Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Dinastía Zirí
973  1152

Situación de Zirí
Situación de Zirí
Capital Ashir (antis de 1057)
Kairuán (dica 1057)
Mahdia (dende 1057)
Idioma oficial Arabe
Relichión Islam sunnita
Gubierno Monarquía
 • Formación 973
 • Desaparición 1152
Moneda Dinar

A dinastía Zirí dominó Ifriqiya entre os sieglos X e XII. A lo principio estioron aliaus d'os fatimitas, dimpués s'alinioron con a ortodoxia sunní malequita.

L'orichen d'a dinastía zirí ye cuan o califa fatimita al-Muizz, antes de tresladar a suya capital ta Echipto, nombró a lo zenacha cabilenyo Yusuf Buluggin ben Zirí gobernador d'a zona occidental d'o califato y a posesión d'as futuras conquiestas.

Os zirís ocuporon cuasi tota a costa mediterrania d'a Berbería de fueras de Ceuta. Dimpués o reino se dividió en dos partitas con capitals en Qal'a, (una ciudat fortificata por Hammad en o macizo de Hodna), y Cairuan. O reino con capital en Qal'a s'independizó de feito en 1014, amaneixendo a dinastía Hammadí, que reinó en a part occidental de l'actual Alcheria.

Os ulemas de Cairuán feban creixer a oposición a os fatimitas con as suyas predicacions malequitas. O zirí al Muizz decidió deixar d'obedeixer a os fatimitas, refusó o chiismo ismailita, se fació adepto d'a ortodoxia sunní y aceptó l'autoridat d'os abasidas de Bagdad.

Os fatimitas lis ninvioron como castigo as tribus beduinas d'os Bani Hilal y Banu Sulaim (1052), que devastoron Ifriqiya, obligando a los zirís a refuchiar-sen en Mahdia. Os normandos aproveitoron as dificultaz d'os zirís pa conquerir Sicilia. A dinastía zirí continó existindo, en decadencia, dica a conquiesta d'os Almuades, pero una branca d'os zirís a lo mando de Zawi b Zirí s'establió en o sud d'Al-Andalus gobernando a Taifa de Granada.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.