Ana de Luxemburgu
Vida
Nacimientu	Praga[1], 11 de mayu de 1366[2]
Nacionalidá	Reinu de Bohemia
Muerte	Sheen Priory (en) , 7 de xunu de 1394[2] (28 años)
Sepultura	Abadía de Westminster
Causa de la muerte	Peste
Familia
Padre	Carlos IV de Luxemburgu
Madre	Isabel de Pomerania
Casada con	Ricardo II de Inglaterra (es) (1382 (Gregorianu) – )[3]
Hermanos/es	Catalina de Bohemia Margarita de Luxemburgo (es) Isabel de Bohemia (es) Wenceslao de Luxemburgo (es) Sexismundu de Luxemburgu John of Görlitz (es) Margaret of Bohemia, Burgravine of Nuremberg (es)
Pueblu	Casa de Luxemburgu
Oficiu	política

Ana de Luxemburgu (Praga, 7 de xunu de 1394 de - Londres, 7 de xunu de 1394 ) foi reina d'Inglaterra como la primer esposa del rei Ricardo II d'Inglaterra.

Biografía

Yera la mayor de los seis fíos que tuvo Carlos IV de Luxemburgu, rei de Bohemia, duque de Luxemburgu y emperador del Sacru Imperiu, cola so cuarta esposa, Isabel de Pomerania.^[4]

Matrimoniu

Ana de Luxemburgu.

Ricardo II #casar con Ana, como resultancia del gran cisma nel papáu que diera llugar a dos papes rivales. Según Eduard Perroy, el Papa Urbanu VI, en realidá sancionó'l matrimoniu ente Ricardo y Ana, nun intentu de crear una alianza nel so favorsobremanera, por que pudiera ser más fuerte en contra de los franceses, y el so Papa preferíu, Clemente. El padre d'Ana yera'l monarca más poderosu d'Europa nesi momentu gobernando sobre la metá de la población y el territoriu d'Europa.^[5]

El matrimoniu taba en contra de los deseos de munchos miembros de la nobleza y miembros del parllamentu, y producióse principalmente por iniciativa del íntimu de Ricardo, Michael de la Pole. Anque Ricardo ufiertára-y matrimoniu a Caterina Visconti, una de les fíes de Bernabé Visconti de Milán, que traería una gran cantidá de dineru con ella como dote, Ana foi escoyida - colo que nun hai beneficios financieros direutos a Inglaterra. Ella nun traxo dote, y en cuenta de la so mano en matrimoniu, Ricardo dio 20.000 florinos (alredor de 4.000.000 llibres en valor actual) en pagu al so hermanu Wenceslao de Luxemburgu. Tamién hubo bien pocos beneficios diplomáticos - anque a los comerciantes ingleses, agora podíen comerciar llibremente en dambes tierres, tantu en Bohemia como nes tierres del Sacru Imperiu Romanu, nun yera enforma en comparanza colos beneficios diplomáticos avezaos de matrimonios realizaos de resultes de la guerra con Francia. Poro, nun ye d'estrañar que'l matrimoniu nun fuera popular.

A la so llegada n'avientu de 1381, Ana foi severamente criticada polos cronistes de la dómina, probablemente como resultáu de los alcuerdos financieros de la boda, anque yera bastante típicu de reines pa ser vistu en términos críticos. El Cronista Westminster #llamar un pequeñu cachu de la humanidá, y Thomas Walsingham rellató un presaxu aciagu a la so llegada, onde los sos barcos fueron estrozaos en cachos asina desembarcara. Sicasí, Ana y el rei Ricardo II #casar na Abadía de Westminster el 22 de xineru de 1382. Torneos #celebrar mientres dellos díes dempués de la ceremonia, en celebración. De siguío, fueron nun itinerariu pol reinu, #agospiar en munches abadíes, les más importantes nel camín. En 1383 Ana visitó la ciudá de Norwich, onde nel Gran Hospital fixo un techu qu'entiende 252 águiles negres nel so honor.^[6]

La boda d'Ana y Ricardo II foi la quinta boda real na Abadía de Westminster y nun foi siguida por nenguna otra boda real na Abadía de Westminster mientres otros 537 años.^[7]

Funeral d'Ana.

Tuvieron casaos mientres 12 años, pero nun tuvieron fíos. La muerte d'Ana de la peste'l 7 de xunu de 1394, a los 27 años d'edá, nel castiellu de Sheen, foi un golpe devastador pa Ricardo, que la so conducta imprudente posterior fíxo-y perder el so tronu.^[8]

Ricardo #casar cola so segunda esposa, Isabel de Valois, el 31 d'ochobre de 1396.

Reputación

Anque Ana foi primeramente refugada polos cronistes, hai cierta evidencia de qu'ella se fixo más popular nel tiempu. Ella yera conocida por haber sío una persona bien atenta y popular col pueblu d'Inglaterra, por casu, que yera bien conocíu polos sos incansables intentos de interceder en nome del pueblu, adquiriendo indultos pa les persones de la Rebelión de los llabradores de 1381, y otros numberosos indultos pa los malfechores.

Ella tamién fixo delles intercesiones d'altu estatus frente al rei. Ella intercedió en nome de Simon Burley, el tutor de Ricardo II mientres la so minoría d'edá, nel Parllamentu Merciless en 1388. Ella tamién taba de rodíes a los ciudadanos de Londres na conciliación ceremonial de Ricardo y Londres en 1391.

Per otra parte, ella nunca cumplió munches funciones tradicionales de les reines. En particular, nun tener fíos, a pesar de 12 años de matrimoniu, y esto destácase nel so epitafiu, nel que-y la menta siendo atentu con muyeres embarazaes. El cronista Evesham dixo, esta reina, a pesar de nun tener fíos, inda se celebra contribuyir a la gloria y la riqueza del reinu, polo qu'ella yera capaz. Sicasí, el fechu de que'l so popular legáu paez ser qu'ella yera la Bona Reina Ana paez suxurir qu'esta falta de fíos nun yera importante pa munchos contemporáneos.

Legáu

Ana ta soterrada na Abadía de Westminster al pie del so home. La so tumba conxunta, agora estropiada, #amosar xuntando les manes. La inscripción en los so tumba #describir como bella de cuerpu y la so cara yera xentil y guapa .Cuando la so tumba foi abierta en 1871, afayóse que munchos de los sos güesos fueren robaos al traviés d'un furacu nel llau del ataúd.^[9]

Ana ye conocida por haber fechu l'amazona más popular ente les dames de la Edá Media. Tamién influyó nel diseñu de los carros n'Inglaterra cuando llegó nun carruaxe, presumiblemente de Kocs, Hungría, p'atopase col so futuru maríu Ricardo. Ella tamién fixo la cornuda, tocáu d'estilu bohemiu de moda pa muyeres ingleses de finales del sieglu XIV.

Predecesor: Felipa de Henao

Reina Consorte d'Inglaterra 1383-1394

Socesor:

Referencies