Caracal caracal
caracal
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Subreinu: Eumetazoa
Superfilu: Deuterostomia
Filu: Chordata
Subfilu: Vertebrata
Infrafilu: Gnathostomata
Superclas: Tetrapoda
Clas: Mammalia
Subclas: Theria
Infraclas: Eutheria
Superorde: Laurasiatheria
Orde: Carnivora
Suborde: Feliformia
Familia: Felidae
Subfamilia: Felinae
Xéneru: Caracal
Especie: C. caracal
Schreber, 1776
Distribución
Subespecies
Sinonimia
  • Felis caracal
  • Lynx caracal
Consultes
[editar datos en Wikidata]

El caracal[2] (Caracal caracal) ye una especie de mamíferu carnívoru de la familia Felidae. Ye un felín de tamañu mediu (ente 60 y 92 cm de llargu, ensin incluyir la cola) que vive nes sabanes y semidesiertos d'África y l'oeste d'Asia, dende Turquía al sur de Kazakstán y el noroeste de la India.[3] Evita les zones descomanadamente montiegues. Nun se conoz enforma sobro la so bioloxía, pero paez que prefier movese de nueche, folgando mientres el día escondíu ente les roques.

Al caracal #llamar n'ocasiones "#lince africanu", pero nun ta estrechamente emparentáu colos llobos cervales. Paez tar más rellacionáu evolutivamente col serval, un pequeñu y patillargu felín africanu col qu'en cautividá se puede cruciar, xenerando híbridos llamaos "caravales" y "servicales".

Carauterístiques

Al igual que los llobos cervales y el serval, el caracal tien una aguda vista y oyíu bien afináu por cuenta de les sos llargues oreyes apuntiaes, remataes por moños de pelo negru (el mesmu nome "caracal" provién de la pallabra turca karakulak, que significa "oreyes negres") que lo faen un eficiente cazador nocherniegu. La so complexón ye robusta, la cola nun ye bien llarga (menos de 30 cm) y los color de la pelame, bien curtiu, varia ente acoloratáu y anaranxáu, ensin manches nin rayes de nengún tipu. El banduyu ye blancu.

Bioloxía y ecoloxía

Caracal cazando nel Parque nacional Serengueti.

Caza y aliméntase de pequeños mamíferos, como llebres, royedores, damanes ya inclusive críes d'antílope, pero les sos preses preferíes con diferencia son les aves. Puede prindales inclusive dempués d'entamar el vuelu gracies a la so capacidá pa realizar portentosos saltos (aproximao de 3 metros). N'otres ocasiones ataca a les aves mientres añeren, anque lo faigan na copa de los árboles, pos el caracal engata abondo bien. Al paecer, nin siquier les águiles escapen a los sos ataques.

Son animales solitarios sacante en dómina reproductora. Tres una xestación d'ente 69 y 81 díes, les femes paren d'una a seis críes, anque davezu son trés.[4] En cautividá viven 17 años, anque dacuando lleguen a 19.

Los caracales #adomar con facilidá, razón pola que la so axilidá y velocidá fueron aprovechaes en distintes dómines n'Exiptu, Persia y la India pa la caza. El mesmu caracal consideróse tamién mientres muncho tiempu como una pervalible presa, razón pola cual foi cazáu dende tiempos bien antiguos. Na actualidá, la especie ta protexida en delles zones del so área de distribución, anque la especie en xunto nun s'atopa amenaciada. Namái la subespecie d'Asia Central cuerre un auténticu peligru.

Subespecies

La estensa área de distribución d'esta especie y la so presencia nos más desemeyaos hábitats aniciaron la so división en siquier nueve subespecies locales:

  • Caracal caracal caracal
  • Caracal caracal algira
  • Caracal caracal damarensis
  • Caracal caracal limpopoensis
  • Caracal caracal lucani
  • Caracal caracal nubica
  • Caracal caracal poecilotis
  • Caracal caracal schmitzi

Referencies

  1. ↑ Breitenmoser-Wursten, C., Henschel, P. & Sogbohossou, E. (2008). «Caracal caracal» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2015.2. Consultáu'l 18 de julio de 2015.
  2. ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  3. ↑ (2005) Wilson, D. E.: Mammal Species of the World, 3ª, Baltimore: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.
  4. ↑ Nowak, R. M. (2005). Walker's Carnivores of the World (en inglés). Baltimore, EE. XX.: The Johns Hopkins University Press. p. 247. ISBN 0-8018-8033-5.Nowak, R. M. (2005). Walker's Carnivores of the World (n'inglés). Baltimore, EE. XX.: The Johns Hopkins University Press, páx. 247. ISBN 0-8018-8033-5.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.