Heptranchias perlo bocadulce | ||
---|---|---|
Rangu temporal: presente | ||
Estáu de caltenimientu | ||
Cuasi amenazáu (IUCN)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Chondrichthyes | |
Subclas: | Elasmobranchii | |
Orde: | Hexanchiformes | |
Familia: | Hexanchidae | |
Xéneru: | Heptranchias | |
Especie: |
H. perlo (Bonnaterre, 1788) | |
Distribución | ||
Sinonimia | ||
Heptranchias angio Mariña, 1857 | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
El bocadulce[2] (Heptranchias perlo) ye una especie de tiburón de la familia Hexanchidae, ye l'únicu tiburón del xéneru Heptranchias. Habita dende agües someres hasta más de 1000 metros de fondura. Esta especie carauterizar por tener 7 hendiduras branquiales (d'ende'l so nome xenéricu) en llugar de 5 presentes na mayor parte de los tiburones, o de les 6 de les especies del xéneru Hexanchus. Ye bien activu, de día y de nueche, depredador voraz d'invertebraos y peces.
La so importancia comercial ye escasa.
Taxonomía
El xéneru Heptranchias, que'l so nome provién del griegu heptra que significa "siete brazos", y agchein que significa "caparina". El nome común n'asturianu ye aguadulce.
Distribución y hábitat
L'aguadulce ye bien pocu común, habita en tolos océanos del mundu menos el nordés del océanu Pacíficu.
Viven nes mariñes de Carolina del Norte a Cuba, incluyendo'l norte del Golfu de Méxicu, y de Venezuela a Arxentina nel oeste del Atlánticu. Nel este del Atlánticu, dende Marruecos a Namibia, incluyendo'l mar Mediterraneu. Tamién nel océanu Índicu, el sureste de la India, Isla Aldabra, sur de Mozambique, y Sudáfrica. Nel océanu Pacíficu, dende Xapón a China, Indonesia, Australia, Nueva Zelanda, y norte de Chile.[3]
Ye una especie demersal a semi-peláxicu atopáronse exemplares a una fondura de 300-600 metros, pero dacuando atópase cerca de la superficie (anque estos informes pueden representar errores d'identificación) o a una fondura de 1000 m. Atópase principalmente nel esterior de la plataforma continental y alta turria continental, y tamién s'atopen nes praderíes marines o nos montes marinos.[1]
Descripción
Algamen los 120 cm de llargu, escepcionalmente 140 cm. Esta especie tien un cuerpu delgáu y fusiforme tien un focico allargáu y arrondáu. Los güeyos son grandes, con retina asemeyada a la de los humanos pero de color verde, que provoca una fluorescencia verde nos exemplares vivos. La boca cuenta con 9-11 dientes a cada llau de la quexal cimeru y 5 dientes a cada llau de la quexal inferior. Los dientes cimeros son estrechos y en forma de gabitu con pequeñes cumales llaterales, ente que los inferiores son anchos y con forma de peñe (sacante un diente sinfisial simétricu). A diferencia d'otros tiburones, tien siete pares de hendiduras branquiales.[3][4]
Tienen una pequeña aleta dorsal cerca de les aletes coxales. Les aletes pectorales son pequeñes y alzaes escontra riba, ensertándose al altor del centru de los siete branquies. L'aleta anal ye pequeña, mui cerca del lóbulu inferior. L'aleta caudal ye llarga y estrecha, lo que-y dexa nadar de 2 a 6 metros per cada impulsu. Los dentículos dérmicos son bien delgaos y tresparentes, siendo más llargos qu'anchos, teniendo dos crestes llaterales que terminen nos dientes marxinales. La so coloración ye marrón y gris, que-y apurre un bon camuflaje no fondero, facilitando la predación.[5][3]
Ver tamién
- Taxonomía de los tiburones
Referencies
- 1 2 Paul, L. and Fowler, S. (2003). «Heptranchias perlo» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2024. Consultáu'l May 11, 2006.
- ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
- 1 2 3
- ↑ "Heptranchias perlo". En FishBase (Ranier Froese y Daniel Pauly, eds.). Consultáu n'ochobre de 2011. N.p.: FishBase, 2011.
- ↑ Compagno, Leonard J.V. (1984). Sharks of the World: An Annotated and Illustrated Catalogue of Shark Species Known to Date. Rome: Food and Agricultural Organization. ISBN 9251013845.
Enllaces esternos
Wikispecies tien un artículu sobre Heptranchias perlo. |