Bellido Dolfos | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | sieglu de XI |
Participante
| |
Bellido Dolfos (sieglu de XI) foi un noble llionés del sieglu XI d'orixe gallegu o portugués, perfamosu por ser l'autor de la muerte del rei Sanchu II el 6 d'ochobre de 1072.
Don Sanchu II de Castiella, que nun acatara la herencia de so pá, el rei Don Fernando, tenía sitiada la ciudá de Zamora, u reinaba dafechu la infanta Doña Urraca[1]. Entós, Bellido Dolfos coló de Zamora empobinando pal campamentu castellán y robló una charra con Sanchu, cola sida de que diba desertar del bandu de Doña Urraca y que-y amosaría una puerta pa colar pa la ciudá. Nun descuidu, dizse, Dolfos trevesó "les espaldes" de Sanchu col venablu doráu d'esti rei, y morrió. Darréu, abellugóse Bellido en Zamora colando pol famosu portiellu que canten les cróniques.
A día de güei ye consideráu'l lliberador de Zamora y l'home que consiguió que'l rei Alfonsu VI de Lleón , que taba destronáu en Toledo, (quiciabes el rei más llionés de la hestoria) reinarái nel Reinu de Lleón, sicasí tamién na Galicia y Castiella.
Dizse que Bellido Dolfos foi “Teniente del Rei” nuna fastera de la llende del Reinu Llionés.