O Fuerte de Coudray

O Fuerte de Coudray ye a parte d'o conchunto que se devanta mas enta l'ueste, estando amás a suya parte mas antiga, d'o sieglo X. O suyo donchón se devantó en o sieglo XIII por orden de Felipe II de Francia y tien 25 metros d'altaria con tres pisos y un diametro de 12 metros. A o suyo norte encara son vesibles os alacez d'una antiga capiella adedicata a Sant Martín de Tours. Tamién fan parte d'iste fuerte a torre de Boisy, de planta rectangular y 30 metros d'altaria, y a torre d'o Molín, que con os suyos 20 metros d'altaria ye sindembargo una d'as torres millor fortificatas d'o conchunto.

O Castiello d'o Meyo

O Castiello d'o Meyo.

Como o suyo nombre indica, o castiello d'o Meyo se troba situato en posición central aintro d'o conchunto, ligato con as atras partis por meyo de puents levadizos. Estió en ista parte a on i morió o 6 de chulio de 1189 o rei Henrique II d'Anglaterra. Se i dentra a traviés d'a torre d'o Reloch, que se devantó en o sieglo XIII, encara que puyó d'altaria un sieglo dimpués, y que recibe o suyo nombre porque se i troba un reloch de 1399.

Destacan tres d'as suyas torres, a torre d'o Can, de 23 metros d'altaria, a torre d'Argenton, que se construyó en o sieglo XIV por o sinyor d'Argenton, y a torre de l'Échauguette, que permite o control d'as murallas norte y este d'o castiello.

O Fuerte de Sant Chorche

A Torre d'o Reloch d'o castiello de Chinon.

O Fuerte de Sant Chorche se devantó ta cosirar y protecher o canto este d'o donchón, estando deseparato d'a resta d'o conchunto por un foso, estando a parte d'o castiello d'a on se troban menos repuis. Recibe o suyo nombre por Sant Chorche, patrón d'o Reino d'Anglaterra, en estar os angleses os suyos constructors mientres o suyo dominio d'a comarca.

Condau de Blois

Cuan s'fundamentoó a suya construcción, en o sieglo X, qui controlaba a comarca yera Teobaldo I de Blois, conte de Blois. Sindembargo, dende 1044 o castiello s'adhibió por conquiesta a lo condau d'Anchú, que dende l'inte en prenió o suyo control.

Reino d'Anglaterra

En 1154, Henrique Plantagenet, qui yera o conte d'Anchú, se convertió en rei d'Anglaterra, como Henrique II d'Anglaterra, y prencipió alavez o esviellamiento y enamplata d'o castiello, estando astí a on i morió en 1189.

Os suyos dos fillos, Ricardo Corazón de Lión y Chuan sin Tierra tamién i facioron obras de millora.

Conquiesta francesa

En agüerro de 1204, o rei Felipe II de Francia setió o castiello, conquerindo-lo de raso o 24 de chunio de 1205. Estió iste rei qui fació devantar l'actual donchón.

En tiempos de Felipe IV de Francia se fació servir o castiello como garchola provisional t'os miembros d'a Orden d'o Temple antis d'a suya condena, incluyindo-ie a o zaguer gran mayestre d'a Orden, Jacques de Molay, a qui gosan atribuir-se bellas inscripcions que encara hue se conservan.

A Guerra d'os Cient Anyos

Chuana d'Arco en Chinon, en un tapiz d'o castiello.

Mientres a Guerra d'os Cient Anyos, cuan os angleses ocupaban a mayor parte d'o territorio francés, Carlos VII de Francia decidió d'instalar a suya cort en o castiello de Chinon, estando astí a on o rei conoixió a Chuana d'Arco.

Decadencia

Dende que en 1450 a Cort francesa albandonó o castiello, iste prencipió un periodo de decadencia, dica que pasó a mans d'o cardenal Richelieu, continando en poder d'a suya failia dica a Revolución francesa. Sindembargo, por a preferencia d'a familia por o castiello de Richelieu, o castiello de Chinon quedaba postergato, estando mesmo parcialment espullato y destruito.

Dimpués d'a suya declaración como Molimento Historico en 1840, Prosper Mérimée i fació a primera reconstrucción, en 1854.