Beniarrés
escudo de Beniarrés (es)
Alministración
País	España
Autonomía	Comunidá Valenciana
Provincia	provincia d'Alacant
Comarques	Condado de Cocentaina (es)
Tipu d'entidá	conceyu d'España
Nome oficial	Beniarrés (ca)[1]
Códigu postal	03850
Xeografía
Coordenaes	38°49′12″N 0°22′46″W / 38.82°N 0.37944444444444°O / 38.82; -0.37944444444444
Beniarrés Beniarrés (España)
Superficie	20.2 km²
Altitú	398 m
Llenda con	Beniatjar, Gaianes, l'Orxa, Planes y Salem
Demografía
Población	1089 hab. (2023) - 571 homes (2019) - 547 muyeres (2019)
Porcentaxe	100% de Condado de Cocentaina (es) 0.06% de provincia d'Alacant 0.02% de Comunidá Valenciana 0% de España
Densidá	53,91 hab/km²
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00
beniarres.es

Beniarrés ye un conceyu de la Comunidá Valenciana, España. Asitiáu nel norte de la provincia d'Alicante, na comarca del Condáu de Cocentaina. A 1 de xineru de 2015 cuntaba con 1.208 habitantes (INE 2015).

Xeografía

Asitiada nel valle de Perpuchente, al que crucia'l ríu Serpis. Falta 20 km d'Alcói y puede aportase dende Planes o Muro d'Alcói.

Historia

La muestra más antigua de población que se tien constancia ye la Cueva del Oru, V mileniu e.C. , considerada como'l xacimientu neolíticu más importante de la Comunidá Valenciana. El pueblu ye d'orixe musulmán. Conquistáu por Xaime I d'Aragón l'añu 1253, tuvo integráu por moriscos hasta l'añu 1609 cuando fueron espulsaos. Foi del señor de Beni Arráez (Beniarrés), el musulmán convertíu al cristianismu llamáu Almudino que va perder el llugar (por cuenta de unes deldes contraíes) a favor de Ponç Guillem de Vilafranca, quien-y lo apoderó ensin esperar sentencia del Justícia, polo que Xaime I ordenó'l so resustitución. Dependió jurisdiccionalmente del castiellu de Perpuchent, que foi concedíu a Gil Garcés II de Azagra el 1259 per parte de Xaime I, por cuenta de la primera revuelta d'Al-Azraq. Darréu pasaría poles manes de distintos señores cristianos y de la orde de Montesa. Foi en 1748, de resultes de los terremotos cuando se dio la providencial devoción de Frey Joseph Vilaplana quien supo inculcar a tolos habitantes d'esti pueblu la devoción a la Virxe de la Cueva Santa, nomándola Patrona y Proteutora del Llugar. La llegada del Tren Alcói Gandía en 1893 supunxo una importante meyora de les sos comunicaciones.

Alministración

Nes eleiciones municipales de 2007 el PP consiguió 5 rexidores, 3 el PSPV-PSOE y 1 el Bloc Nacionalista Valencià.

Eleiciones municipales del 24 de mayu de 2015
Partíu		Candidatu	Votos		Conceyales
Partíu Popular		Luis Tomás López	452	49,89 %	5	0
Compromís		259	28,59 %	2	0
Partíu Socialista del País Valencianu-PSOE		Jesús Álvaro Gozálbez López	190	20,97 %	2	0
Fonte: Ministeriu del Interior (España).[2]

Alcaldes dende les eleiciones de 1979

Llexislatura	Nome	Partíu
1979-1983	José López Siguí	UCD
1983-1987	Copérnico Valor Valor	PSPV-PSOE
1987-1991	Copérnico Valor Valor	PSPV-PSOE
1991-1995	María Vicenta Crespo Domínguez	PSPV-PSOE
1995-1999	María Vicenta Crespo Domínguez	PSPV-PSOE
1999-2003	María Vicenta Crespo Domínguez	PSPV-PSOE
2003-2007	José Vicente Sanjuan Camps (hasta 2004) Luis Miguel Tomás López	PSPV-PSOE PP
2007-2011	Luis Tomás López	PP
2011-2015	Luis Tomás López	PP
2015-2019	Luis Tomás López	PP
2019-2023	Francisco Sellés Sanchis	PP
2023-	n/d	n/d

Demografía

Dende principios del sieglu XX produzse una medría de la población, y nes décades de los 50-60 baxa notoriamente por cuenta de una gran emigración escontra Francia; nos años 70 estabilizar nunos 1.712 habitantes. Algama'l so mayor cifra en 1991 con 1.445 pero va baxando hasta los 1.271 de 2012.

Economía

L'agricultura que favorez el Serpis y la industria de Cocentaina son les pilastres de la so economía.

Monumentos y llugares d'interés

Puede visitase el banzáu de Beniarrés que s'atopa cerca de la población. Ye de propiedá estatal (pertenez a la Confederación Hidrográfica del Júcar) y el so principal oxetivu ye'l riego. Tien una presa de gravedá d'un altor de 53 metros y una estensión d'agua de 260 Hectárees. La capacidá total d'agua embalsada puede llegar a los 31 Hectómetros cúbicos que provienen principalmente del ríu Serpis El llugar ye una inmensa cloaca d'agües residuales de too tipu, con un altu índiz de contaminación, debíu principalmente a los arramaos de los polígonos industriales polos que trescurre'l ríu. Nes sos agües solo podemos atopar a la carpa y la perca sol. Lo habitual son exemplares d'ente 250 y 500 gramos, pero que pueden llegar a un máximu 5 kg yá que se pudieron afaer a esti difícil mediu. Nél puédese atopar tamién una discreta población d'aves acuátiques. Tocantes a la so redolada ye un sitiu prestosu, anque les sos veres tán arrodiaes de cantidaes ingentes de basures por cuenta de los arramaos incontrolaos.

Un llugar d'especial interés históricu ye la Cueva del Oru, afayada por Rafael Pardo Ballester destaca polos sos afayos de cuyares de güesu trabayáu, adornos personales, instrumentos de piedra pulida, ceberes carbonizaes, restos d'animales domésticos y de cerámica neolítica de singular guapura. La prueba del carbonu 14 de dalgunos de los oxetos asítiase nel 4.670 e.C. Anguaño'l material topáu esponer nel Muséu de Prehistoria de Valencia y nel Muséu Camil Visedo d'Alcói.

Los amantes de la naturaleza pueden visitar el Ribayu de la encantada y la Cueva dels nou forats o'l mesmu monte del Benicadell.

Otros monumentos d'interés son la Ermita del Santu Cristu o la Ilesia Parroquial (edificada'l sieglu XX sobre una antigua ilesia gótica).

Vía verde del Serpis: Vía verde pol antiguu trazáu del ferrocarril Alcói-Gandía construyíu en 1892, al so pasu por Beniarrés.

Fiestes llocales

• Festividá del Corpus-Christi
• Fiestes de San Pedro. Celébrense l'últimu fin de selmana del mes de xunu n'honor al patrón del pueblu
• Fiestes patronales. Celebrar del 15 al 18 d'agostu n'honor de la Virxe de la Cueva Santa

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Beniarrés .

• Sitiu web oficial

• Beniarrés n'OpenStreetMap.
• Esti artículu incorpora material procedente de la páxina web de la Federació Valenciana de Municipis y Províncies, que per aciu d'una autorización permitió agregar conteníu ya imáxenes y espublizalos baxo llicencia GFDL.