Empecipiallos e primera Carta de Población

As restas iberas d'o tozal de la Cala evidencian que entre os sieglos III e I a.C. ya existiba población. D'o paso d'os romanos bi ha muestras en as partidas d'o Moralet i Murtal y en naufrachios trobatos en a bayía. Durando a epoca arabe bi hubo un asentamiento instable dito Beni Darhim y yera chus a churisdicción de l'alquería de Lliriet. En tot caso, a población estarba de poqueta importancia, pus no aparixe o nombre de Benidorm en o Llibre del Feyts de Chaime I, qui entre 1245 e 1249 cristianiza la zona e repartió as tierras. Iste reparto dixó como propietario d'o puesto e d'o castiello a l'almirant barcelonín Bernado de Sarriá, considerato como verdadero fundador d'o lugar, visto que o 8 de mayo de 1325 atorgó una carta de población ta que s'establise una población en o turón d'Alfalig, actual punta d'o Canfali, encara que no con masiato exito. A función d'iste documento consistió en sinyalar as buegas d'o nuevo municipio yendo dende a Torre de n'Aguiló dica o río Algar mugando con Alteya (Altea la Vella), Polop, o Castell de Finestrat e La Vila Joiosa (deseparando-se administrativament d'a baronía de Polop), asinas como prebar d'atrayer l'establimiento de chent cristiana de Catalunya, Aragón y Occitania. Estratechicament, l'orichen d'a villa sirvió ta frenar, per parti de Bernardo de Sarriá, l'enanto d'o poder de Rocher de Lauria, sinyor d'Alteya, a o sud d'o Reino de Valencia.^[3]

Reparto de concellers

Alcaldes