Ficha d'oxetu celeste37 Geminorum
estrella[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 103,82777649493 °[2]
Declinación (δ) 25,37569543139 °[2]
Distancia a la Tierra 17,405 pc
Magnitú aparente (V) 5,748 (banda V)
Magnitú absoluta 4,56
Constelación Xéminis
Velocidá de rotación 5,3 km/s[3]
Velocidá radial −14,925 km/s[4]
Parallax 57,4559 mas[2]
Radiu 1,06 Radius solars
Gravedá superficial 19 720 cm/s²[5]
Tipu espectral G0V[6]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 6h 55m 18.666s, 25° 22 32.504

37 Geminorum (37 Gem)[7] ye una estrella na constelación de Xéminis. Al escarecer de denominación de Bayer, ye comúnmente conocida pol so númberu de Flamsteed. Alcuéntrase al oeste de Mebsuta (ε Geminorum), nordeste de Tejat Posterior (μ Geminorum) y Tejat Prior (η Geminorum), y noroeste de Mekbuda (ζ Geminorum) y Wasat (δ Geminorum).[8] Tien magnitú aparente +5,74 y alcuéntrase a 56,3 años lluz del Sistema Solar. La estrella conocida más cercana a 37 Geminorum ye GJ 3420, nana blanca a namái 1,4 años lluz de distancia.[8]

Carauterístiques

37 Geminorum ye una nana mariella de carauterístiques físiques bien similares al Sol, polo que puede ser considerada un ximielgu solar. De tipu espectral G0V y estrella única, tien una masa de 1,1 mases solares y el so radiu ye un 3% más grande que'l radiu solar. Xira sobre sigo mesma con una velocidá de rotación proyeutada —llende inferior de la mesma— de 2,0 km/s.[9] Relluma con una lluminosidá un 25% mayor que la del Sol. Sicasí, el so índiz de metalicidá ([Fe/H] = -0,10) indica un conteníu de metales —entendiendo como tales aquellos elementos más pesaos que l'heliu— equivalente al 79% de la solar. Diversos elementos evaluaos siguen la mesma pauta y namái l'escandiu pue ser llixeramente más abondosu que nel Sol.[9] La so edá envalórase nunos 4470[10] - 4500[11] millones d'años, bien asemeyáu a la del Sol.

Nun se detectó escesu nel infrarroxu procedente de 37 Geminorum nin a 24 μm nin a 70 μm,[12] lo qu'en principiu refuga la presencia d'un discu de polvu circumestelar. Analís del so velocidá radial suxuren que nun hai planetes xigantes a una distancia entendida ente 0,1 y 4 UA, pero pueden esistir planetes de menor tamañu non detectables colos métodos actuales. Estes carauterístiques convertir nun oxetivu prioritariu de los proyeutos Darwin y Terrestrial Planet Finder (TPF) pa la busca de planetes terrestres que puedan allugar vida.[8]

Un mensaxe de METI foi unviáu a 37 Geminorum el 3 de xunetu de 2001. Foi tresmitíu dende'l radar más grande d'Eurasia, el radar planetariu de 70 metros d'Eupatoria. El mensaxe, denomináu «Teen Age Message», va llegar a 37 Geminorum n'avientu de 2057.[13]

Ver tamién

Referencies

  1. 1 2 3 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 1 2 3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. «Abundances in the Local Region II: F, G, and K Dwarfs and Subgiants». The Astronomical Journal (1). 21 avientu 2016. doi:10.3847/1538-3881/153/1/21.
  4. Caroline Soubiran (agostu 2018). «Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 7–7. doi:10.1051/0004-6361/201832795.
  5. Jason Wright (xunetu 2021). «The California Legacy Survey. I. A Catalog of 178 Planets from Precision Radial Velocity Monitoring of 719 Nearby Stars over Three Decades» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series (1):  páxs. 8. doi:10.3847/1538-4365/ABE23C.
  6. «Mk classifications for F and G-type stars. I». The Astronomical Journal:  páxs. 916. 1969. doi:10.1086/110881.
  7. 37 Geminorum (SIMBAD)
  8. 1 2 3 37 Geminorum (Solstation)
  9. 1 2 Mishenina, T. V.; Soubiran, C.; Bienaymé, O.; Korotin, S. A.; Belik, S. I.; Usenko, I. A.; Kovtyukh, V. V. (2008). «Spectroscopic investigation of stars on the lower main sequence». Astronomy and Astrophysics 489 (2). páxs. 923-930. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...489..923M&db_key=AST&nosetcookie=1.
  10. D. E. Trilling, G. Bryden, C. A. Beichman, G. H. Rieke, K. Y. L. El so, J. A. Stansberry, M. Blaylock, K. R. Stapelfeldt, J. W. Beeman & E. E. Haller (2008). «Debris Disks around Sun-like Stars». The Astrophysical Journal 674 (2). páxs. 1086-1105. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008ApJ...674.1086T&db_key=AST&nosetcookie=1.
  11. Bryden, G.; Beichman, C. A.; Trilling, D. E.; Rieke, G. H.; Holmes, E. K.; Lawler, S. M.; Stapelfeldt, K. R.; Werner, M. W.; Gautier, T. N.; Blaylock, M.; Gordon, K. D.; Stansberry, J. A.; Su, K. Y. L. (2006). «Frequency of Debris Disks around Solar-Type Stars: First Results from a Spitzer MIPS Survey». The Astrophysical Journal 636 (2). páxs. 1098-1113. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2006ApJ...636.1098B&db_key=AST&nosetcookie=1.
  12. Kóspál, Ágnes; Ardila, David R.; Moór, Attila; Ábrahám, Péter (2009). «On the Relationship Between Debris Disks and Planets». The Astrophysical Journal Letters 700 (2). pp. L73-L77. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2009ApJ...700L..73K&db_key=AST&nosetcookie=1.
  13. Передача и поиски разумных сигналов во Вселенной (Emisión y busca de señales razonables nel universu) (en rusu)

Coordenaes: Sky map 6h 55m 18.666s, 25° 22 32.504

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.