 3 Monoceros | ||
|---|---|---|
 | ||
| Datos d'observación (Dómina J2000.0) | ||
| Constelación | Monoceros | |
| Ascensión reuta (α) | 06h 01min 50,42s | |
| Declinación (δ) | -10º 35’ 52,6’’ | |
| Mag. aparente (V) | +4,94 | |
| Carauterístiques físiques | ||
| Clasificación estelar | B5III | |
| Masa solar | 5,85 M☉ | |
| Radiu | (4,5 R☉) | |
| Magnitú absoluta | -2,47 | |
| Lluminosidá | 1858 L☉ | |
| Temperatura superficial | 16.258 ± 213 K | |
| Astrometría | ||
| Velocidá radial | +39 km/s | |
| Distancia | 769 ± 125 años lluz | |
| Paralax | 4,20 ± 0,56 mas | |
| Sistema | ||
| Nᵁ de componentes | 2 | |
| Referencies | ||
| SIMBAD | enllaz | |
| Otres designaciones | ||
| HD 40967 / HR 2128 HIP 28574 / SAO 151037 | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
3 Monocerotis (3 Mon)[1][2] ye una estrella na constelación de Monoceros, el unicorniu, de magnitú aparente +4,94. D'alcuerdu al nuevu amenorgamientu de datos del satélite Hipparcos, el paralax correxíu de 3 Monocerotis ye de 4,20 ± 0,56 milisegundos d'arcu,[3] lo que l'asitia a una distancia averada de 769 años lluz (236 pársecs) respectu al Sistema Solar.
Carauterístiques
3 Monocerotis ye una xigante azul de tipu B5III.[1][2] Tien una temperatura efectivo de 16.258 ± 213 K[4] y la so lluminosidá bolométrica ye 1858 vegaes mayor que la lluminosidá solar.[3] El so radiu, calculáu de forma indireuta, ye 4,5 vegaes más grande que'l del Sol.[5] Xira sobre sigo mesma con una velocidá de rotación proyeutada —llende inferior de la mesma— ente 45 y 60 km/s.[6][4] Anque ye una estrella masiva de 5,85 mases solares,[3] la so masa quedo claramente per debaxo de la llende a partir del cual les estrelles rematen la so vida españando como supernoves.
3 Monocerotis tien una compañera estelar de magnitú +8,25 que la so separación visual con ella ye de 1,99 segundos d'arcu.[7] La separación real ente elles ye de siquier 470 UA.
Referencies
- 1 2 CCDM J06018-1036AB -- Double or multiple star (SIMBAD)
- 1 2 3 Monocerotis (The Bright Star Catalogue)
- 1 2 3 Hohle, M. M.; Neuhäuser, R.; Schutz, B. F. (2010). «Masses and luminosities of O- and B-type stars and rede supergiants». Astronomische Nachrichten 331 (4). p. 349. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2010AN....331..349H&db_key=AST&nosetcookie=1.
- 1 2 Paunzen, Y.; Schnell, A.; Maitzen, H. M. (2005). «An empirical temperature calibration for the Δ a photometric system . I. The B-type stars». Astronomy and Astrophysics 444 (3). páxs. 941-946. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2005A%26A...444..941P&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ Catalogue of Stellar Diameters (CADARS)
- ↑ Strom, Stephen Y.; Wolff, Sidney C.; Dror, David H. A. (2005). «B Star Rotational Velocities in h and χ Persei: A Probe of Initial Conditions during the Star Formation Epoch?». The Astronomical Journal 129 (2). páxs. 809-828. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2005AJ....129..809S&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (2008). «A catalogue of multiplicity among bright stellar systems». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 389 (2). páxs. 869-879. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008MNRAS.389..869Y&db_key=AST&nosetcookie=1.
