13 Egeria
asteroide[1]
Nome provisional	A850 VA[1]
Símbolu astronómicu
Tipu	A850 VA[1]
Descubridor	Annibale de Gasparis[2]
Data de descubrimientu	2 payares 1850[1]
Epónimu	Egeria (es) [3]
Llugar de descubrimientu	Observatorio Astronómico de Capodimonte (es) [2]
Categoría	cinturón d'asteroides[1]
Magnitú absoluta	6,93[2]
Oxetu astronómicu padre	Sol
Apoastru	2,7961266579604 AU[2]
Periastru	2,3550358816177 AU[2]
Argumento del periastru	79,826706322635 °[2]
Diámetru	202,636 km [1]
Densidá	3,46 g/cm³
Clase espectral	asteroide de tipu G[1] y asteroide de tipu C[2]
Albedu	0,083 y 0,049[1]
Carauterístiques orbitales
Periodu de rotación	7,045 h[1]
Periodu orbital	1509,771816917 d[2]
Semiexe mayor (a)	2,5755812697891 AU[2]
Periheliu (q)	2,3550358816177 AU[2]
Afeliu (Q)	2,7961266579604 AU[2]
Enclín (i)	16,53662656428 °[2]
Escentricidá orbital (e)	0,085629364818842[2]
Socesión
12 Victoria 13 Egeria 14 Irene

13 Egeria ye un asteroide grande del cinturón d'asteroides, númberu 13 de la serie.

Foi descubiertu dende Nápoles el 2 de payares de 1850 pol astrónomu italianu Annibale de Gasparis.

Foi nomáu asina n'honor a Egeria, diosa romana de les fontes y los partos, ninfa de la viesca d'Aricie, nel Lazio, y muyer de Numa Pompiliu, sacerdote y segundu rei de Roma.

Egeria ocultó una estrella'l 8 de payares de 1992. Púdose determinar entós que'l so contornu ye bastante circular (217 × 196 km).

Referencies

Enllaces esternos

• (n'inglés) Catchall Catalog of Minor Objects: 13 Egeria