Ç
Ç
L'alfabeto aragonés
A B C D E
F G H I J
K L M N Ñ
O P Q R S
T U V W X
Y Z
Digrafos
ch gu ix ll ny
qu rr
Atros simbolos
Ç l·l nn tz

A ç u ce crebada[1] ye una letra que se feba servir en a ortografía medieval d'as luengas iberorromanicas, y que a grafía d'a SLA ha recuperau pa l'aragonés moderno d'a mesma manera que s'ha recuperau en a ortografía actual d'o catalán.

Encara que no se fa servir en a ortografía d'o castellano actual, dende o modelo d'una ortografía castellana antiga, fue presa por a ortografía francesa con o nombre castellano afrancesau de c cédille.

A marca diacritica en a parti inferior d'ista letra se conoixe como zedilla.

En aragonés

Seguntes a grafía d'a SLA debant de a/o/u en posición interior representa o soniu interdental fricativo xordo [θ] en aragonés stándard y o soniu apicoalveolar xordo [s] en benasqués: acapiçar-se ([akapi'θase]), arronçar ([aron'θaɾ]), encomençar ([eŋkomen'θaɾ]), engalçar ([eŋgal'θaɾ]), carbaça ([kaɾ'βaθa]), ribagorçano ([riβaɣor'θano]), charraço ([tʃa'raθo]).

Referencias

Iste articlo ye un borrador. Enamplando-lo aduyarás a amillorar a Biquipedia.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.