.svg.png.webp){kind=small}
Coordenaes: 
18h 5m 27.285s, 2° 30′ 0.356″
70 Ophiuchi (70 Oph / GJ 702)[9] ye un sistema estelar na constelación d'Ophiuchus asitiáu visualmente al este de γ Ophiuchi. Distante namái 16,6 años lluz del Sistema Solar, los sistemes más cercanos a él son Wolf 1055 y Wolf 630, a 6,1 y 6,7 años lluz respeutivamente.[10]
Carauterístiques
70 Ophiuchi ye una estrella binaria —la so duplicidá observable con un pequeñu telescopiu— que les sos dos componentes son nanes naranxes. La componente principal, 70 Ophiuchi A (LHS 458),[11] tien tipu espectral K0 V y una temperatura efectivo de 5290 K. Relluma col 50% de la lluminosidá solar y el so radiu equival al 85% del que tien el Sol.[12] Tien una masa de 0,89 mases solares y la so metalicidá, basada na bayura relativa de fierro, ye namái'l 30% de l'atopada nel Sol.[10] Al igual que'l Sol, amuesa actividá magnética, reparándose rexones actives qu'entren y salen del campu de visión. Ello dexó conocer el so periodu de rotación, 19,7 díes.[12]
70 Ophiuchi B (LHS 459)[13] ye tamién una nana naranxa, pero más fría y pequeña que la so compañera. De tipu espectral K4 V, la so temperatura ye de 4250 K. Con una masa envalorada igual al 71% de la masa solar, el so radiu ye de 0,70 radios solares ente que la so lluminosidá apenes algama'l 16% de la que tien el Sol.[12] El sistema, catalogáu como variable BY Draconis, recibe tamién la denominación d'estrella variable V2391 Ophiuchi.
La órbita del sistema ye notablemente escéntrica (ε = 0,495), variando la separación ente les componentes ente 11,6 UA y 34,8 UA. El so periodu orbital ye de 88,4 años; el postreru periastru —distancia mínima ente componentes— tuvo llugar en 1984 y va haber qu'esperar hasta 2028 pal apoastru.[12] Anque diversos estudios nel pasáu atoparon evidencia d'un tercer cuerpu de masa pequeñu qu'alteriaba la órbita de les dos estrelles, estudios subsiguientes tornaron la so esistencia.[10]
Ver tamién
Referencies
- 1 2 Afirmao en: SIMBAD.
- 1 2 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2): páxs. 653–664. doi:.
- ↑ Caroline Soubiran (marzu 2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (1): páxs. 91–101. doi:.
- ↑ D. Montes (setiembre 2010). «Chromospheric activity and rotation of FGK stars in the solar vicinity» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. 79–79. doi:.
- ↑ Caroline Soubiran (agostu 2018). «Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. 7–7. doi:.
- ↑ «On the Hipparcos accuracy using binary stars as a calibration tool». The Astronomical Journal: páxs. 45. 2015. doi:.
- ↑ Eva Grebel (11 febreru 2016). «SP_Ace: a new code to derive stellar parameters and elemental abundances» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. 2–2. doi:.
- ↑ Davide Gandolfi (4 payares 2009). «REM near-IR and optical photometric monitoring of pre-main sequence stars in Orion» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (3): páxs. 1313-1330. doi:.
- ↑ V* V2391 Oph - Spectroscopic binary (SIMBAD)
- 1 2 3 70 Ophiuchi (Solstation)
- ↑ LHS 458 - High proper-motion Star (SIMBAD)
- 1 2 3 4 70 Ophiuchi (Stars, Jim Kaler)
- ↑ LHS 459 - High proper-motion Star (SIMBAD)
