Alain Delon
Vida
Nacimientu Sceaux[1], 8 de payares de 1935[2] (88 años)
Nacionalidá Bandera de Francia Francia [3]
Suiza  (1999 -
Residencia Sceaux
Llingua materna francés
Familia
Casáu con ‎Nathalie Delon‎ (1964 – div. 1969)
Pareyes Romy Schneider
‎Nathalie Delon‎
Mireille Darc
Anne Parillaud
Rosalie van Breemen
Fíos/es
Estudios
Estudios école Jeannine-Manuel (es) Traducir
Llingües falaes francés[4]
Oficiu actor, guionista, direutor de cine, militar, actor de teatru, actor de cine, productor de cine, actor de televisión, productor
Llugares de trabayu Francia y Suiza
Trabayos destacaos A pleno sol (es) Traducir
Rocco y sus hermanos (es) Traducir
El gatopardo (es) Traducir
El silencio de un hombre (es) Traducir
Borsalino (es) Traducir
La piscina (es) Traducir
El otro señor Klein (es) Traducir
Premios
Influyencies Brigitte Bardot
Xéneru artísticu drama
ficción de detectives
suspense
IMDb nm0001128
Cambiar los datos en Wikidata

Alain Fabien Maurice Marcel Delon (8 de payares de 1935, Sceaux) ye un actor de cine francés, iconu del cine européu de la década del 60-70 y ganador del Premiu César bien reconocíu por ser iconu de l'apostura masculino europea de los 60 amás de ser home de negocios y tener la so marca propia d'arumes, relós y accesorios.

A los 23 años yá yera conocíu como'l socesor de Gérard Philipe y Jean Marais, según del norteamericanu James Dean. Foi moteyáu la versión masculina de Brigitte Bardot y consideráu'l enfant terrible del cine européu.[8]

Dalgunes de les películes nes que participó tán consideraes ente los grandes clásicos, A plenu sol (dirixida por René Clément, 1959), El silenciu d'un home (-y samouraï) (dirixida por Jean-Pierre Melville, 1960, Rocco e i suoi fratelli (dirixida por Luchino Visconti en 1960), L'eclís d'Antonioni, 1962, El gatopardo (tamién de Visconti, 1963), Nuesa historia (de Bertrand Blier, 1984), etc.

Productor dende 1964, añu en que produció L'Insoumis empobináu por Alain Cavalier, produciendo, hasta la fecha, 26 películes.

Ciudadanu suizu dende 1999, foi condecoráu cola Lexón d'Honor pol gobiernu francés.

Vida personal

Al respective de la so vida personal, la so gran apariencia física ya iconu del curiosu masculín na so mocedá llevólu a caltener numberosos romances.

Caltuvo una importante rellación cola actriz vienesa Romy Schneider, con quien caltuvo una fonda amistá hasta'l fallecimientu d'ella, en 1982 víctima d'un paru cardiaco, en perdiendo al so fíu nun desgraciáu accidente domésticu unos meses enantes. Esistieron rumores de que sería suicidiu, pero nunca pudo comprobase.

Ye amigu personal del actor connacional Jean Paul Belmondo, consideráu l'antítesis de Delon.

Tuvo delles rellaciones intenses, anque curties, En 1963 caltuvo un romance cola cantante alemana Nico, frutu d'ésta rellación nació'l so primer fíu, Christian Aaron Boulogne "Ari", quien la cantante reclamó-y el so paternidá (anque Delon nunca quixo reconocer al so fíu, a pesar del gran paecíu col actor ye bien evidente) y en 1964 cásase con Nathalie Canovas, actriz francesa nacida n'Uchda, Marruecos, con quien tuvo'l so fíu Anthony Delon, la pareya divorciar en 1968. Darréu convivió mientres unos años (1968-1984) cola actriz francesa Mireille Darc de la cual dixebróse más tarde en forma amistosa.

La so amistá col direutor Luchino Visconti foi usada pola prensa amarillista pa tachalo d'homosexual o bisexual, fechu nunca confirmáu nin desmentíu por Delon.

En 1987 cásase cola actriz holandesa Rosalie Van Bremen, a quien conoció mientres la filmación de la so videoclip "Comme Au Cinema", cola cual tuvo dos fíos: Anouchka y Alain-Fabien. La pareya dixebrar en 2002.

Lo que ye güei, según les sos propies declaraciones, los sos fíos son los sos únicos amores y la so fía Anouchka ye la so compañera predilecta na mayoría de los eventos sociales a los qu'asiste.

Dedicar a coleccionar arte, a les carreres de caballos y a la promoción d'eventos de boxéu (promocionó al so amigu'l campeón arxentín Carlos Monzón).[9]

Dende 1999 ye ciudadanu de Suiza y les sos compañíes (produz arumes, lentes de sol, ropa, etc) operen dende Xinebra.

Nel añu 2005 foi condecoráu cola Lexón d'Honor pola so contribución al cine francés.

Nel añu 2008 tornó al teatru cola obra Cartes d'Amor xunto a Anouk Aimée.

Delon nel Festival de Cannes 2007
Delon nel Festival de Cannes 2013

Filmografía

  • Astérix aux Jeux Olympiques (2008)
  • Le lion (2003)
  • Loses (2002)
  • Unu de dos (1998)
  • El día y la nueche (1996)
  • L'ours en peluche (1994)
  • El crime (1993)
  • Trayeutu mortal (1986)
  • Le passage (1986)
  • Nuesa historia (1984)
  • L'amor de Swann (1984)
  • Diamantes pa un lladrón (1982)
  • Derechu a matar (1980)
  • Teheran 43 (1980)
  • Aeropuertu 80 (1979)
  • Los gañinos (1977)
  • Monsieur Klein (1976)
  • El Foín (1975)
  • Les seins de glace (1974)
  • Les granges brûlées (1973)
  • Scorpio (1973)
  • Tony Arzenta (1973)
  • Crónica negra (1972)
  • La prima notte di quiete (1972)
  • L'asesinatu de Trotsky (1972)
  • La veuve Couderc (1971)
  • Sol coloráu (1971)
  • Círculu Colorado (1970)
  • Borsalino (1970)
  • Le Clan des Siciliens (1969)
  • La piscina (1969)
  • Histories estraordinaries (1968)
  • Adiós, amigu (1968)
  • Los aventureros (1967)
  • El silenciu d'un home (1967)
  • Lost Command (1966)
  • Paris brûle-t-il? (1966)
  • Texas (1966)
  • The Yellow Rolls-Royce (1964)
  • La tulipe noire (1964)
  • El gatopardo (1963)
  • L'eclís (1962)
  • Che gioia vivere (1961)
  • Rocco e i suoi fratelli (1960)
  • A plenu sol (1959)
  • Amoríos (1958)

Premios

  • Premiu César 1985: César al meyor actor por Notre histoire de Bertrand Blier.

Referencies

  1. Andrew Bell. «Encyclopædia Britannica» (inglés británicu). Encyclopædia Britannica. Consultáu'l 1r payares 2022.
  2. Biblioteca Nacional d'Alemaña. «Alain Delon» (alemán). Gemeinsame Normdatei. Consultáu'l 18 ochobre 2015.
  3. URL de la referencia: http://www.nytimes.com/movies/person/87436/Alain-Delon.
  4. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  5. URL de la referencia: https://www.academie-cinema.org/personnes/alain-delon/.
  6. Identificador NOR: PREX9511324D.
  7. URL de la referencia: https://www.president.gov.ua/documents/5562023-48201.
  8. Alain Delon al desnudu

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.