خيبرى
خيبرى او خيپرى او خيپيرا او خيبري، بالهيلوغريفية:
| ||||
---|---|---|---|---|
الالهه المصريه القديمه | ||||
الجنس | دكر | |||
و هو الاله بوجه الخنفسه فى الدين المصرى القديم, هوا اللى بيمثل بزوع الشمس و شروقها و اللى بتظهر من ذاتها فى شرق السما. بالاضافه انه بيمثل الخليقه و تجدد الحياه.
الرمزيه
خيبرى (ḫprj) هيا كلمه مشتقه من فعل اللغه المصريه (ḫpr) خِبِر . و معناه "طوِّر", "كُن" او "اخلق". كان الاله متصلا بالجعران الفرعونى "خنافس الجعران" (خِبِرر ḫprr), لان الجعران يدحرج كرات من الروث عبر الارض. و داه خلا المصرين يشوفو الرمزيه فى القوى اللى بتحرك الشمس عبر السما. كان خيبرى يضا لاهوت الشمس.خنافس الروث بعد تزاوجها بتحط البيض جوا كرات الروث, و اللى بتطلع منه الخنافس بعد اكنمال تكونها.و لكده خيبرى يعتبر صوره للخلق و الولاده كمان هوا متصل بامتياز فى الشمس المشرقه و اسطوره خلق العالم الميثولوجيه.
الدين
ماكنش فيه عباده مخصصه لخيبرى, و كان خاضع لحد كبير لاله الشمس الكبرى رع. فى كتير من الأحيان , كان يُنظر الى خيبرى واله شمسى آخر أتوم كجانب من أشكال رع. كان خيبرى هوا شمس الصباح و كانت رع هو شمس الظهيره و كان اتوم هو الشمس فى المسا.
المظهر
صُوِرَ خيبرى بشكل أساسى على أنه خنفساء الجعران الفرعونى, على الرغم من أنه فى بعض لوحات المقابر والبرديات الجنائزيه تم تمثيله كرجل بشرى برأس كالجعران, أو كجعران برأس رجل بشرى طالع من قشره الخنفساء. و بيصور كمان جعران فى باركه شمسيه لأقامه نون. استخدم المصريون الجعران كمجوهرات و أختام بتمثل خبرى.
لينكات برانيه
مصادر
| ||||
---|---|---|---|---|