Arte bizantín ye'l nome que reciben les formes artístiques del Imperiu Romanu d'Oriente o Bizantín, asina como les que se producen na so zona de influyencia tanto territorial como cultural.

Etapes

Cuando nel añu 323 l'emperador Constantinu tresllada la capital del Imperiu Romano a la ciudá griega de Bizanciu –que pasa a llamase llueu Constantinopla- ta reconociendo la importancia estratéxica de les provincies orientales. A la muerte en 395 de Teodosiu l'Imperiu queda dividíu en dos partes, pero mientres l'Imperiu Romanu d'Occidente nun tarda en vese invadíu poles tribus invasores xermániques Bizanciu va siguir gozando de cierta estabilidá.

L’arte bizantín divídese nes siguientes etapes:

1) Periodu paleobizantín: dende la fundación de Constantinopla como capital del Imperiu por Constantinu (324) hasta’l sieglu VI. 2) Primer Edá d'Oru o Época Xustinianea: correspuende a los sieglos VI y VII, col reináu de Xustiniano (527-565) y los sos socesores. 3) Crisis iconoclasta: que tien llugar ente los años 726 y 843, que va enfrentar a iconoclastas y a iconódulos. 4) Segunda Edá d'Oru: desarróllase ente los sieglos IX y XII coles dinastíes Macedonia y Comnena; esti periodu termina en 1204, añu d'entrada de los cruzaos en Constantinopla. 5) Tercera Edá d'Oru o Periodu deuterobizantín: prolóngase hasta’l siglo XV, cuando se produz la caída de Constantinopla en poder de los turcos nel añu 1453; tamién se conoz a esti periodu como Renacimientu Paleólogo.

Referencies

    Enllaces esternos

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.