Barberà de la Conca | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Cataluña | ||||
Provincia | provincia de Tarragona | ||||
Ámbitu funcional territorial | Camp de Tarragona | ||||
Contorna | Cuenca de Barberá (es) | ||||
Tipu d'entidá | conceyu de Cataluña | ||||
Alcalde de Barbará (es) | Marc Rovira Miró (Partíu Demócrata Européu Catalán) | ||||
Nome oficial | Barberà de la Conca (ca)[1] | ||||
Códigu postal |
43422 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 41°24′40″N 1°13′37″E / 41.41105°N 1.22697°E | ||||
Barberà de la Conca Barberà de la Conca (España) | |||||
Superficie | 26.6 km² | ||||
Altitú | 475 m[2] | ||||
Llenda con | Pira, Solivella, Sarral, Cabra del Camp, Figuerola del Camp y Montblanc | ||||
Demografía | |||||
Población |
486 hab. (2023) - 260 homes (2020) - 211 muyeres (2020) | ||||
Porcentaxe |
100% de Cuenca de Barberá (es) 100% de Camp de Tarragona 0.06% de provincia de Tarragona 0.01% de Cataluña 0% de España | ||||
Densidá | 18,27 hab/km² | ||||
Viviendes | 78 (1553) | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
barbera.altanet.org | |||||
Barberà de la Conca[3][4][5] ye un conceyu de la contorna catalana de la Cuenca de Barberá, na provincia de Tarragona. La so población ye de 486 habitantes (2023)[6][7].
Historia
La contorna na que ta allugáu toma'l so nome d'esti conceyu. Atopáronse dellos restos arqueolóxicos que demuestren que tuvo habitáu yá en tiempos de la ocupación romana. Apaez citáu per primer vegada nel 945 col nome de Campu Barberano nun documentu que recueye la donación de la ilesia de San Pedro al monesteriu de Santa Cecilia de Montserrat. Nel 1012 apaez yá citáu'l castrum de Barberà de la Conca.
A principios del sieglu XI el llugar quedó despoblado; recuperóse gracies a que Ramón Berenguer I donó a Arnau Pere de Ponts el llamáu puig de Barberà de la Conca. Impúnxose-y la condición de repoblar la zona y alzar ende un castiellu. La repoblación completa producir nel sieglu XII al dexar se'l castiellu a los caballeros de la orde del Temple.
En 1307 los templarios fueron encarcelaos por orde del veguer de Montblanc y los sos bienes quedaron so alministración real hasta qu'en 1307 pasaron a manes de los caballeros hospitalarios quien caltuvieron la señoría hasta'l fin del Antiguu Réxime. Mientres más de trenta años, la zona tuvo rexida por Guillem de Guimerà, flaire qu'amplió d'una manera considerable'l territoriu controláu pola orde.
Na actualidá, Barberà de la Conca, tien na agricultura la so mayor fonte de dinamismu sociu-económicu. Nestos últimos años, y gracies al impulsu del sector vitivinícola na zona por cuenta de la creaión de la D.O. Cuenca de Barberá, la producción de vinu intensificóse. Otru de los motores de la economía llocal ye'l turismu familar.
Cultura
La población creció alredor del antiguu castiellu. Construyíu nel sieglu XI, los templarios encargar d'amplialo, añadiendo ente otres dependencies la de la capiya. Mientres un tiempu funcionó como escuela pública dempués de que la reina Sabela II dexara los derechos al conceyu. Al terminar de cumplir esa función quedó abandonáu. Ye de propiedá municipal.
La ilesia parroquial ta dedicada a Santa María. Trátase d'un edificiu barrocu de tres naves que foi construyíu nel llugar nel que s'atopaba l'antiguu templu románicu. Del edificiu antiguu caltiénse entá'l tímpanu onde puede trate una imaxe de la Virxe entronizada. Tien al neñu a la so izquierda y queda tou enmarcáu nuna mandorla sostenida por dos ánxeles.
La fiesta mayor celébrase'l penúltimu domingu d'agostu. Mientres el mes de mayu celebren fiesta n'honor a la Virxe del Rosario.
Economía
La principal actividá económica ye l'agricultura destacando'l cultivu de la viña, siguida pol de los ceberes. Gracies a la bayura d'agua, pueden atopase tamién numberosos güertos. En 1894 fundar nel pueblu la que sería la primer bodega cooperativa. L'edificiu modernista que la alluga ye obra del arquiteutu César Martinell.
Referencies
- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ URL de la referencia: http://www.idescat.cat/pub/?id=aec&n=925&t=2016.
- ↑
- ↑ Nome oficial en castellán rexistráu pol Institutu Nacional d'Estadística (España) dende 1842 hasta 1981. Institutu Nacional d'Estadística d'España. «Alteraciones de los conceyos nos Censos de Población dende 1842.». Consultáu'l 11 de febreru de 2012.
- ↑ Ministeriu d'Alministraciones Públiques (ed.): «Variaciones de los conceyos d'España dende 1842.». Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunu de 2012. Consultáu'l 12 de marzu de 2012.
- ↑ Afirmao en: Padrón municipal d'España de 2023. Autor: Institutu Nacional d'Estadística. Data d'espublización: 13 avientu 2023.
- ↑ oficina de rexistru
Bibliografía
- Tomàs Bonell, Jordi; Descobrir Catalunya, poble a poble, Prensa Catalana, Barcelona, 1994
- Artículu na Enciclopèdia Catalana (en catalán)
Enllaces esternos