Ficha d'oxetu celesteAlkes
estrella[1], estrella con movimiento propio alto (es) Traducir[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 164,94360481576 °[2]
Declinación (δ) −18,298786220616 °[2]
Distancia a la Tierra 49,0935 pc
Magnitú aparente (V) 4,07 (banda V)
Magnitú absoluta 0,44
Constelación Crater (es) Traducir
Velocidá de rotación 2,6 km/s[3]
Velocidá radial 47,42 km/s[4]
Parallax 20,3693 mas[2]
Carauterístiques físiques
Radiu 12,32 Radius solars
Masa 1,81 M☉
Gravedá superficial 275 cm/s²[5]
Tipu espectral K0IIIb[6]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 10h 59m 46.465s, -18° 17 55.63

Alkes (α Crateris / α Crt / 7 Crateris)[7] ye una estrella na constelación de Crater de magnitú aparente +4,08, la segunda más brillosa de la mesma dempués de Labrum (δ Crateris). El so nome, del árabe A la Ka's, significa «la copa», n'alusión al conxuntu de la constelación. Alcuéntrase a 174 años lluz de distancia del Sistema Solar.

Alkes ye una xigante naranxa de tipu espectral K1III con una temperatura superficial de 4725 K. Ye 80 vegaes más lluminosa que'l Sol y tien una masa envalorada de 2,5 mases solares. Ye una de les munches xigantes de similar temperatura y lluminosidá, en que'l so nucleu'l heliu se funde en carbonu y oxíxenu; Arturu (α Bootis) y Aldebarán (α Tauri) son dos brillosos exemplos.[8] El so radiu ye 13 vegaes más grande que'l radiu solar.

L'alta velocidá relativa de Alkes respectu al Sol (unos 130 km/s) indica que ye una estrella proveniente d'una zona distinta de la galaxa. Con una metalicidá comparable a la solar ([Fe/H] = -0,06),[9] paez claro que ye orixinaria del bulbu galácticu, parte interna de la galaxa arriquecida en metales.[8]

Referencies

  1. 1 2 3 4 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 1 2 3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1):  páxs. 209–231. doi:10.1088/0004-6256/135/1/209.
  4. Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201629128.
  5. Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201629128.
  6. «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:10.1086/191373.
  7. LTT 4040 -- High proper-motion Star (SIMBAD)
  8. 1 2 Alkes (Stars, Jim Kaler)
  9. Soubiran, C.; Bienaymé, O.; Mishenina, T. V.; Kovtyukh, V. V. (2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants». Astronomy and Astrophysics 480 (1). páxs. 91-101 (Tabla consultada en CDS). http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...480...91S&db_key=AST&nosetcookie=1.

Coordenaes: Sky map 10h 59m 46.465s, -18° 17 55.63

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.