreyar na industria del cine. En 1940, Ponti intentó establecer una industria del cine en Milán y produció Tiempos Pasaos de Mario Soldati, cola participación d'Alida Valli nel so primer papel importante. La película ta ambientada nos tiempos del la unificación d'Italia y trata de les lluches ente austriacos ya italianos pa consiguir l'anexón del norte d'Italia. Na Segunda Guerra Mundial, resultaba bien senciellu identificar a los austriacos colos alemanes y la película foi un ésitu. Finalmente consideróse que perxudicaba les rellaciones cola Alemaña nazi y foi retirada.

En 1941, Ponti aceptó la ufierta de Lux Film y produció una serie de películes comerciales en Roma, protagonizaes pol cómicu Totò. En 1954, consiguió'l so mayor llogru artísticu al producir (acomuñáu con Dino de Laurentiis) La strada de Federico Fellini. Sicasí Fellini siempres negó'l méritu de Ponti y llegó a declarar que: «La Strada facer a pesar de Ponti y de Dino de Laurentiis».

En 1965 produció'l que sería'l so mayor ésitu comercial, Doctor Zhivago de David Lean. Darréu produciría tres películes relevantes dirixíes por Michelangelo Antonioni: Blow Up, Zabriskie Point y El Pasaxeru.

Ponti tamién foi'l productor de películes como War and Peace de King Vidor, Heller in Pink Tights de George Cukor, Boccaccio 70 de Luchino Visconti y trés de Vittorio de Sica: Matrimoniu a la Italiana, Ayeri, Güei y Mañana y Dos muyeres, drama pol cual Sophia Loren ganó'l premiu Óscar. Tamién produció Una giornata particolare d'Ettore Scola y el filme eróticu Flesh for Frankenstein de Paul Morrissey.

Biografía

Escontra 1950, cuando participaba como xuráu nun concursu de guapura, conoció a una aspirante a actriz llamada Sofia Lazzaro, a la que contrató pa participar en Anna. En 1952, el so amigu Goffredo Lombardu, xefe de producción de Titanus, encamentó-y que camudara'l so nome pol de Sophia Loren. En 1957, Ponti consiguió en Méxicu'l divorciu de la so primer muyer (Giuliana Fiastri) y casóse con Sophia Loren por poderes. N'Italia'l divorciu nun taba dexáu y informóse-y de que si volvía sería acusáu de bígamu y Sofía de concubina.

Ponti coprodujo delles películes en Hollywood nes que participó Sofía Loren, anque la mayoría fueron fracasos de taquilla, llogró forxase una reputación. En 1960, el matrimoniu Ponti se nacionalizó francés y finalmente Giuliana divorciar del so home, dexando que Carlo por fin casárase con Sophia.

Ponti sufrió dos intentos fallíos de secuestru, n'unu de los cualos el so coche foi tirotiáu.

En 1979 Ponti foi xulgáu n'ausencia per robu de dineru y obres d'arte y condergáu a cuatro años de prisión y a pagar la cantidá de 22 billones de llires. Ponti nun allegó a la vista, yá que'l so nacionalidá francesa facer inmune a la estradición. En 1990 foi declaráu llibre de cargos.

Muerte

Ponti morrió en Xinebra, Suiza. Sobrevíven-y el so muyer y los sos fíos: Carlo, que de neñu trabayó como actor y que güei ye direutor d'orquesta y direutor musical de la Orquesta Sinfónica de San Bernardino; Alessandro, productor de cine; Edoardo, direutor de cine; y Guendalina, la so fía primoxénita. El so cuerpu fuelga nel campusantu de Magenta.

Distinciones honorífiques

Filmografía

  • Piccolo mondu antico (1940)
  • A Yank in Rome (1946)
  • Hey Boy (1948)
  • Campane a martello (1949)
  • The White Line (1950)
  • Toto the Third Man (1951)
  • Il padrone del vapore (1951)
  • Europa "51" (1952)
  • Easy Years (1953)
  • Carosello Napoletano (1954)
  • La Strada (1954)
  • Mambo (1954)
  • Un Americanu a Roma (1954)
  • L'oru de Nápoles (L'oru di Napoli, 1954)
  • Attila (1954)
  • War and Peace (1956)
  • The Black Orchid (1958)
  • That Kind of Woman(1959)
  • Heller in Pink Tights (1960)
  • A Breath of Scandal (1960)
  • Dos muyeres (1960)
  • Lola (1961)
  • A Woman is a Woman (1961)
  • Léon Morin, prêtre (1961)
  • Cléo from 5 to 7 (1962)
  • Boccaccio 70 (1962)
  • -y Doulos (1962)
  • L'isola di Arturo (1962)
  • The Empty Canvas (1963)
  • les Carabiniers (1963)
  • Contempt (1963)
  • Ayeri, güei y mañana (1963)
  • Matrimoniu a la Italiana (1964)
  • La Décima Víctima (1965)
  • Doctor Zhivago (1965)
  • Blowup (1966)
  • Smashing Time (1967)
  • C'era una volta (1967)
  • Zabriskie Point (1970)
  • What? (1972)
  • Flesh for Frankestein (1973)
  • El pasaxeru (1974)
  • L'infermiera (1975)
  • Brutti, sporchi y cattivi (1976)
  • The Cassandra Crossing (1976)
  • Un Día bien particular - Una Xornada particular (1977)

Referencies

  1. 1 2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. ↑ Identificador CONOR.SI: 153475683. Afirmao en: CONOR.SI.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.