| Amagüestu | |
|---|---|
 | |
 |
L'amagüestu[1] o magüestu[2] ye una celebración na que se toma sidra dulce con castañes. Tien llugar nel mes de payares y celébrase práuticamente en toa Asturies.
L'amagüestu ye una fiesta pagana. El so orixe piérdese na nueche de los tiempos, si bien sábese que ye una fiesta celta. Les fiestes agraries yeren parte de les celebraciones del home prehistóricu.
La castaña y el día de los difuntos vincúlense dende cuantayá a la fiesta de l'amagüestu, que suel celebrase na primera quincena de payares, enantes de que llegue l'iviernu que supón la muerte de la lluz, ye dicir, el fin d'un ciclu que s'ha repetir cada añu.
Según les vieyes creyencies, la castaña yera'l símbolu de l'ánima de los difuntos. Cada castaña que se xintaba lliberaba un ánima del purgatoriu. N'otros munchos llugares celébrase'l día 1 de payares, al mesmu tiempu que la fiesta celta Samhain, na que se rinde cultu al fueu y al so efeutu purificador sobre dellos malos espíritus.
El día 1 de payares, los celtes acallentaben los poderes del otru mundu, y propiciaben qu'hubiere abonda collecha celebrando'l Samhain, la que yera, pa unos, l'entamu del iviernu, y pa otros, la fin del branu. En tou casu, yera l'entamu d'un nuevu ciclu y un periodu de fondera comunicación ente esti y l'otru mundu. Aconceyábase muncha xente porque yera una fiesta obligatoria. Dicíase que quien nun diba podía enlloquecer.
Neses mesmes feches, los romanos celebraben les saturnales.
L'amagüestu na Península Ibérica
La costume de xintar castañes asaes con motivu de la fiesta d'ánimes faise en tola zona norte de la península ibérica, como Galicia (col nome de magosto), Cantabria (col nome de magosta), País Vascu (gaztainerre ou gaztañarre), en Lleón y Zamora, y mesmo en Cataluña, col nome de castanyada.
Tamién ye una fiesta mui popular en Portugal, col nome de magusto, al rodiu del día de San Simón (18 de ochobre), Tolos Santos o Samartín. Na Aldeia Viçosa (del conceyu d'A Guarda), celébrase o Magusto da Velha [3]. Según Leite de Vasconcelos o magusto ye'l restu d'un antiguu sacrificiu n' honor de los muertos, y recueye la tradición de preparar, na media nueche, una mesa con castañes pa que les coman los muertos de la familia; más naide tocaba eses castañes porque se creyía que taben llambíes polos difuntos.
Ver tamién
Referencies
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: amagüestu
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: magüestu
- ↑
