Bettino Craxi
diputáu de la República Italiana 17 abril 1992 - 14 abril 1994 Eleiciones: 11th Legislature of Italy (en) eurodiputáu 25 xunetu 1989 - 30 abril 1992 Distritu: Italia Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 1989 diputáu de la República Italiana 27 xunu 1987 - 22 abril 1992 Eleiciones: 10th Legislature of Italy (en) Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 1r agostu 1986 - 17 abril 1987 ← Bettino Craxi - Amintore Fanfani → Minister of Budget (en) 13 xunetu 1984 - 30 xunetu 1984 45. Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 4 agostu 1983 - 1r agostu 1986 ← Amintore Fanfani - Bettino Craxi → diputáu de la República Italiana 3 xunetu 1983 - 1r xunetu 1987 Eleiciones: 9th Legislature of Italy (en) eurodiputáu 17 xunetu 1979 - 4 agostu 1983 Distritu: Italia Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 1979 diputáu de la República Italiana 14 xunu 1979 - 11 xunetu 1983 Eleiciones: 8th Legislature of Italy (en) diputáu de la República Italiana 28 xunu 1976 - 19 xunu 1979 Eleiciones: 7th Legislature of Italy (en) diputáu de la República Italiana 16 mayu 1972 - 4 xunetu 1976 Eleiciones: 6th Legislature of Italy (en) diputáu de la República Italiana 30 mayu 1968 - 24 mayu 1972 Eleiciones: 5.ª legislatura de Italia (es)
Vida
Nacimientu	Milán, 24 de febreru de 1934[1]
Nacionalidá	Reinu d'Italia  (24 febreru 1934 -  18 xunu 1946) Italia  (18 xunu 1946 -  19 xineru 2000)
Llingua materna	italianu
Muerte	Hammamet (es) , 19 de xineru de 2000[2] (65 años)
Causa de la muerte	Diabetes
Familia
Padre	Vittorio Craxi
Pareyes	Sandra Milo
Fíos/es	Stefania Craxi Bobo Craxi (es)
Estudios
Estudios	Universidá de Milán Universidá d'Urbino
Llingües falaes	italianu[1] francés
Oficiu
Oficiu	políticu
Trayeutoria
Llugares de trabayu	Estrasburgu, Bruxeles y Roma
Premios	ver Gran Cruz de la Orde del Infante Don Enrique [3] Gran Cruz de la Orde de Carlos III  (1985) [4]
Influyencies	Sai Baba de Shirdi (es)
Creencies
Relixón	Ilesia Católica
Partíu políticu	Partíu Socialista Italianu

Benedetto "Bettino" Craxi (24 de febreru de 1934, Milán – 19 de xineru de 2000, Hammamet ^(es) ) foi un políticu italianu y unu de los máximos esponentes del Partíu Socialista Italianu (PSI). Foi Primer Ministru d'Italia de 1983 a 1987 na primer etapa del pentapartito italianu.

Carrera política

Permaneció mientres la mayor parte de la so vida na PSI, onde xubió bien rápido. En 1968 foi escoyíu diputáu y darréu foi nomáu vicesecretariu nacional.

En 1976, en plena crisis interna de la PSI, ye escoyíu secretariu xeneral en sustitución de Francesco de Martino. Empecipia asina la so perllarga etapa al mandu de los socialistes italianos, magar ser consideráu un "secretariu de transición" pola vieya guardia socialista.

En 1983 ye escoyíu Primer Ministru col sofitu del pentapartito formáu pol PSI, la Democracia Cristiana, el Partíu Socialista Democráticu Italianu (PSDI), el Partíu Republicanu Italianu (PRI) y el Partíu Lliberal Italianu (PLI). Ente los sos principales polítiques destacaron la firma d'un nuevu concordatu cola Santa Sede en 1984, la entrada d'Italia nel G7 y una nueva política d'impuestos.

Entrín y non, la corriente de Craxi apoderaba dafechu na PSI, salvu pola corriente más izquierdista dirixida por Riccardo Lombardi, qu'acusaba a Craxi de derechiega. Esta dominación cuasi absoluta dexó a Craxi llevar a la PSI a les sos posiciones moderaes dientro de la socialdemocracia.

La so cayida llegó en 1992 mientres el procesu xudicial llamáu Manes Llimpies, qu'intentó acabar cola corrupción imperante na política italiana. Craxi, señaláu ente los corruptos, tuvo que dimitir del so cargu nuna PSI que nun tardaría en sumir.

Craxi colar a Tunicia fuxendo de la xusticia italiana, y morrió nel añu 2000 na ciudá de Hammamet.

Unitá Socialista

En 1989, cola cayida del muriu de Berlín y la consiguiente crisis nel Partíu Comunista Italianu (PCI), Craxi propón la unión de tol socialismu nuna bandera común. Proponía la unión de la PSI, el PSDI y un PCI qu'abandonaba progresivamente el comunismu. Asina se buscaba crear una única fuercia socialista.

Por culpa de la recesión económica y, sobremanera pola crisis de corrupción de la década de 1990 n'Italia la idea nun llegó nunca a realizase, anque dexó l'acercamientu de posiciones ente los políticos. Asina, munchos d'ellos terminaron en Demócrates d'Izquierda, partíu herederu de los comunistes.

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Bettino Craxi .

Predecesor: Francesco de Martino	Secretariu xeneral del Partíu Socialista Italianu 1976-1993	Socesor: Giorgio Benvenuto
Predecesor: Amintore Fanfani	Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 1983-1987	Socesor: Amintore Fanfani