Astrolabiu
Instalaciones
Formáu por	plate (en) , rete (en) y mater (en)

L'astrolabiu^[1] ye un instrumentu que permite determinar les posiciones de les estrelles na bóveda celeste. La pallabra astrolabiu remanez del griegu (Astro, "estrella" y labio "el que gueta"). Etimolóxicamente "el que gueta estrelles". Sinesiu de Ptolemais (sieglu IV) atribúi la so invención a Hiparco de Nicea, alrodiu del añu 150 e.C. Pal sieglu VIII ya yera enforma conocíu nel mundu islámicu y n'Europa entró nel sieglu XII.

Durante los sieglos XVI hasta'l XVIII l'astrolabiu foi usáu como'l tarecu principal pa la ñavegación hasta la invención del sestante. Los astrolabios servíen pa conocer la hora y con ellos podía determinase la llatitú, adicando a les estrelles.

El fundamentu del astrolábiu sofítase na proyeición estereográfica de la esfera. Los primeros namái servíen pa una llatitú. Hasta que nel sieglu XI l'astrónomu al-Zarqallu, inventó una placa que servía pa toles llatitúes, y que dexaba conocer, el llau del mundu nel que se taba, la hora, l'altor d'una torre cualesquier, la distancia a esa torre, l'allugamientu del Sol nel cielu, y poro, el signu del zodiacu nel que taba nesi momentu.

Ver tamién

• Esfera armillar
• Sestante

Referencies

Enllaces esternos

• Astrolabios
• Astrolabes (n'inglés)

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Astrolabiu.