Acaya | |
---|---|
Alministración | |
País | Grecia |
División alministrativa | Decentralized Administration of Peloponnese, Western Greece and the Ionian Islands (en) |
Rexón | Grecia Occidental |
Tipu d'entidá | Unidaes perifériques de Grecia |
Xeografía | |
Coordenaes | 38°05′13″N 21°51′35″E / 38.08681°N 21.85984°E |
Acaya Acaya (Grecia) | |
Superficie | 3272 km² |
Demografía | |
Población | 296 574 hab. (2021) |
Porcentaxe |
45752104.45% de Grecia Occidental 100% de Decentralized Administration of Peloponnese, Western Greece and the Ionian Islands (en) 2829235.96% de Grecia |
Densidá | 90,64 hab/km² |
Más información | |
Fundación | 2011 |
achaia.gr | |
Acaya[1] (en griegu clásicu Ἀχαΐα, Achaïa; griegu modernu Αχαΐα, Ajaía, AFI: [a.χa.ˈi.a]) ye una unidá periférica de Grecia que s'atopa sobre la mariña del norte del Peloponeso, atestando col golfu de Corinto. Hasta'l 1 de xineru de 2011 foi una de les 51 prefeutures en que s'estremaba'l país.[2]
Acaya atiesta pel oeste col territoriu d'Elis, nel este con Sición. La población en 2001 había alcanzáu más de 300.000 habitantes. Tien una superficie de 3.209 km².
Etimoloxía
L'orixe del nome dio llugar a munches especulaciones. Achaioí yera un términu común pa les tropes griegues según Homero. Posiblemente correspuenda al Ahhiyawa de los hitites nos testos del sieglu XIII e.C. Nel Catálogu de naves los Achaioí son los habitantes d'Argos y de Tirinto.
Historia
Mientres la Guerra del Peloponeso, Acaya tuvo so la órbita d'Esparta, y tenía un sistema de gobiernu oligárquicu. Cuando Esparta entró en decadencia mientres la década de 360 e.C., la democracia foi considerada una opción polos sos habitantes, según les ciudaes de la rexón formaron la so propia confederación, al igual qu'asocedió n'Etolia mientres la mesma dómina.
Dempués del reináu d'Augusto la provincia de Acaya foi combinada con Macedonia a partir del añu 15 hasta'l 44, coincidiendo con problemes fronterizos. Nel añu 67, l'emperador Nerón declaró Grecia políticamente llibre del Imperiu romanu, y los griegos empezaron les sos propies regles autónomes. Sicasí, l'autoridá romana sobre Grecia foi restablecida pocu dempués col emperador Vespasiano, qu'asitió la provincia otra vegada nes manes del Senáu romanu. Según la tradición, n'Acaya foi crucificáu l'apóstol San Andrés. El control romanu d'Acaya yera firme hasta'l reináu de Dioclecianu nel tardíu sieglu III y entá siguió como provincia romana hasta la cayida de Roma nel sieglu V. Nel sieglu XIII el Principáu d'Acaya foi fundáu dempués de la Cuarta Cruzada. Esti Principáu cayó ante l'Imperiu otomanu a mediaos del sieglu XV. L'área más tarde foi invadida pola República de Venecia a finales del sieglu XVII y más tarde, nel sieglu XVIII foi invadíu polos otomanos otra vegada.
En 1821, fíxose la parte de Grecia. Mientres la Guerra d'independencia de Grecia, Aigio foi la primer ciudá en ser lliberada polos griegos y pocu dempués foi la ciudá de Patras.
Xeografía
De los montes destaca'l Omblos al este y los montes Erimanto nel centru. Maratia al este, Chelmos y Aroania nel sureste, el Skollis nel suroeste y Movri y Mavros Oros al oeste. Los ríos del oeste al este son el Larissos, Tytheos, Parapeiros y el Charadros al noroeste. El Selinountas y el Vouraikos al este. La mayor parte de los montes tán nes sierres, anque dellos tean nos llanos.
Clima
Tien branos calientes ya iviernos nidios. Los díes soleyeros apoderen mientres los meses de branu n'árees cerca de la mariña, mientres puede ser borrinosu y lluviosu nos montes. La nieve ye bien común mientres l'iviernu nos montes de Erimanto, Panachaicus y Aroania. Les temperatures pel iviernu tán alredor de 10 °C.
Economía
Patras ye una de les principales zones industriales amás de ser un centru de comerciu en Grecia. Temeni ye un llugar famosu por fabricar l'agua de primavera llamada Avra (Άυρα) o Aúra. Amás tien Tria Epsilon, una división de The Coca-Cola Company.
Demografía
Tien aproximao un terciu de los habitantes de la so península y dos terceres partes de Acaya viven en Patras, capital de Acaya y del Peloponeso. Más de la metá de la población vive na ciudá. Ye tamién la tercer zona más grande en Grecia escluyendo el Pireo. L'área industrial ta nel sur, a 20 quilómetros de la ciudá, cerca de Tarifes, Tsoukoulaiíka y Vrachnaiíka. Egio ye una ciudá costera, con un conceyu y una plaza nel centru urbanu.
Ciudaes
- Patras 150.000 habitantes y sobre 200.000 habitantes na zona metropolitana
- Egio 30.000
- Ríu
- Ovrya
- Kato Achaia
- Egira
- Akrata
- Kalavryta
- Vrachnaiika
- Mintilogli
- Paralia
- Alissos
- Ptéri
- Chalandritsa
- Diakopto
- Psathopyrgos
Provincies
- Aigialeia - Egio
- Provincia de Kalavryta - Kalavryta
- Provincia de Patras - Patras
Ver tamién
- Periferies de Grecia
- Unidaes perifériques de Grecia
- Principáu de Acaya
Referencies
- ↑ Esti topónimu apaez na traducción al asturianu de los Mapes de l'Associació Bíblica de Catalunya
Esta fonte emplégase como referencia dende'l puntu de vista llingüísticu. - ↑ «Testu completu del plan Calícrates» (griegu). Boletín Oficial de Grecia (11 d'agostu de 2010).
Enllaces esternos