Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo ye sobre un lugar d'a Chacetania. Ta o municipio leyonés se veiga Borrés (Leyón)
Borrés
Lugar d'Aragón

Penya Uruel dende Borrés
Entidat
 • País
 • Provincia
 • Comarca
 • Municipio		 Lugar
 Aragón
 Uesca
Alto Galligo
Samianigo
Partiu chudicial Chaca
Población
 • Total
15 hab. (2016)
Altaria
 • Meyana
909 m.
Distancia
 • 5 km
enta Samianigo
Chentilicio borresano
Parroquial
 • Diocesi
 • Arcipestrau
 • Parroquia
Chaca
Samianigo
Asumpción de Ntra. Sra.
Coordenadas
42°33’32’’N 0°24’16’’U
Borrés ubicada en Aragón
Borrés
Borrés
Borrés en Aragón

Borrés ye un lugar aragonés d'a provincia de Uesca situato a Val Ancha dentro d'o municipio de Samianigo, en a comarca de l'Alto Galligo. Se troba en a solana d'a val Ancha entre Larrés y Espuendolas a una distancia de bels 5 km de Samianigo, a capital d'o suyo municipio.

A suya población ye de 15 habitants (2016).

O lugar ye formato por una carrera a o canto d'a cuala i son as casas. A carrera remata en a plaza d'a ilesia y as bordas se sitúan en o cobalto d'o lugar.

Por atra parti o molimento mas intresant de Borrés ye o crucero situato en a dentrata a lo lugar.

Yera d'a Sobrecullita de Chaca y dimpués d'a vereda y d'o correchimiento homonimos, formó concello propio y dende 1485 chunto con Cartirana. Apareixe documentato en 1610 como propiedat de Pedro de Urriés, pero d'antis mas en o sieglo XIII perteneixeba a lo bispato de Chaca.

A la fin d'o sieglo XV teneba 12 fuegos y a metat d'o sieglo XIX encara b'heban 6 os fogaches y 24 os habitants.

Molimentos

A Ilesia de l'Asumpción de Nuestra Sinyora de Borrés, una ilesia d'os sieglos XVII-XVIII adedicada a l'Asumpción de Nuestra Sinyora, que ye la ilesia parroquial d'o lugar.[1] Ye un edificio con nomás que una nau rectangular y vuelta de lunetos. Construyida con mampostería, a suya cabecera tien vuelta de canyón; tamién bi ha dos retablos en dos capiellas laterals, adedicaus a Nuestra Sinyora d'o Rosario y a Sant Chuaquín con Nuestra Sinyora nina en os suyos brazos.[2]

Entre a suya arquitectura popular destacan eixemplos como as portaladas de casa Galindo y casa Rabal u as finestras de La Casona, edificio que hue ye un pallar.

Referencias

  1. ↑ (es) Parroquias del Arciprestazgo de Sabiñánigo en o sitio web d'a Diocesi de Chaca.
  2. ↑ (es) Iglesia de Nuestra Señora de la Asunción en o sitio web d'o Sistema de Información del Patrimonio Cultural Aragonés.

Bibliografía

  • (es) Zapater, Alfonso: Aragón pueblo a pueblo, 4. Mainer Til Editores, S.L. ISBN 84-89122-03-2.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.