Xuventú y formación

Fíu d'un aviador subleváu nel golpe d'Estáu del 17 y el 18 de xunetu de 1936 y nietu de republicanos, estudió nel colexu Nuestra Señora del Pilar, en Madrid. Depues entamó los estudios de llicenciáu en Ciences Químiques na Universidá Complutense de Madrid, especializándose en química orgánica y bioquímica.

Doctorose nel añu 1978. Tres años enantes, nos campeonatos nacionales universitarios, marcaba un bon resultáu al percorrer 100 metros en 10,9 segundos, baxo los colores de la seición d'atletismu del Celta de Vigo.

Carrera universitaria y pública

Profesor titular de química orgánica nel departamentu del mesmu nome na Universidá Complutense de Madrid, trabayó tamién na universidá alemana de Constance y la Universidá de Montpellier, en Francia. El so trabayu d'investigación dientro'l campu de la química orgánice ta sobretoo centráu nos mecanismo de reacción, publicando hasta una trentena d'artículos en delles revistes científiques.

Entra na función pública n'avientu de 1982, convirtiéndose en direutor de la conseyería téunica del secretariu d'Estáu al cargu de la Enseñanza cimera y de la Investigación. Ocupa esta plaza hasta'l so nomamientu como direutor xeneral de les Enseñances universitaries, en mayu de 1985.

Debut políticu

Entra nel Partíu Socialista Obreru Español (PSOE) nel añu 1974. Entama a trabayar na Federación Socialista Madrilana (FSM), pasando dempués al senu de les comisiones de la Enseñanza y de la Investigación, tanto nel partíu como nel so grupu parllamentariu. El 25 de setiembre de 1986 empecipia la so carrera política como secretariu xeneral d'Educación del ministeriu d'Educación y Ciencia. Posteriormente, el 29 de xuentu de 1988 será nomáu secretariu d'Estáu.

Entrada nel gobiernu

Entra nel ministeriu d'Educación y Ciencia cola baxa por dimisión de Francisco Fernández Ordóñez, tomando posesión del cargu el 24 de xunu de 1992. Elixíu diputáu por Toledo nes eleiciones xenerales de 1993, en xunetu va ser nomáu ministru de la Presidencia y voceru del Gobiernu español. El so llabor más destacáu nesti periodu será la negación de cualesquier rellación ente'l gobiernu socialista de Felipe González y los Grupos Antiterroristes de Lliberación (GAL).

Un pilar del PSOE escontra'l terrorismu vascu

Dempués de les eleiciones xenerales de 1996, marcaes pola victoria del popular José María Aznar, foi elixíu diputáu pola Comunidá de Madrid. Nesti tiempu desempeña'l cargu de voceru del grupu socialista na comisión parllamentaria de la Ciencia y la Teunoloxía. Llegáu xunu de 1997, entra na comisión federal del partíu, baxo proposición del nuevu secretariu xeneral, Joaquín Almunia.

Nesi sen, Rubalcaba será responsable de la estaya de Comunicación y será ún de los principales responsables de les discusiones col gobiernu conservador español al rodiu de la tregua de 1999 de la banda terrorista ETA. Cola llegada de José Luis Rodríguez Zapatero a la xefatura del partíu socialista nel añu 2000, conviértese en miembru del comité federal

La victoria de 2004

Ye elixíu en 2004 como responsable de la estratexia eleutoral del PSOE con motivu de les eleiciones xenerales de 14 de marzu, siendo consideráu como ún de los artífices de l'ésitu del partíu. El 13 de marzu, dos díes dempués de los atentaos del 11 de marzu en Madrid, mostrose mui críticu col gobiernu conservador de José María Aznar, que nun se presentaba a la reeleición, por atribuir l'atentáu a la banda terrorista ETA, declarando en rueda de prensa que "Los españoles merecen un gobiernu que nun-yos mienta". Na xornada eleutoral del 14 de marzu, el partíu socialista gana les eleiciones col 42,6% de los votos y 164 diputaos d'un total de 350, quedando derrotáu el PP de Mariano Rajoy.

2006: la vuelta'l gobiernu

El 7 d'abril de 2006, Alfredo Pérez Rubalcaba entra de nuevu nel gobiernu del Estáu como ministru d'Interior. Nesti puestu ye l'encargáu d'un nuevu alto'l fueu proclamáu polos terroristes vascos y que ruempi col atentáu nel aeropuertu de Madrid-Barajas.

Col segundu procesu de reordenamientu ministerial lleváu a cabu pol presidente Zapatero na so segunda llexislatura n'ochobre de 2010, recupera les funciones de vicepresidente y voceru del Gobiernu español.

El 2 d'abril de 2011, José Luís Rodríguez Zapatero anuncia que nun va presentase de nuevu a la reeleición y llama a la convocatoria d'eleiciones primaries dientro'l partíu socialista pa elixir al que va ser el so socesor. Tres la renuncia de Carme Chacón, ministra de Defensa, a concurrir como candidata al liderar el partíu dientro d'esti procesu, el 27 de mayu de 2011, Alfredo Pérez Rubalcaba ye designáu pol presidente del Gobiernu como'l candidatu de la direición pa esti procesu de primaries que va celebrase nel próximu mes de xunu.