Antigüidat

Localidat de gran importancia historica, ya existiba en tiempos romanos situata a o sud de Barbotium (una mica a o norte l'actual Balbastro, amán de Cosculluela de Fantova) y a o norte d'o mesón que se trobaba en a calzada romana que pasaba por o lugar, en o mesmo puesto a on hue ye Monzón. Seguntes os estudios de Manuel Benito Moliner^[1] a calzada romana que pasaba por Castillón podeba tener dos posibles rotas. Estrabón ya parlaba d'a primera d'ellas que articularía a provincia Tarraconense, unindo a ciudat de Tarraco (actual Tarragona) con Oiarso (en l'actual localidat guipuzcuana d'Oyarzun), estando equivalent a l'actual N-240 que va dende Tarragona dica Sant Sabastián. L'atra alternativa ye que fuese a calzada entre as ciudaz d'Osca y Ilerda, conoixita encara como Camín d'Osca, que amás de por Castillón pasaba por atras localidaz vecinas como Ilche, Berbegal, A Perdiguera, Pertusa, Antillón, Pueyo de Fanyanars, Alcalá d'o Bispe, Monflorite y o Santuario de Salas. D'ista epoca serían o puent por o que a calzada travesaba a Cinca, con os suyos 500 metros de longaria y 20 arcadas, y o castiello de La Vella que esfendeba o puent.

Edat Meya

O rei Pero I conquirió a localidat

En 1089 o rei aragonés Sancho Remíriz conquista Monzón y ya se parla de Castillón Cepollero como parti d'a churisdicción d'ista ciudat en estar-le concedito o suyo fuero. Estió Pero I d'Aragón qui conquirió Castillón en 1099, pasando a estar sinyor d'a localidat l'abat Galindo, capellán de Pero I, y que tamién yera sinyor d'Alquezra y Monzón. En l'anyo 1104 pasaría a estar tenient de Castillón Galindo Remíriz y en 1134 Chuan Galíndez.

Dimpués d'a conquiesta de Balbastro, en l'anyo 1130, s'atorga a Castillón a carta de población, estando pues o suyo termin independient d'o de Monzón. Con a batalla de Fraga, en 1134 os aragoneses pierden muitas d'istas importants plazas a mans d'os musulmans. Será alavez Pero d'Estopinyán qui tornará a ocupar Monzón y Castellón, cedendo-los a o conte Remón Berenguer IV, que le deixará Castillón, incluyindo o dreito a la "lezda" u pontache sobre os viachers que travesaban o suyo puent, chunto con Tamarit y Zaidín.

Berenguer, que yera caballero seglar d'a Orden d'o Temple, donó en 1143 Monzón chunto con atras 27 poblacions, entre ellas Castillón, a os templers, creyando-se asinas a Encomienda templera de Monzón. Dende 1219 os templers yeran duenyos tamién a cambeo de 1.000 sueldos anyals d'o castiello y a villa de Castillón Cebollero, con o suyo puent. Manimenos, poquet a poquet fuoron baixando os ingresos que s'obteneban con o pontache, ya que as chents cruzaban a Cinca por atros puestos, lo que fació que se rebaixa-se a loga dica os 400 sueldos y que en 1259 se suprimise, quedando a cargo a orden nomás d'as reparacions en o puent. Ista situación remata de tot con a construcción d'o puent de Monzón en o reinato de Chaime II, encara que o puent continaría en piet cinco sieglos mas.

Como en atras muitas localidaz d'Aragón as órdens militars como os hespitalers tenioron una gran importancia en a historia d'o lugar

En primerías d'os sieglo XIV o papa declara a disolución d'a Orden d'o Temple. Dimpués d'una fura batalla os templers reblan en Aragón en 1309 en Chalamera y Monzón, pasando as suyas posesions en ista zona y a Encomienda de Monzón a mans d'os hespitalers. D'ista epoca se conoixe que o Castellano d'Amposta tasó entre as suyas propiedaz o paso de piatons y mercaderías por o puent en 1338. En l'anyo 1391, a villa amurallata teneba 32 casas, augmentando en os anyos veniders a población debito a la plegata de cristianos viellos d'atros lugars d'a comarca.

Edat Moderna

A torre d'a ilesia de l'Asumpción se construyó en ista epoca

Debito a las buenas cosechas y a o incremento d'a ganadería o sieglo XVI estió bueno economicament ta o reino, fendo-se nuevas construccions en o lugar, destacando a Casa d'a Encomienda que dimpués sería Casa d'a Villa. D'ista epoca encara se conservan prou bien as fronteras de l'edificio con os protectors d'o lugar, a Virchen y l'apostol Sant Chaime, protector d'os pelegrins que feban o camín de Sant Chaime por ista localidat.

Por ixas envueltas o lugar disposa d'un furno comunal, carnecerías y un molín farinero entre atros. Se construye tamién auguas entalto d'a Cinca o Hespital de Sant Chuste, que dimpués sería una ermita. Existió tamién un molín aceitero que emplegaban ta fabricar aceite que se consumiba en o lugar u se vendeba a os montayeses que baixaban a mercar-lo.

A obra mas important estió, manimenos, a enampladura d'a ilesia parroquial, construindo-se a torre y as capiellas. A razón ye que a viella, dita dende a la vez a "Vella" ye una mica luent d'o nuclio urbán. Diz a tradición que as obras se rematoron o cuan Felipe I d'Aragón vesita a localidat en 1557 o día d'a batalla de Sant Quintín.

Ye tamién en ista epoca cuan s'estableixe l'actual trazato urbán, en forma de cruz composata por un tramo baixo, a "carrera d'Abaixo" que ranca d'a "Plaza d'a Cruz", a on que se trobaba l'humilladero a on rezaban os viachers en marchar y tornar, y que contina enta a "carrera d'a Ilesia". Os brazos d'a cruz son formatos por as "carreras d'Alto" y "d'o Furno". Chusto en o centro d'a cruz se troba a casa d'a Villa.

Cuasi a metat d'a población marchó en 1610, ya que yeran de relichión musulmana y os hespitalers no permitioron a suya conversión a o cristianismo. Iste vueito se fue plenando a o largo d'o sieglo con l'arribada de montanyeses y vecins d'atras localidaz d'a comarca que plegoron atrayitos por as condicions y servicios que ufriba a localidat y os campos de secano y regano.

En 1640 mientres a Guerra d'os Segadors en Catalunya s'estricallan muitos d'os puents d'a comarca, incluyito o puent de Castillón. En as casas s'acubillan as tropas d'o rei, y mesmo se diz que Felipe III estió refuchiato en La Vella.

Mientres o sieglo XVIII se roturan nuevas tierras, creixiendo a economía d'a localidat. Se contruye una nueva capiella adedicata a Sant Antón de Padua en a ilesia parroquial y se fan reformas en a ermita de la Vella, creyando-se en 1718 o seminario que anyos dimpués se tresladaría enta Balbastro.

Edat Contemporania

Os Polikarpov I-15 rusos a o servicio d'a Republica Espanyola tenioron a suya base aeria en Castillón.

Ya en o sieglo XIX y con l'abolición d'as sinyorías ye cuan remata o dominio d'a Orden d'o Hespital en Castillón, quedando as suyas propiedaz mayoritariament en mans d'os hombres ricos d'a comarca y tamién una chicota parti como tierras ta a resta d'habitants y pastos comunals.

O molín antigo s'albandonó, construindo-se'n atro de nuevo auguas abaixo. A metat de sieglo se reconstruye tamién a ceica viella, dita d'a Huera Viella, con una nueva noria y una caseta ta o vichilant. O puent deixa de funcionar y s'espalda a zaguera arcada entre 1906 y 1907. As piedras que se i quitoron s'emplegoron ta atras construccions como un embarcadero ta a barca que serviba ta cruzar a Cinca.

Mientres a Guerra Civil Castillón, debito a la suya situación entre Balbastro y Monzón y amán de Catalunya, estió un punto estratechico. Se construyoron trincheras con niedos de metralladoras en os tozals d'os arredols d'o lugar como en as "Aguaderas" ta controlar os pasos por carretera y se creyó un campo d'aviación en "La Campanya". A perduga d'habitants en a guerra estió prou graniza, fendo que baixase a población d'os 400 habitants.

En 1956 s'apreba o decreto de riegos d'a Cinca, feito que estió de vital importancia ta o lugar, ya que s'encluyó en a "Zona propia d'a Canal d'a Cinca", arribando asinas os riegos. En os siguients anyos s'amilloró a localidat a-saber-lo, urbanizando as carreras, creyando nuevos vicos como o d'o IRYDA, poligonos industrials y diferents equipamientos.

Cheografía urbana

O trazato orichinal d'as suyas carreras ye medieval, prencipiando a chestar-se a disposición actual en o sieglo XVI. Por ixas envueltas se devantó a Casa d'a Villa en a plaza d'o lugar, con dos grans arcos de piedra rematatos en una galería d'arcos de ladriello.

O nuclio de población se troba sobre a ladera d'un trozal dito de "O Castiello" y ye por ixo que muitas d'as suyas carreras son estreitas y retorcitas, puyando enta a ilesia de l'Asumpción, que se troba en o cobalto d'a localidat.

As casas

Os nombres d'as casas tradicionals en Castillón son: Abogau, Barrabés, Blas, Camilo, Casero, Cavero (Mancho), Cebollero, El Mesón, El Pon, Faustino, Gabriel, Garcés, Gistau, Juan Torres, Lorencer, Mariano Sancho, Melchor, Molinero, Morera, Nadal, Puntarrón, Rivera, Sacristán, Sana, Sastre, Sin, Torre Don Diego, Torre Fierro, Veleta y Zazurca.

Reparto de concellers

Alcaldes

Agricultura

L'hordio ye un d'os cautivos d'ista rechión

O termín municipal de Castillón tien una extensión de 2.381 hectarias, d'as que 1.443 son de regano. Entre os cautivos que mas s'han trobato por istas tierras destacan os cerials (mas que mas trigo, hordio y civada, encara que en o sieglo XIX tamién se plantaba segal y escanya), l'aceite (16 ha. d'oliveras), o vin (con 8 ha. adedicatas, gracias a que ye en a Denominación d'Orichen Semontano), as hortalicias y as fruitas (actualment l'almendrera con 41 ha. y d'antis mas tamién o cirgüello). Entre os cautivos de regano destaca o panizo, l'alfalz, l'aveza y a pentineta.

D'antis mas se regaban as huertas con una ceica que saliba d'un chicot entibo d'o río chunto a molín que bi heba en Sant Chuste. Dimpués se creyó a Comunidat de Regants de La Campanya, l'augua ta os nuevos reganos re pillaba siempre d'a Cinca, d'una man a traviés d'a Ceica de Selgua y d'atra por l'entibo de Lo Grau.

Ganadería

A ganadería ha estato tradicionalment de ganato lanar y caprín. Tradicionalment todas as casas teneban ganato, encara que destacaba por ista actividat casa El Pon. En l'actualidat bi ha 3.439 uellas y 166 crabas.

O ganato d'a zona ha estato tradicionalment ovino y cabrío

D'atra man tamién se criaban en as casas tocins, gallinas y coniellos. Respective a los tocins actualment a suya cría se fa en granchas que contan con mas de 3.000 animals. A cría de coniellos estió important ya que bi habió comercio con as piels d'istos animals. O censo actual ye d'alto u baixo 80.

Atras casas d'o lugar como casa Cavero y casa Casero teneban tamién patos y en casa Garcés y Molinero bi heba arnals.

Industria

D'antis mas a industria d'o lugar s'alacetaba en o molín que perteneixeba a o común. Bi'n habió dos, en diferents epocas, ya que un s'espaldó y s'habió de construir atro auguas abaixo d'a Cinca. Existió tamién atro molín comunal, obra d'o sieglo XVI, que se feba servir ta moler as olivas ta fer l'aceite.

En l'anyo 1931 se rechistra en o nomenclátor comercial d'a provincia de Uesca a existencia de pedreras amán d'a localidat.

Actualment a industria se divide en dos grans sectors, a extracción d'aridos (as gravas que se quitan d'a Cinca) y as interpresas adedicatas a la construcción, incluyitas as d'o sector metalurchico. Tamién existen atras interpresas menors.

Servicios

Entre os servicios que tien a localidat d'encluye a biblioteca municipal y o telecentro con acceso a Internet, fax, impresora y escáner.

Bi ha un complexo esportivo, asinas como atras opcións d'ocio como restaurants y tabiernas. Existe tamién una emisora de radio local, "Radio Castejón" que emite en o 98,3 FM.

Dispone d'una oficina de correus, botica, consultorio medico y o "Colechio Publico Miguel Servet".

Molimentos

A Casa d'a Villa

• "Ilesia de l'Asumpción", ye a ilesia parroquial, d'estilo gotico y prencipió a construir-se en o sieglo XVI, fendo-se en dos etapas sobre una antiga ilesia que yera, probablement d'estilo romanico
• "Casa d'a Villa" d'estilo mudéchar. Cal destacar tamién a "Capiella d'a Casa d'a Villa". Ya que a ilesia yera prou luent d'os vicos baixos s'instaló en a Plaza Mayor d'o lugar una capiella. como en a ilesia parroquial se troban a os cantos d'o sagrario o Sagrato Corazón y una imachen d'a Virchen. Tamién bi ha una imachen de la Vella ta que se pueda venerar.
• A "Plaza d'a Cruz", a on d'antis mas se trobaba un crucero que serviba ta dar protección a os viachers que marchaban u ta dar a bienvenida a os que plegaban.

As trinchera d'a Guerra Civil

• O "Puent" estió o molimento mas important d'a localidat, estando en a suya epoca o mas important de tot l'Alto Aragón. Hue nomás se pueden observar as suyas ruinas. Estió important en a conquiesta cristiana de Balbastro y en a epoca en que yera controlato por as órdens militars se gosaba cobrar pontache por travesar-lo. As reparacions, a cargo d'as órdens militars u d'a Corona seguntes a epoca continoron dica o sieglo XVII, prencipiando a cayer as arcadas de piedra un sieglo dimpués y estando substituyidas por unas de fusta. En o sieglo XIX s'esblodrega y se substituye por una barca, quedando ya nomás un arco en 1903 y ya denguno entre 1906 y 1907. D'orichen romano, a obra teneba una largaria de 500 m. y 20 arcadas.
• As "trincheras d'a Guerra Civil", encara quedan restas prou bien convervatas d'as trincheras d'a Guerra Civil en a localidat. Tamién bi habió entre noviembre de 1936 y chulio de 1937 un aerodromo republicano que yera a base d'a "escuadrilla de Chatos de Kosakov" formata por avions rusos Polikarpov I-15 y as "1ª y 3ª escuadrilla de moscas" formatas por os Polikarpov I-16.