137 Meliboea
asteroide[1]
Nome provisional	1958 UE[1], 1962 GB[1], A923 FA[1] y A874 HA[1]
Símbolu astronómicu
Tipu	1958 UE[1], 1962 GB[1], A923 FA[1] y A874 HA[1]
Descubridor	Johann Palisa[2]
Data de descubrimientu	21 abril 1874[1]
Epónimu	Melibea (es)
Llugar de descubrimientu	Observatoriu de Pula[2]
Categoría	cinturón d'asteroides[1]
Magnitú absoluta	8,39[1]
Oxetu astronómicu padre	Sol
Apoastru	3,7846718821601 AU[2]
Periastru	2,4641257758388 AU[2]
Argumento del periastru	107,63499688528 °[2]
Diámetru	128,678 km [1]
Clase espectral	asteroide de tipu C[1]
Albedu	0,05 y 0,065[1]
Carauterístiques orbitales
Periodu de rotación	25,676 h[1]
Periodu orbital	2017,1961288801 d[1]
Semiexe mayor (a)	3,1243988272474 AU[1]
Periheliu (q)	2,4641257758388 AU[2]
Afeliu (Q)	3,7846718821601 AU[2]
Enclín (i)	13,418 ° y 13,43163596393 °[2]
Escentricidá orbital (e)	0,21132803118227[2]
Socesión
136 Austria 137 Meliboea 138 Tolosa

137 Meliboea ye l'asteroide númberu 137 de la serie, descubiertu'l 21 d'abril de 1874 dende Pola por Johann Palisa (1848-1925). Ye un asteroide de tipu carbonáceo y el mayor de los asteroides de la familia Melibea dando nome a la clas. Ente ellos 791 Ani ye l'únicu que se-y avera en tamañu. El so nome vien d'una de les dos Melibees de la mitoloxía griega.

Referencies

Enllaces esternos