Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Icono d'aviso medico

Advertencia: Biquipedia no ye un consultorio medico.

Si creye que aprecisa d'aduya, por favor consulte con un profesional d'a salut.

Representación 3D d'a penicilina

As penicilinas son uns antibioticos d'o grupo d'os betalactamicos emplegatos muit a sobén en o tractamiento d'infeccions prevocatas por eubacterias que i son sensibles. A mayoría de penicilinas son derivatos de l'acido 6-aminopenicilanico, que difieren entre si seguntes a substitución en a cadena lateral d'o suyo grupo amino. A penicilina G u bencilpenicilina estió lo primer antibiotico emplegato amplament en medicina; o suyo descubrimiento ha estato atribuito a Alexander Fleming en 1928, que chunto con os cientificos Ernst Boris Chain y Howard Walter Florey (que creyoron un metodo ta producir en masa iste farmaco) obtenió lo Premio Nobel de Medicina u Fisiolochía en 1945.

No se conoixe de tot o mecanismo d'acción d'as penicilinas, encara que a suya analochía a la D-alanil-D-alanina terminal, situata en a cadena lateral peptidica d'a subunitat d'o peptidoglicano, amuestra que o suyo caracter bactericida deriva d'a suya intervención como inhibidor d'o proceso de transpeptidación mientres a sintesi d'a mureína. D'ista traza, a penicilina actua debilitanto a paret bacteriana y facilitando a lisis osmotica d'a bacteria mientres o proceso de multiplicación.

Existen una gran diversidat de penicilinas. Bellas especies de fongos d'o chenero Penicillium sintetizan penicilinas de forma natural, como lo primer tipo aislato, a penicilina G. Menimenos, debito a l'aparición de resistencias, s'han desembolicato atras familias seguindo basicament dos estratechias: l'adición de precursors por a cadena lateral a lo medio de cautivo d'o fongo productor, cosa que estimula la producción de penicilinas biosinteticas; y a modificación quimica d'a penicilina obtenita por a fermentación biotecnolochica, resultando en penicilinas semisinteticas.^[1]

As penicilinas difieren entre ellas seguntes o suyo espectro d'acción. Por eixemplo, a bencilpenicilina ye eficient contra eubacterias grampositivas como los estreptococos y estafilococos, asinas como los gonococos o meningococos, pero s'ha d'administrar por vía parenteral debito a la suya sensibilidat a lo pH acido d'o estomago. D'atra man, a fenoximetilpenicilina ye resistent a iste pH y se puet administrar por vía oral. L'ampicilina, a mas de mantener ista resistencia, ye eficient contra bacterias gramnegatibas como Haemophilus, Salmonella y Shigella.

Encara que as penicilinas son os antibioticos menos toxicos, ye habitual que causen alerchias. Dica un 10% d'os pacients que reciben tractamientos con betalactamicos en desembolican.^[2] Como un xoc anafilactico puet prevocar a muerte d'o pacient, cal interrogar-lo sobre iste tema antis d'iniciar o tractamiento.

A mas d'as suyas propiedaz antibacterianas, a penicilina ye un antidoto eficient contra os efectos d'o enverenamiento por α-amanitina, un d'os aminoacidos toxicos d'os fongos d'o chenero Amanita.^[3]

Referencias