Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Arvicola scherman
aguarón montés
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Mammalia
Orde: Rodentia
Familia: Cricetidae
Subfamilia: Arvicolinae
Xéneru: Arvicola
Especie: A. terrestris
Shaw, (1801)
Distribución
Sinonimia
  • albus, (Bechstein, 1801)
  • argentoratensis, Desmaret, 1822
  • buffoni, (Fischer, 1829)
  • cantabriae, Ventura y Gosálbez, 1989
  • canus, (Bechstein, 1801)
  • castaneus, de Sélys Longchamps, 1845
  • exilis, Lydekker, 1910
  • exitus, Miller, 1910
  • gutsulius, Zagorodnyuk, 2000
  • monticola, de Sélys Longchamps, 1838
  • minor, (Leske, 1779)
  • niger, de Sélys Longchamps, 1845
  • schermaus, (Hermann, 1804)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

L'aguarón montés[2] (Arvicola scherman) ye una especie de royedor de la familia Cricetidae.

La aguarón toperu presenta dos formes ecolóxiques: la cavadora, qu'habita los macizos montascosos del suroeste y centru d'Europa, y la semiacuática, qu'ocupa'l restu del so área de distribución. Apocayá propúnxose una nueva configuración taxonómica: Arvicola terrestris, los representantes semiacuaticos, seríen una subespecie de Arvicola amphibius, y los morfotipos cavadores, qu'ocupen ciertos macizos montascosos europeos, perteneceríen a Arvicola scherman. Según esta clasificación, los aguarones toperos ibériques corresponderíen a esta última especie.

Descripción

Ye especie de gran variabilidá morfolóxica a lo llargo del so área de distribución. N'España ta representada por morfotipos de pequeñu tamañu, con dimensiones corporales sensiblemente más menores que l'aguarón d'agua (Arvicola sapidus), y cola cola más curtia. Especie ensin dimorfismu sexual, la coloración de la pelame de A. scherman ye distintu inclusive a escala intrapoblacional, variando dende'l pardu escuru o pardu amarellentáu hasta'l gris, los lladrales dende'l pardu amarellentáu o ocre hasta'l gris claru; na zona ventral predomina los tonos abuxaos y la cola ye xeneralmente bicolor.

Distribución

Dende'l norte de la Península Ibérica hasta Ucraína, faltando nel oeste y estremu suroriental de Francia; la so llende septentrional ta alcontráu al norte d'Alemaña y el meridional nos Alpes y nos Balcanes. N'España distribuyir nuna franxa septentrional que diría dende'l Pirinéu Lleidatanu (Valle d'Arán) hasta les sierres de Los Ancares (Lugo), Sierra de Segundera (Zamora) y Montezinho (Portugal). Esiste un aislamientu xeográficu ente les poblaciones de los Pirineos, la Cordal Cantábricu y l'estremu nororiental de Guipúzcoa.

Hábitat

Especie herbívora, ocupa principalmente praos naturales asitiaos en niveles altitudinales variables, dende'l nivel del mar hasta praos alpinos próximos a los 2.000 metros. En terrenes cultivaos y praos de forraxe la aguarón toperu puede llegar a constituyir una plaga agrícola.

En delles zones del so área de distribución, puede constituyir un reservorio de tularemia y ser güéspede intermediariu de delles especies de parásitos.

Depredación

Ye presa habitual de les aves de presa, como'l uxu chicu, (Asio otus) y la curuxa común, (Tyto alba) y de carnívoros de tamañu mediu.

Referencies

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.