Brea de Tajo | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Comunidá de Madrid | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Alcalde de Brea de Tajo (es) | Rafael Barcala Gomez | ||||
Nome oficial | Brea de Tajo (es)[1] | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 40°13′45″N 3°06′40″W / 40.229166666667°N 3.1111111111111°O | ||||
Brea de Tajo Brea de Tajo (España) | |||||
Superficie | 44.33 km² | ||||
Altitú | 715 m | ||||
Llenda con | Mondéjar, Almoguera, Estremera y Valdaracete | ||||
Demografía | |||||
Población |
543 hab. (2023) - 301 homes (2019) - 223 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe |
0.01% de Comunidá de Madrid 0% de España | ||||
Densidá | 12,25 hab/km² | ||||
Brea de Tajo ye un conceyu español de la provincia y Comunidá de Madrid, asitiáu na Contorna de Las Vegas.
Historia
El pueblu foi fundáu nel primer terciu de la Reconquista polos árabes y perteneció como aldega a Almoguera, dixebrándose d'ella pa constituyise n'independiente Villa'l 14 d'ochobre de 1501, según privilexu del Villazgo, espacháu en Pastrana en tiempu del maestre de Calatrava frai Gonzalo Núñez de Guzmán, confirmáu polos Reis Católicos don Fernando y doña Isabel y tamién pol so nietu l'emperador Carlos I d'España.
Por ello les Armes del Conceyu de Brea de Tajo se blasonan de la siguiente forma:
- Escudu cuartelado n'aspa 1º y 4º de sinople con una banda de gules perfilada d'oru. 2º y 3º d'oru con un Cruz de Calatrava de gules. Al timbre corona real zarrada.
- Bandera rectangular de proporciones 2:3, formada por cuatro triángulos que formen les diagonales de la mesma, siendo coloráu'l superior, mariellu xunto al estil, verde l'inferior y blancu el de batiente.
Tres la conquista de la zona, los reis castellanos potenciaron la fundación de pueblos (ente ellos Brea), pa garantizar la defensa de los territorios recién conquistaos. Pa reforzar entá más la seguridá, dichos pueblos fueron apurríos a la Orde de Calatrava hasta l'añu 1257, cuando Alfonsu X de Castiella, El Sabiu, facer con elles en cuenta de vencer a la Orde Sabiote (Jaen). Les Tierres d'Almoguera y Zorita volveríen ser de la Orde de Calatrava en 1344.
El primer documentu nel que se fala de Brea como villa yá entamada, con un conceyu establecíu, data de 1326 y atópase nel Archivu Municipal de Almoguera. El documentu fecháu'l 28 de xunu de 1326 fai referencia as los vieyos conflictos ente los ganaderos castellanos del Conceyu de la Mesta y el Conceyu de Almoguera y les sos aldegues. Estes acusaciones consistíen en que'l Conceyu y Almoguera y dellos Conceyos de les sos aldegues (ente elles Brea, Almoguera, Valdeolmeña) efectuaren una serie d'ataques y robos a los ganaos de la Mesta al so pasu polos sos términos.
Nel casu de Brea, estos fregaos tuvieron llugar en 1310, 1313, 1320 y 1321. El conflictu quedó resueltu yá que n'otru documentu posterior, los representantes de la Mesta dicíen que los distintos Conceyos habíen-yos pagu y satisfechu toles demandes que teníen contra elles. Dende entós y hasta los nuesos díes, la hestoria de Brea foi xunida a lo que güei conocemos como la Mancomunidá de Almoguera.
Les propiedaes de la Orde de Calatrava pasaron a la Corona al llograr Fernando'l Católicu ser escoyíu maestre de la Orde en 1487 por una bulda papal, y a partir d'él tolos reis d'España revalidaron el títulu. Carlos I d'España vendió estes tierres a D. Luis Hurtado de Mendoza y Pacheco, II marqués de Mondéjar, III conde de Tendilla y capitán xeneral de Granada, pola cantidá de 17.778.156 maravedinos. Esta compra dexába-y a Hurtado de Mendoza el derechu, aiciones y aprovechamientu d'estes tierres ensin esceición dalguna dende la fueya del monte. Na escritura de venta conseñar con tou detalle les valorización de cada habitante y vecín qu'entraron tamién na compra.
En nome del marqués de Mondéjar y en virtú de los poderes daos per este, Francisco de Mendoza y Julián Cauriazo tomaron posesión d'estes villes y despoblados, nomando alcaldes y «exerciendo tolos actos anexos a l'alta y baxa xurisdicción» el 19 d'ochobre de 1538 y por esti orde: Brea, Albares, Drieves, Mazuecos y el Pozo de Almoguera.
Patrimoniu
- Ilesia de l'Asunción: esta ilesia neoclásica del sieglu XVIII, foi construyida sobre una antigua capiya en tan solu trés años, de 1777 a 1780. Amás de la so pervalible arquiteutura, compendiu de distintos estilos, nel so interior podemos reparar, ente otres obres de gran valor y guapura, los frescos de Ginés Andrés d'Aguirre, dos cuadros pintaos sobre cobre de Luis de Morales y un San Juanillo atribuyíu a Berruguete. Nel so interior atopa'l frontal del órganu más antiguu de la Comunidá de Madrid, que databa del sieglu XVII, y destruyíu mientres la Guerra Civil Española.
- Ermita de San Roque del sieglu XIX en fornu a San Roque, patrón del pueblu, al que se-y considera proteutor ante la peste y toa clase d'epidemies. sitiu habitual de cultu, celebrar a mediaos d'agostu la fiesta patronal con procesiones y actividaes
- Ermita de San Isidro del sieglu XIX
- Edificiu del Chigre Los Escudos : asitiáu na carretera o cai principal, tien una portada de gran guapura que'l so estilu poder asitiar ente'l barrocu y churrigueresco . Na fachada a la carretera hai un escudu llabráu en piedra, y na otra fachada una imaxe de San Miguel.
- Escudu de la Inquisición : na Cai Costanilla de los Angeles, llabráu en piedra.
- La Custodia : del estilu de la de la Catedral de Santa María de Toledo, de la Escuela de Arce, del sieglu XVII, ta formada por trés cuerpos realizaos en plata repujada y dorada, con piedres en malaquita y con incrustaciones en plata. Na Pascua de Resurrección cuando se fai l'alcuentru del Santísimu, representando pola Custodia y la Virxe. Xubir en procesión de nuevu hasta'l Cuetu de Santa Catalina y a l'amanecida produzse l'alcuentru y ye apurríu'l neñu a la Virxe que la lleva al pueblu ente los sos brazos. Según los llibros del archivu parroquial esta tradición tien los sos oríxenes nuna Bulda Papal del sieglu XVI, que dexa a Brea de Tajo xunto a otru pueblu belga faer la ufrienda del neñu d'esta miente tan especial.
- Muséu Oleico La Almazara.
Demografía
Según les cifres de población resultantes de la Revisión del Padrón municipal a 1 de xineru de 2006, el conceyu tien 516 habitantes.
Educación
Semeyes
Referencies
- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
Enllaces esternos
Plantía:Epistemowikia