.svg.png.webp){kind=small}
Coordenaes: 
12h 33m 44.544s, 41° 21′ 26.921″
Asterion o Chara (β Canum Venaticorum / β CVn / 8 Canum Venaticorum)[8] ye una estrella na constelación de Canes Venatici, los perros de caza, asitiada nel perru más meridional. De magnitú aparente +4,26, ye la segunda estrella más brillosa de la constelación dempués de Cor Caroli (α Canum Venaticorum).
Distante 27,4 años lluz del Sistema Solar, les estrelles conocíes más próximes a Asterion son Gliese 450 y Groombridge 1830, dambes a 5 años lluz.
Nome
Asterion paez ser un nome deriváu del llatín pa raigañu comestible» o «estrelláu». L'otru nome pol que ye conocida esta estrella, Chara, significa «quería» o «quería pal corazón del so maestru».
D'una manera un tanto confusa, dambos términos tamién designen a los perros de la constelación; Asterion ye'l más septentrional —onde nun ta β Canum Venaticorum—, ente que Chara aplicar al más meridional.[9]
Carauterístiques físiques
Asterion ye una nana mariella de tipu espectral G0V de carauterístiques tan asemeyaes a les del Sol que puede ser considerada un ximielgu solar. A diferencia de la nuesa vecina Alfa Centauri A —estrella tamién paecida al Sol—, nun tien nenguna compañera estelar brillosa.[10] La so masa ye un 2% menor que la del Sol,[11] ente que'l so diámetru ye apenes un 2,5% más grande.[12] La so temperatura efectivo ye de 5896 K,[12] magar ye un 25% más lluminosa que la nuesa estrella.[11] Asterion tamién ye detectada na rexón de rayos X del espectru electromagnéticu, implicando que, como'l Sol, tópase arrodiada por una corona caliente. La so velocidá de rotación ye igual o mayor de 3 km/s —un 50% más rápida que la del Sol—, polo que completa una vuelta en menos de 17 díes.[10] Anque nel pasáu suxurióse que Asterion podía ser una binaria espectroscópica con un periodu orbital de 2430 díes, posteriores analises paecen refugar esta posibilidá.[13]
Sicasí, Asterion ye una estrella probe en metales, con una bayura relativa de fierro igual al 60% de la que tien el Sol. Los valores de tolos elementos evaluaos tán per debaxo de los valores solares; cobre, níquel y vanadiu amuesen una bayura similar a la del fierro, ente que los conteníos de siliciu, azufre, cinc y magnesiu equivalen al 70% de los de la nuesa estrella.[11] Paez ser una estrella con una edá de 4050[14] - 4680 millones d'años,[11] comparable a la del Sol; sicasí, la so elevada lluminosidá puede ser la consecuencia d'una edá sensiblemente mayor, en redol a los 7000 millones d'años.[10]
Asterion ye un oxetivu prioritariu na busca de planetes terrestres, siendo escoyida ente les 30 estrelles presentaes a los científicos del proyeutu de la NASA Terrestrial Planet Finder (TPF) y del proyeutu Darwin de l'Axencia Espacial Europea pa la busca de planetes habitables.[13] La órbita d'un hipotéticu planeta terrestre nel qu'esistiera agua líquido tendría que ser asitiada aproximao a 1,1 UA.[13]
Ver tamién
Referencies
- 1 2 3 4 5 6 Afirmao en: SIMBAD.
- 1 2 3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
- ↑ «Abundances in the Local Region II: F, G, and K Dwarfs and Subgiants». The Astronomical Journal (1). 21 avientu 2016. doi:.
- ↑ Caroline Soubiran (agostu 2018). «Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. 7–7. doi:.
- ↑ Gerard T. van Belle (20 avientu 2017). «Fundamental Parameters of 87 Stars from the Navy Precision Optical Interferometer» (n'inglés). The Astronomical Journal (1). doi:.
- ↑ Jacob Bean (2006). «Accurate M dwarf metallicities from spectral synthesis: a critical test of model atmospheres» (n'inglés). The Astrophysical Journal: páxs. 1604–1616. doi:.
- ↑ «The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. I. Precise Spectral Types for 372 Stars» (n'inglés). The Astronomical Journal (4): páxs. 2148–2158. abril 2001. doi:.
- ↑ Beta Canum Venaticorum (SIMBAD)
- ↑ The history of the star Asterion (The Fixed Stars)
- 1 2 3 Chara (Stars, Jim Kaler)
- 1 2 3 4 Takeda, Yoichi (2007). «Fundamental Parameters and Elemental Abundances of 160 F-G-K Stars Based on OAO Spectrum Database». Publications of the Astronomical Society of Japan 59 (2). páxs. 335-356 (Tabla consultada en CDS). http://cdsarc.u-strasbg.fr/cgi-bin/VizieR-5?-out.add=.&-source=J/PASJ/59/335/catalog&recno=84.
- 1 2 van Belle, Gerard T.; von Braun, Kaspar (2009). «Directly Determined Linear Radii and Effective Temperatures of Exoplanet Host Stars». The Astrophysical Journal 694 (2). páxs. 1085-1098. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2009ApJ...694.1085V&db_key=AST&nosetcookie=1.
- 1 2 3 Chara (Solstation)
- ↑ Ibukiyama, A.; Arimoto, N. (2002). «HIPPARCOS age-metallicity relation of the solar neighbourhood disc stars». Astronomy and Astrophysics 394. páxs. 927-941. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2002A%26A...394..927I&db_key=AST&data_type=HTML&format=&high=43fcbe0bdb17822.
