1^er Versión

El topónimu deriva del árabe اليهود (al-yahūd), «los xudíos».^[2]

Los colonos xudíos establecíense ellí onde había riqueza, siendo esta una zona de riqueza ganadera.

Más palantre, los xudíos conversos tomaron apellíos nuevos qu'escondieren el so orixe xudíu (Díez, por casu, ye apellíu reconocíu como sefardita pol Gobiernu español a la de faer posible el llogru de la nacionalidá española), fuxendo de la Inquisición, que tenía xurisdicción sobre los conversos, siendo qu'hubo progromos en Castiella y n'Aragón contra los mesmos xudíos nel sieglu anterior a la espulsión de los mesmos d'España en 1492.

Inclusive dempués de 1492 hubo en Soria munchos xudíos que tornaron ellí onde vivíen antes, camudando'l so nome, tal como'l casu de Hernando Álvarez, que tornó convertíu de Portugal, magar non convencíu, como reconoció Clara, como cristiana vieya de Gomara, ante'l Tribunal de la Inquisición el 1 setiembre de 1502. Ver 'Notes alrodiu de la espulsión de los xudíos de la diócesis d'Osma (Soria)', p.79.

Cabo suponer qu'en Aliud, de nome musulmán, hubiera un bon númberu de xudíos, d'ende que se-y conociera por esi nome. Una colonia xudía en territoriu cristianu-musulmán.

Na memoria de los actuales vecinos de Aliud non queda nin rastru d'aquellos xudíos de Aliud, que'l so nome escuende'l so orixe igual que los apellíos sefardinos de los conversos.

Escaecíu anguaño dichu orixe por toos, traicionando la memoria d'aquel pueblu xudíu de Aliud, namái les piedres de les cases y les ruines de los sos edificios xunto colos xenes de los sos descendientes masculinos (el 'xen judio' ver nel cromosoma Y) daríen fe del so venceyu sefardín.

2ª Versión

El topónimu procede del árabe الحود (al-hûd)^[3]

Otra versión más moderna ye la ufiertada pol arabista y miembru de la Real Academia de la Historia Elías Terés Sádaba na so obra “Antroponimia Hispanoárabe (Reflexada poles fontes latino-romances)” onde se nos indica la posible procedencia del nome nel so puntu 426:

Hûd: Nome coránicu, reflexáu nes siguientes fontes: XHA Çulemam Auenhut o Abenhut; VBA Abenfut, Abenhut; BC AbenCuth, Abenhut, CJ Abenhut, Auehut YE, MHE, MRFM Abenhut(h) o Abenut; TFCD Ybenfuc; Rml Abbenhut, abehenut; RV Abenhut; RM Abenhud, Aben Hud; PCG Abenhuth; CAXI Abenhuc^[4]

Toponimia: Torre de Behud, Puerta de Bahud, Camín de Benafut, Aliud, Regueru de Valhuz, Vilavenut, Posar(da)s de Abenfut o Abenhut, Abenuz/x, Beneute.

No que se refier al nome coránicu Hûd, ye bien posible que faiga referencia al profeta árabe qu'unvió Dios a los aditas y que da nome a ensame de families musulmanes ente les que s'atopa la importante dinastía de los Banu Hud, reis de la taifa de Zaragoza ente 1039 y 1110.

Nuna redolada arrodiada de comunidaes de clara raigón musulmana como Albocabe, Almenar o Aragel resulta lóxicu pensar qu'Aliud sería una pequeña aldega, tamién musulmana, dedicada a llabores d'agricultura y ganadería sol influxu proteutor de dalgún nucleu poblacional con ciertu potencial defensivu como Gómara, que disponía d'importantes recursos militares. Cuntando con que la conquista de Soria per parte de los musulmanes foi nel añu 715 puede considerase la fundación de Aliud ente los sieglos VIII ya IX. Un exvoto celtíberu^[5] topáu nes cercaníes del antiguu molín indica la esistencia de dalguna población o centru devocional prerromanu pela redolada. (s.II – s.I e.C.). Restos de terra sigillata indiquen tamién la presencia romana na zona nos sieglos I – IV d.C.

Despoblados

L'antigua villa d'Albocabe, n'estáu ruinosu, pertenez anguaño al términu de Aliud, al igual que'l despoblado d'Aragel.

Comunicaciones

Nel encruz de les carreteres locales SO-P-3004 que nos lleva de Cabrejas del Campo a Gómara y la SO-P-3121 d'a Albocabe a Torralba de Arciel.^[6]

Población por nucleu