| Nuberu | ||
|---|---|---|
| Información | ||
| Conexones | mitoloxía asturiana | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
El Nuberu ye un ser de la mitoloxía asturiana que tamién pue ser nomáu como Xuan Cabritu, al que se-y asocien dellos fenómenos meterolóxicos.
Suel representase como un ser d'aspeutu humanu mui feu: bocalón, enarcáu, dientes con grandes paletes y prietos, oreyes desabrochaes y güeyos rellumantes, a vegaes con barba y sombreru prietu. A vegaes apaez como nianín y deforme y otres como un home descomanáu, bigardu.
Dizse que ye d'un pais mui lloñe, al paecer Exiptu, nel que vive cola so familia nel altu un monte tapecíu pol borrín. Esti ser viaxa coles ñubes y fai que descarguen rayos y xarazu qu'escentellen les tierres semaes. Dacuando tamién pue tirar culases y pelos de bicerra. Representa fuercies incontrolaes como les truenes y la lletricidá d'elles. A vegaes tamién fai una borrina abondo espesa que fai que los pastores y vaqueiros piérdanse en monte.
Reciten en Gobiendes (Colunga)
- Sentáu nel Picu Pienzu
- mirando taba un Nuberu,
- qu'esconxuró'l señor cura
- enantes de llegar al eru.
Según noticies recoyíes por Aurelio de Llano [1], el Nuberu aterrizó nos siguientes sitios: Narancu y Faru (Uviéu), Monte Magdalena, San Salvador, Taxa (Teberga); Fresnu (Grau); San Xuan de la Piñera, San Martín de Luiña (Cuideiru); Celón (La Puela); Saliencia (Ibias); Maḥada de Cabrales; Maḥada de Merguyines, nel Sueve; monte Morea (Llanes) y Aciera (Quirós)
