Benin City | |
---|---|
Alministración | |
País | Nixeria |
Estáu federáu | Edo (es) |
Tipu d'entidá | ciudá |
Xeografía | |
Coordenaes | 6°19′03″N 5°36′52″E / 6.3176°N 5.6145°E |
Benin City Benin City (Nixeria) | |
Superficie | 1204 km² |
Altitú | 80 m |
Demografía | |
Población | 1 147 188 hab. (2006) |
Porcentaxe |
100% de Edo (es) 0.54% de Nixeria |
Densidá | 952,81 hab/km² |
Más información | |
Fundación | 1899 (Xulianu) |
Estaya horaria | UTC+01:00 |
Benin City ye una ciudá de Nixeria, capital y mayor ciudá del estáu d'Edo. Ye, acordies col censu de 2006, la cuarta mayor ciudá del país tres Lagos, Kano ya Ibadán, con una población estimada, en 2022[1], de 3.500.000 habitantes. Asítiase a unos 40 km al norte del ríu Benín y a unos 320 km (per carretera) al este de Lagos. La ciudá ye'l centru de la industria del cauchu del país, y la estracción de petroleu ye tamién importante nella[2].
La ciudá yera'l principal asentamientu del Reinu Edo de Benín, que floreció ente los sieglos XIII y XIX. Caltuvo importantes rellaciones comerciales con Portugal los sieglos anteriores a la conquista, saquéu ya quema que sufrió de manes de los británicos en 1897. Munches de les escultures de bronce del palaciu de la ciudá, que reciben el nome colectivu de Bronces de Benín, foron robaes polos británicos, que dempués de la so victoria sobre'l reinu Edo colonizaron la zona, incorporándola a la so colonia de Nixeria.
La población nativa de la ciudá son los Edo (o Benin), que falen en llingua edo, tamién nomada llingua bini. Esti grupu étnicu tien una de les vestimentes más riques y variaes de tol continente; rescamplen los sos abalorios, tatuaxes, pulseres de muñeca y todiyu y tamién los sos oxetos fechos de rafia. La so dedicación económica principal ye l'agricultura de subsistencia, con cultivos de ñame, banana y mandioca[3].
Referencies
- ↑ «Benin City | History & Facts» (inglés). Consultáu'l 2020-05-31.
- ↑ «International Rubber Study Group - Nigeria». Consultáu'l 2020-05-31.
- ↑ Benin, City, Nigeria, Archived 25 abril 2007 at the Wayback Machine The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. 2005 Columbia University Press. Retrieved 18 February 2007