Ariel Sharon
Voz
Ministro de Servicios Religiosos de Israel (es) 28 febreru 2003 - 31 avientu 2003 Ministru de Comunicaciones d'Israel 28 febreru 2003 - 17 agostu 2003 Ministro de Salud de Israel (es) 23 mayu 2002 - 3 xunu 2002 11. Primer Ministru d'Israel 7 marzu 2001 - 14 abril 2006 ← Ehud Barak - Ehud Ólmert (es) → Ministru de Rellaciones Esteriores d'Israel 13 ochobre 1998 - 6 xunu 1999 ← David Levy (es) Ministro de Energía y Recursos Hídricos de Israel (es) 8 xunetu 1996 - 6 xunetu 1999 ministru ensin cartera d'Israel 14 febreru 1983 - 13 setiembre 1984 Ministru de Defensa d'Israel 5 agostu 1981 - 14 febreru 1983 Ministro de Agricultura y Desarrollo Rural de Israel (es) 20 xunu 1977 - 5 agostu 1981 miembro de la Knéset (es) 13 xunu 1977 - 17 abril 2006 miembro de la Knéset (es) 21 xineru 1974 - 23 avientu 1974
Vida
Nacimientu	Kfar Malal (es) , 26 de febreru de 1928[1]
Nacionalidá	Mandatu Británicu de Palestina  (1928 -  14 mayu 1948) Israel  (14 mayu 1948 -
Llingua materna	hebréu
Muerte	Ramat Gan, 11 de xineru de 2014[1] (85 años)
Sepultura	Giv'at ha-Kalaniyot (en)
Causa de la muerte	hemorraxa cerebral
Familia
Casáu con	Margalit Sharon (en) (1954 – 1962) Lily Sharon (1963 – m. 2000)
Fíos/es	Omri Sharon Gilad Sharon
Estudios
Estudios	Universidá Hebrea de Xerusalén Universidá de Tel Aviv
Llingües falaes	inglés[2] hebréu[3]
Oficiu	políticu, oficial
Llugares de trabayu	Xerusalén y Havat Shikmim (en)
Premios	ver doctor honoris causa pola Universidá Bar Ilán
Serviciu militar
Cuerpu militar	Haganá (es)
Graduación	mayor general (es)
Lluchó en	Guerra del Sinaí Guerra de los Seis Díes Guerra del Yom Kippur Guerra árabe-israelina de 1948 Guerra de Gastadura
Creencies
Relixón	xudaísmu
Partíu políticu	Shlomtzión (es) Likud [4] Kadima (es)
IMDb	nm0788956

Ariel Sharon (אֲרִיאֵל שָׁרוֹן, tamién conocíu pol alcuñu d'Árik) (26 de febreru de 1928, Kfar Malal ^(es)  – 11 de xineru de 2014, Ramat Gan) foi un militar y políticu israelín, Primer Ministru del estáu ente 2001 y 2006.

Trayeutoria militar

Nació en Kfar Malal como Ariel Scheinermann, apellíu que dempués tornó al hebréu. So padre yera d'orixe xermano-polacu y so madre d'ascendencia rusa. La so militancia nel sionismu entamó a los 14 años al axuntase a la Haganá. Dende 1948 desendolcó una carrera militar marcada por ésitos na riestra de guerres nes que participó l'estáu israelín y por un prestixu personal frutu del so estremismu políticu y d'una actitú d'insubordinación que lu llevó a ser xulgáu nun conseyu de guerra. Si bien nun salió condergáu, esi xuiciu obligólu a abandonar la so carrera militar, colo que s'enfotó na vida política dafechu. Foi releváu de los sos cargos militares en 1974, añu en que tamién abandonó'l so escañu col partíu Likud.

Trayeutoria política

Dende finales de la década de 1970, Sharon desendolcó dellos puestos de relevancia nos socesivos gobiernos israelinos, como Ministru de Defensa (cargu del que foi destituyíu pol so papel na Guerra d'El Líbanu), de Comerciu ya Industria, y de Vivienda, hasta qu'en 1992 algamara'l Gobiernu'l partíu del llaborista Isaac Rabin.

Sharon volvió al Gobiernu col Likud de Benjamín Netanyahu en 1996, primero como titular d'Infraestructures (1996-1998) y dempués como responsable d'Asuntos Esteriores (1998-1999).

Ariel Sharon foi elixíu Primer Ministru nel añu 2001, cargu que revalidare en 2003. La so xestión nel gobiernu ta marcada pola Intifada d'Al-Aqsa, recrudecimientu del conflictu palestino-israelín aniciáu en coincidencia con una visita del propiu Sharon a la Esplanada de les Mezquites en Xerusalén (2001).

La so política de dura represión escontra les aiciones palestines y el so antagonismu col líder palestín Yasser Arafat desanicien el procesu de paz entamáu años enantes ente'l Gobiernu llaborista d'Israel y l'Autoridá Nacional Palestina col sofitu de la comunidá internacional.

La estraña muerte d'Arafat en 2004 y la presión internacional lleven a Sharon a entamar una nueva política acordies cola Fueya de Ruta diseñada cola tutela d'Estaos Xuníos p'algamar la paz na zona, cola creación de dos estaos xebraos palestino-israelín. Nesti sen, el gobiernu de Sharon decide esborrar asentamientos xudíos en territoriu palestín, col emplegu de fuercies militares pa desaloxar families de colonos, midida que-y fai perder a Sharon el sofitu de les faiciones más estremistes del sionismu.

A finales de payares de 2005, Sharon vese forzáu a disolver la coalición de gobiernu que lu caltenía nel poder pola perda del sofitu del llaborismu. Amás, la radicalización del Likud, sobre too poles presiones del líder de l'ala más derechista de la formación, Benjamin Netanyahu, lleven a Sharón a xebrar el partíu y fundar la Kadima, formación centrista a la que s'axúnten dellos ministros del gobiernu y dellos líderes sociales.

El 4 de xineru de 2006, Ariel Sharon sufre una hemorraxa cerebral perfuerte que lu aparta definitivamente de l'actividá política. Los sos poderes son tresmitíos a Ehud Olmert, qu'asume'l cargu de Primer Ministru. El 11 de xineru de 2014 finó tres un fallu cardiacu con 85 años d'edá, acabando con ocho años en coma fondu y en virtual estáu vexetativu.

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Ariel Sharon.
• Ariel Sharon
• Ariel Sharon: Return to the Temple Mount (n'inglés)
• Les masacres de Sabra y Shatila Massacres (16-18 de setiembre 1982)
• Report of the Kahan Commission - Ministeriu d'Esteriores del Gobiernu israelín.
• Phonecall - Grabación d'una charra telefónica ente Sharon y un soldáu allugáu nun búnker de la Canal de Suez al aniciu de la guerra del Yom Kippur.
• An anti-Ariel Sharon flash clip

Predecesor: Ehud Barak

Primer Ministru d'Israel 2001-2006

Socesor: Ehud Ólmert