Bey o beg ye un títulu d'orixe turcu adoptáu por distintos tipos de gobernantes dientro del territoriu del antiguu Imperiu otomanu. Foi tamién el títulu de los monarques de Tunicia. Retardar al nome.
Orixinalmente ye un títulu que les tribus turcomanes usaben pa designar al so xefe. Utilizar el monarca otomanu hasta 1394, cuando Bayaceto I adoptó'l títulu de sultán. El títulu de bey pasó a designar a los gobernadores de les provincies, que n'ocasiones aportaron a cuasi independientes d'Istambul (por casu, los de Bursa y Edirne antes de 1453). Los beyes de cutiu teníen les sos propies banderes.
En 1705, pasó a llamase bey el soberanu de Túnez.
En dellos llugares, como Albania, llamábase beg a los alcaldes de los pueblos.
El títulu de bey tien tamién un calter honoríficu. Yá en dómina otomana utilizábase dacuando como tratamientu similar al inglés sir. Tres la proclamación de la república de Turquía, democratízase l'usu y pasa a significar "señor", susceptible d'aplicase a cualquier persona nun contestu formal.
La dignidá de bey o'l territoriu sometíu a la so autoridá llámase beylicato.
Ver tamién
- Beylerbey
Referencies
Enllaces esternos
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Bey.
