Artículu revisáu
Cacyreus marshalli
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Arthropoda
Subfilu: Hexapoda
Clas: Insecta
Orde: Lepidoptera
Suborde: Glossata
Infraorde: Heteroneura
(ensin clasif.): Ditrysia
Superfamilia: Papilionoidea
Familia: Lycaenidae
Subfamilia: Polyommatinae
Tribu: Polyommatini
Xéneru: Cacyreus
Especie: C. marshalli
Butler, 1897
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]
La caparina del xeraniu ye una caparina polivoltina.

La caparina del xeraniu (Cacyreus marshalli), tamién llamada popularmente caparina africana, parafusa del xeraniu y políya del xeraniu, ye una especie de lepidópteru perteneciente a la familia de los licénidos. Orixinaria de Sudáfrica, aclimatóse na rexón mediterránea, onde s'introdució por fuerza na década de 1980, y anguaño yá ye habitual hasta na Mariña cantábrica. Convirtióse en bien pocu tiempu nuna auténtica plaga pa los xeranios, yá que na so fase previa como canesba aliméntase d'ellos. Afeuta tamién a otres plantes de fueyes tienres como la Canna indica y hortolices como la berza. [1][2][3]

Ciclu biolóxicu

Ente mayu y ochobre les caparines (de pequeñu tamañu y ales color castañu o café) depositen los sos güevos nes plantes; nos xeranios, principalmente sobre les flores. Los güevos eclosionen y les diminutes canesbes introdúcense pela corola al pedúnculu o tarmu de la flor, qu'aliméntense de la so cazumbre. Depués furen el tarmu y salen pa pasar a otru; los furacos son el primer signu de la so presencia (como asocede col foroñu na madera). Los daños nes plantes namái son evidentes díes dempués d'empecipiase l'ataque, cuando los tarmos afeutaos ennegrécense y paren de xorrecer.

La canesba, de color verde, crez hasta algamar aproximao ún o dos centímetros de llargor y nos sos últimos díes adopta un color más escuru. De normal pasa desapercibíu yá que se mueve pol aviesu de les fueyes; aliméntase d'elles y de los biltos más tienros pero prefier l'interior de los tarmos. Col tiempu, les fueyes mordíes amuesen galeríes que se volvieron tresllúcides. La canesba tresfórmase en crisálida y caparina, y el ciclu repítise delles vegaes nel mesmu añu.

Control

N'Europa esti inseutu nun tien enemigos naturales que remanen afechiscamente les sos poblaciones polo que bien frecuentemente faise necesariu'l control químicu pa evitar los daños nes plantes.[4]

Pa combatir esta plaga esisten dellos remedios químicos como insecticides, pero riquen una acción metódica y regular, y lo preferible ye antemanase con un tratamientu preventivu. Si les plantes a protexer son poques, la ximistría más fácil ye rociar les flores con un insecticida; les caparines van evitar posase nes flores, pero hai que repitir l'aplicación a midida que broten flores nueves.

Esisten productos en polvu igualmente efeutivos escontra les gates, pero namái les afecten cuando éstes muévense d'un tarmu a otru, y tienen l'inconveniente de qu'enllordien y esllucen les plantes. Una vegada que'l gata introduzse nel tarmu ye bien difícil que los tratamientos-y afeuten nun siendo que s'use dalgún insecticida sistémicu qu'al absorbelos la planta y pasar a la cazumbre llegue a la zona onde s'atopa y alimenta'l canesba.

Si la plaga ta yá instalada convién tayar y destruyir los tarmos afeutaos yá que la cazumbre nun escurre bien per ellos y van tener un probe desenvolvimientu.

Si abrimos llonxitudinamente un tarmu de xeraniu afeutáu vamos reparar una galería colos escrementos escudos de la gata. El mal causáu por elli puédese agravar si los escrementos anicien focos de fungos. De normal l'afayu de los daños ye posterior en dellos díes a la estancia del viérbene, polo qu'amás de tayar les cañes afeutaes tienen de desaminase les vecines, principalmente l'aviesu de les sos fueyes.

Referencies

  1. ↑ Cacyreus Marhsalii
  2. ↑ (castellán) Plagues.
  3. ↑ (n'inglés) Cacyreus marshalli Matt Rowlings - euroButterflies
  4. ↑ «Mariposa africana, Mariposa del geranio» (castellanu). Consultáu'l 9 de mayu de 2012.

Bibliografía

  • J. Kleinekuhle: Zur Indigenität und Ausbreitung des afrikanischen Bläulings Cacyreus marshalli in Südeuropa. Atalanta 26: 209-214, 1995
  • J. H. R. Thiele, W. A. Nässig: Der Pelargonienbläuling auch in Deutschland. Nachrichten des Entomologischen Vereins Apollo, Frankfurt am Main, N. F. 20 (3/4): 290, 2000
  • Tom Tolman, Richard Lewington: Die Tagfalter Europas und Nordwestafrikas Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co, Stuttgart 1998, ISBN 3-440-07573-7
  • G. Tiberglien, « Les Lycène des Géraniums, Cacyreus marshalli : état 2002 d'une espèce invasive », dans « Bull. Soc. Sc. Nat. Ouest Fr. N. S. », n° 24, 4, 2002 (p.205-214)
  • Xavier Mérit, « Cacyreus marshalli Butler, 1898, nouvelle espèce pour l'Alsace (Lepidoptera, Lycaenidae) » dans « Bulletin des Lépidoptéristes de France, 2003, 12 (26) (p. 108).
  • Xavier Mérit et Véronique Mérit, « Cacyreus marshalli (Butler, 1898), espèce nouvelle pour les départements de la Drôme et de la Loire (Lepidoptera Lycaenidae) », dans « Alexanor », 2002 (2004), 22 (7) (p. 415-416).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.