Ficha d'oxetu celesteAlgieba
estrella binaria[1], estrella doble (es) Traducir[2], estrella[2] y near-IR source (en) Traducir[2]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 154,993127333 °[3]
Declinación (δ) 19,841485219 °[3]
Magnitú aparente (V) 2,37 (banda V)
Constelación Lleo
Velocidá de rotación 4,3 km/s[4]
Velocidá radial −35,45 km/s[5]
Parallax 25,07 mas[3]
Carauterístiques físiques
Radiu 31,88 Radius solars
Masa 1,23 M☉
Gravedá superficial 59 cm/s²[6]
Tipu espectral K1-III+G7IIIb[7]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 10h 19m 58.351s, 19° 50 29.347

Algieba (γ Leonis / γ Lleo / 41 Leonis / HIP 50583)[8] ye un sistema estelar de magnitú aparente +2,21. Encuadráu na constelación de Lleo, dientro de la mesma namái ye superáu en rellumu por Regulus (α Leonis) y Denébola (β Leonis). Marca la renombrada agua de meteoros conocida como les Leónidas, aniciada polos escombros del cometa Tempel-Tuttle, que'l so pico d'actividá tien llugar cada 33 años.

Nome

El nome de Algieba —escritu dacuando como Algeiba— procede del árabe Al jeb‑bah y significa «la frente», anque en realidá'l sistema ta asitiáu na melena del lleón. Otra denominación utilizada ye Juba, términu proveniente del llatín.[9]

Carauterístiques físiques

A 131 años lluz de distancia de la Tierra, Algieba ye una estrella binaria colos sos dos componentes separaes visualmente menos de 5 segundos d'arcu. Algieba A (Gamma1 Leonis / HD 89484 / HR 4057)[10] ye una xigante naranxa de tipu espectral K0IIIb con una temperatura efectivo de 4410 K. Tien un radiu 29 vegaes más grande que'l radiu solar y ye 285 vegaes más lluminosa que'l Sol. Algieba B (Gamma2 Leonis / HD 89485 / HR 4058)[11] tamién ye una estrella xigante, anque de color mariellu y tipu espectral G7III. La so temperatura efectivo ye de 4870 K. Más pequeña que la so compañera, el so radiu ye 12 vegaes mayor que'l radiu solar y la so lluminosidá ye equivalente a 72 soles.

La edá del sistema cifrar en 500 millones d'años. Mientres la so estancia na secuencia principal dambes yeren estrelles blancu-azulaes, Algieba A de tipu B8 y Algieba B de tipu B9.5. En rellación al Sol, amuesen un baxu conteníu metálico —aproximao un terciu de la solar— y tamién un nivel baxu de cianóxenu, lo que de la mesma implica un emprobecimientu d'elementos llixeros. La baxa metalicidá del sistema según la so alta velocidá relativa respectu al Sol —71 km/s— suxuren que'l par provién d'una parte distinta de la galaxa.[12]

Parámetros orbitales

La binaria AB puédese resolver con un telescopiu pequeñu si les condiciones atmosfériques son bones. La separación media ente los dos componentes ye d'unes 170 UA pero la gran escentricidá de la órbita fai qu'ésta varie ente 26 y 313 UA. El periodu orbital del sistema envalórase en 410 años, anque'l periodu d'observación ye demasiáu curtiu pa conocer con precisión los parámetros orbitales.[12]

Visualmente a 5 minutos d'arcu de Algieba puede reparase la estrella AD Leonis —tamién llamada Gamma Leonis C—, muncho más próxima a la Tierra y que nun forma parte del sistema estelar.[12]

Sistema planetariu

En 2010 anuncióse'l descubrimientu d'un planeta estrasolar n'órbita alredor de la xigante más lluminosa, Algieba A. Denomináu Gamma1 Leonis b, orbita a una distancia media de 1,19 UA al respective de la estrella, siendo el so periodu orbital de 428,5 díes. Tien una masa siquier 8,78 vegaes mayor que la masa de Xúpiter.[13]

Acompañante
(N'orde dende la estrella)
Masa
(MJ)
Periodu orbital
(díes)
Semiexe mayor
(UA)
Escentricidá
Gamma1 Leonis b > 8,78 ± 1 428,5 ± 1,25 1,19 ± 0,02 0,144 ± 0,046

Referencies

  1. Afirmao en: Catálogo de Estrellas Dobles Washington.
  2. 1 2 3 Afirmao en: SIMBAD.
  3. 1 2 3 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2):  páxs. 653–664. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
  4. David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1):  páxs. 209–231. doi:10.1088/0004-6256/135/1/209.
  5. Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201629128.
  6. Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201629128.
  7. «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:10.1086/191373.
  8. Algieba (SIMBAD)
  9. Allen, Richard Hinckley (1889). «Lleo», Courier Dover Publications: Star Names — Their Lore and Meaning (n'inglés), páx. 563. ISBN 0-486-21079-0. Consultáu'l 14 de marzu de 2011.
  10. HR 4057 - Star in double system (SIMBAD)
  11. HR 4058 - Star in double system (SIMBAD)
  12. 1 2 3 Algieba (Stars, Jim Kaler)
  13. Gamma1 Leonis (The Estrasolar Planets Encyclopaedia)

Coordenaes: Sky map 10h 19m 58.351s, 19° 50 29.347

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.