Mesia u Moesia, estió una antiga provincia romana situada en territorios d'as actuals Serbia, Bulgaria y Rumania. Cheograficament yera o territorio compreso entre a mar Negra a l'est, os monts Balcans y monts Sar a lo sud, o río Drina a l'ueste, y o río Danubio a lo norte. Entre os anyos 102 y 117, en Mesia Inferior han estau adhibitas as solas rechions a lo norte d'o Danubio (a mas gran part de l'actual Muntenia y sud de Moldavia).
Mesia yera habitada por diferents tribus d'orichen tracio: os bessi - en o curso superior d'o río Marița; os dantheleti - en a redolada de l'actual Sofiya, os dardanos - en a part sud de l'actual Serbia; os tribalos - en a rechión de Plevna; y en as dos riberas d'o Danubio dende as tierras d'os tribalos dica la mar Negra viviban os chetos, que a la sud d'o Danubio tamién yeran ditos moesi.
Administrativament yera dividita en Mesia Superior y Mesia Inferior.
A población se romanizó predominantment en luenga latina (zona a lo norte d'a linia Jirecek), representando os antipasaus de part d'os actuals vlacos y rumanos. Encara que as primeras invasions barbaras despobloron a zona y en as segundas invasions se produció un proceso d'eslavización, encara viven pueblos d'orichen vlaco en a val de Timoc, (Serbia), en Dobrucha (Rumanía), y en as riberas rumana y bulgara d'o Danubio, en a suya mayoría se consideran rumanos.
En as primeras invasions barbaras a zona fue atacada por os godos. Cuan os godos fuoron invadius por os hunnos l'emperador Valent permitió que os visigodos s'establisen en Mesia, que anyos dimpués emigrarían ta Grecia y Illiria. Mesia tamién se veyió afectada por as campanyas d'Atila.
En as segundas invasions barbaras Mesia fue invadida por pueblos eslaus y turquicos. En l'anyo 670 os protobulgaros nomadas baixo o mando d'o khan Asparuh cruzoron o Danubio y s'establioron en o norte de Mesia, creyando un estau que l'Imperio Bizantín habió de reconoixer, perdendo este territorio dica una reconquiesta efimera bels sieglos dimpués.