Álvaro Galmés de Fuentes
Vida
Nacimientu Madrid, 11 de payares de 1924[1]
Nacionalidá España
Muerte Madrid, 5 de febreru de 2003[1] (78 años)
Familia
Familia
Estudios
Estudios Universidá Complutense de Madrid
Universidá de Zúrich
Llingües falaes castellanu[2]
Oficiu arabista, profesor universitariu, llingüista
Emplegadores Universidá Complutense de Madrid
Premios
Miembru de Real Academia de la Historia[4]
Cambiar los datos en Wikidata

Álvaro Galmés de Fuentes (11 de payares de 1924, Madrid – 5 de febreru de 2003, Madrid), filólogu, dialectólogu y arabista español.[5]

Biografía

Sobrino nietu de Ramón Menéndez Pidal, tamién foi'l so alumnu.[5] Llicenciáu en Filoloxía Románica na Universidá de Madrid en 1947, algamó'l grau de doctor con premiu estraordinariu en 1954 y completó la so formación humanista na Universidá de Zúrich ente los años 1949 y 1951.[5]

Foi caderalgu de Filoloxía Románica de les Universidaes de La Laguna, Uviéu y Complutense de Madrid, decanu de la Facultá de Filoloxía de la Universidá d'Uviéu, profesor visitante de les Universidaes de Múnich, Wisconsin y Princeton.[6]

Dirixó la Coleición de lliteratura española aljamiado-morisca. Académicu de númberu de la Real Academia de la Historia; Académicu d'honor de l'Academia de la Llingua Asturiana; Vocal del Comité Internacional d'Estudios Moriscos; Presidente de l'Asociación Nacional de Filólogos Romanistas Españoles; Patronu de la Fundación Menéndez Pidal; miembru del Colexu Llibre d'Eméritos.[6]

Foi gallardoniáu col Premiu Nacional de Investigación Ramón Menéndez Pidal en 2002, según el xuráu, por ser continuador "de la meyor tradición de la Filoloxía Hispánica y les sos aportaciones renovadores dende les perspectives románicu y semíticu".[5]

Considerar una de les máximes autoridaes españoles y mundiales en filoloxía románica y arábiga.[5]

Homenaxes

La Universidá d'Uviéu dedicó una sala de la Biblioteca d'Humanidaes al profesor Galmés de Fuentes.[7]

Obres

  • Influencies sintáctiques y estilístiques del árabe na prosa medieval castellana (1955, 1996)
  • Les sibilantes na Romania (1962)
  • Épica árabe y épica castellana (1978)
  • El llibru de les batalles, narraciones caballeresques aljamiado-morisques (1975)
  • Hestoria de los amores de París y Viena (1970)
  • Dialeutoloxía mozárabe (1983)
  • Los moriscos (dende la so mesma vera) (1993)
  • Les jarchas mozárabes. Forma y significáu (1994)
  • L'amor cortés na llírica árabe y na llírica provenzal (1996)

Referencies

  1. 1 2 Identificador GND: 1056338423. Afirmao en: Catalog of the German National Library. Data de consulta: 30 mayu 2020. Llingua de la obra o nome: alemán.
  2. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. ↑ Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-2002-19571.
  4. ↑ URL de la referencia: http://www.rah.es/alvaro-galmes-fuentes/.
  5. 1 2 3 4 5 «Obituariu del Dr. Galmés». La Vanguardia. Consultáu'l 25 de mayu de 2012.
  6. 1 2 Dr. Galmés
  7. ↑ universidá_dedica_una sala_de_la biblioteca_de_humanidaes_al profesor_alvar.html Biblioteca d'Humanidaes

Enllaces esternos


Predecesor:
Julio Caro Baroja
Real Academia de la Historia
Medaya 20
1996 - 2003		 Socesor:
Fernando Díaz Esteban







Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.