Óscar Diego Gestido
Presidente d'Uruguái 1r marzu 1967 - 6 avientu 1967 ← Alberto Héber Usher - Jorge Pacheco Areco →
Vida
Nacimientu	Montevidéu, 28 de payares de 1901[1]
Nacionalidá	Uruguái
Muerte	Montevidéu, 6 d'avientu de 1967[1] (66 años)
Sepultura	Cementerio Central de Montevideo (es)
Causa de la muerte	infartu de miocardiu
Familia
Hermanos/es	Álvaro Gestido (es)
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	políticu, militar
Graduación	xeneral
Creencies
Partíu políticu	Partido Colorado (es)

Oscar Diego Gestido Pose (28 de payares de 1901, Montevidéu – 6 d'avientu de 1967, Montevidéu) foi un militar y políticu uruguayu, Presidente de la República dende'l 1 de marzu al 6 d'avientu de 1967. Yera l'hermanu del xugador de fútbol uruguayu Álvaro Gestido.

Carrera militar

Ingresó a la Escuela Militar en 1917, d'onde egresó col grau d'Alférez de l'Arma d'Artillería en febreru de 1921, pa entrar na Escuela Militar d'Aviación. En 1925 foi nomáu instructor de vuelu. En 1926, voló un monomotor biplanu SVA-10, d'orixe italianu, de Montevidéu a Asunción (ida y vuelta) a los efeutos de que Uruguái tuviera presente na fecha patria paraguaya.

En 1932 Gestido foi designáu Agregáu Aeronáuticu en Francia. En 1934 xubió a Mayor d'Aeronáutica. En 1936 foi designáu primer direutor de la Escuela Militar d'Aeronáutica., institutu continuador de la Escuela Militar d'Aviación. En 1937 foi designáu subdireutor d'Aeronáutica Militar y, al añu siguiente, foi nomáu direutor xeneral d'Aeronáutica Militar. En 1942 xubió al grau de Coronel.

El 2 de setiembre de 1946 foi designáu interinamente direutor de Pluna, cargu que desempeñó hasta'l 20 de payares d'esi añu. Cuando, en 1949, la compañía d'aviación foi intervenida, designóse-y interventor a Gestido, cargu nel que permaneció hasta 1951. Simultáneamente, dende'l 18 de setiembre de 1946, cumplía tamién la función d'Inspector de l'Arma d'Aeronáutica y Asesor Aeronáuticu del Ministeriu de Defensa Nacional.

Xubió a Xeneral el 4° de febreru de 1949. En xunu de 1951, Gestido foi designáu Inspector Xeneral del Exércitu, cargu de mandu máximu qu'entós arrexuntaba a les fuercies de tierra y aire. Foi mientres el so exerciciu que se produció la independencia de l'aeronáutica militar, al instituyise la Fuercia Aérea por llei N° 12.070 del 4 d'avientu de 1963.

Carrera política

N'abril de 1957, yá retiráu como militar, foi designáu Presidente Interventor de l'Alministración de Ferrocarriles del Estáu (AFE), cargu que desempeñó hasta xunu de 1959. N'abril de 1959 encamentóse-y la presidencia de la Comisión Nacional Pro Ayuda a los Damnificados poles graves hinchentes de dichu añu.^[2][3]

El 1° de marzu de 1963 ingresó al Conseyu Nacional de Gobiernu pal periodu 1963-1967, como miembru del Partíu Coloráu, en representación del so sector, la Unión Colorada y Batllista. Arrenunció en 1966 pa presentase como candidatu a la Presidencia de la República, llogrando'l trunfu nes eleiciones de dichu añu.

Asumió la Presidencia Constitucional de la República pal periodu 1967-1972, cuando'l país soportaba graves problemes d'inflación, fuelgues y paru. Foi'l primer presidente electu tres la nueva constitución de 1966, lo que xeneró un gran entusiasmu, pero bien rápido sumió al país nuna mayor ruina económica, devaluando'l pesu y declarando una llei marcial pa controlar los intercambios financieros.

Tres l'adopción d'esa llei, cinco de los sos ministros abandonaron el cargu provocando tal roxura qu'a unu d'ellos desafiar a un duelu, que nunca tuvo llugar. Les midíes económiques nun remediaron la situación y antes de rematáu'l primer añu de mandatu finó por causa de un ataque cardiacu el 6 d'avientu de 1967, decretándose dos díes de duelu nacional.^[4] Asoceder constitucionalmente el vicepresidente Jorge Pacheco Areco.

Casáu con Elisa de los Campos, foi padre de Elisa Beatriz, Eduardo y Oscar (quien fora diputáu del pachequismo por Montevidéu mientres el periodu 1985-1990).

Ministros

Referencies

Enllaces esternos

• Cronoloxía histórica documentada
• César di Candia. «Oscar Gestido: una vida austera y la política mirada de regüeyu». Memoria Viva. Consultáu'l 3 d'abril de 2014.