Amban (en plural: ambasa), ye una pallabra en idioma manchú que significa ministru y que s'usaba na China imperial pa designar al representante del emperador de la Dinastía Qing, qu'habitaba nel territoriu d'un estáu tributariu o d'una dependencia, actuando de manera similar a un gobernador residente nun protectoráu.
Los ambasa fueron unviaos pola Dinastía Qing escontra'l Tíbet, Mongolia, y Turquestán Oriental, entendiendo parte del actual Xinjiang, en tantu formalmente tratábase de territorios dotaos de gran autonomía interna y onde los emperadores chinos nun exercíen gobiernu direutu sinón por aciu representantes.
En 1793 l'emperador Qianlong, camudó'l procedimientu de seleición del Dalái Lama y los tibetanos hubieron de convencer al amban de qu'ellos acataren esta disposición. En 1904, cuando los británicus trataron de forzar al Tíbet a roblar un tratáu de comerciu, el amban declaróse incapaz d'axustar polos tibetanos una cuota, fechu que punxo en dulda'l grau de control que la China exercía sobre'l Tíbet.
La representación y autoridá de los ambasa, sigue siendo aldericada pol gobiernu chinu y los partidarios de la independencia tibetana, col enfotu de sofitar les sos pretensiones en conflictu sobre'l estatus del Tíbet.