Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Lecinacorba
Municipio d'Aragón
Envista de Lecinacorba.
Entidat  • País  • Provincia  • Comarca	Municipio  Aragón  Zaragoza Campo de Carinyena
Partiu chudicial	Daroca
Superficie	36,68 km²
Población  • Total	183 hab. (2013)
Altaria  • Meyana	762 m.
Distancia  • 48 km	enta Zaragoza
Alcalde	Jesús Martín Casanova Gasca
Codigo postal	50470
Parroquial  • Archidiocesi  • Arcipestrau	Zaragoza Carinyena-Muel
Coordenadas	41°17’ 4’’N 1°16’31’’U
Lecinacorba Lecinacorba en Aragón

Lecinacorba (Encinacorba en castellano) ye un municipio aragonés d'a provincia de Zaragoza, situau en a comarca d'o Campo de Carinyena.

A suya población ye de 183 habitants, en una superficie de 36,68 km² y una densidat de población de 4,99 hab/km².

Cheografía

Lecinacorba ye situau a piet d'a sierra d'Algairén, a 762 metros d'altaria dencima d'o livel d'a mar, a una distancia de 48 km d'a ciudat de Zaragoza, a capital d'a suya comarca y d'Aragón.

Historia

O rei Alifonso II atorgó Lecinacorba a os templers en 1175. Os templers daron Carta de población en 1177. Perteneixeba a la comanda de Ricla. Dimpués pasó a la Orden d'o Hespital en 1317.

Toponimia

Apareixe en textos antigos como Encinacorba. Seguntes Borao cuan os templers concedioron en 1135 Carta de población a los suyos vecins y vasallos, estos fundan un lugar cristiano en o terreno dito Media Villa cerca d'una carrasca tuerta que i destacaba en o paisache, y d'a on prenió nombre o lugar. Agustín Ubieto Arteta data a mención mas antiga Encinacorva en 1176. En un documento latín de 1293 d'o "Libro vermello de l'Archivo Colechial de Daroca" podemos leyer Lezinacorba y Lazinacorba bella vegada:

En 1495 s'escribiba separau Encina Corva en o stándard escrito de zaguers de sieglo que ya castellanizaba la fonetica de tot:

Juan Antonio Pellicer y Pilares, un cervantista de Lecinacorba, fació una edición d'O Quixot a zaguers d'o sieglo XVIII y i escribe:

Demografía

Administración

Molimentos

• Ermita de Santa Quiteria, declarada Bien Catalogau d'o Patrimonio Cultural Aragonés en 2002, encara que d'antis mas estió Bien d'Intrés Cultural. Ye un edificio d'o sieglo XIII en estilo pre-gotico^[1] u romanico tardano.
• Ilesia, d'estilo mudéchar, catalogada como Patrimonio d'a Humanidat por a UNESCO chunto a tot lo mudéchar d'Aragón.
• Portal de Santa Cruz u portal d'a fuent, restaurau.
• Peirón de Sant Esteban.
• Peirón de Sant Roque.
• Casas-palacio renaixentistas en a Carrera Mayor.
• Fuent y abrebadero d'arte renaixentista, con una inscripción que sinyala a calendata en a que esleyoron churaus: INTITUIDOS JURADOS MIGUEL ROMERO MIGUEL RUAN AÑO 1616.
• Virchen d'a Mar, una entretalla gotica en alabastro d'o sieglo XIV.
• Restas d'o castiello de Sinascueva.

Personalidaz naixidas de Lecinacorba

• Juan Antonio Pellicer y Pilares, investigador d'a figura de Miguel de Cervantes, descubridor d'a suya partida de naiximiento en Alcalá de Henares, y autor d'una edición d'o Quixot en 1798 important pa ixa epoca.
• Mariano Lagasca y Segura (1776-1839). Estió un important botanico d'o sieglo XIX, director d'o Chardín Botanico de Madrit.

Vinclos externos

• Se veigan as imáchens de Commons sobre Lecinacorba.

Referencias