Xuanzang

Xuanzang (Chinees: 玄奘, Pinyin Xuánzàng, soms geskrewe as Hsüan-tsang of Hiuan-tsang; 602–664) was 'n Chinese Boeddhistiese monnik, geleerde en reisiger. Hy het beroemd geword vir sy sewentien jaar lange landreis na Indië (waaronder Nalanda), wat breedvoerig opgeneem is in die klassieke Chinese teks "Groot Tang Rekords oor die Westerse Areas", wat op sy beurt die inspirasie gelewer het vir die roman "Die reis na die weste" geskryf deur Wu Cheng'en tydens die Ming-dinastie, ongeveer nege eeue na die dood van Xuanzang.[1]

Xuanzang

Jeug

Xuanzang stam uit 'n geleerde familie in die Yanshi-prefektuur van die Chinese provinsie Henan. Sy pa was 'n konserwatiewe volgeling van Konfusius en sterf in 611. Xuanzang se ouer broer Chensu (ook as Changjie bekend) is 'n Boeddhistiese monnik in die klooster van Jingtu in Luoyang en Xuanzang begin daar met groot ywer die Boeddhistiese geskrifte te bestudeer. Hy wil 13 jaar oud reeds monnik word en hy word by uitsondering deur ab Zheng Shanguo toegelaat vanweë die groot kennis wat hy reeds op hierdie leeftyd besit.[2]

Vanweë die burgeroorlog wat in 618 in Henan uitbreek vlug Xuanzang en sy broer na Sichuan se Kong Hui-klooster. In 622 word hy volledig as monnik gewy, maar hy merk op dat daar in die Chinese vertalings van die Boeddhistiese geskrifte baie teenstrydighede is. Sy leraars het daarvoor min oplossings. Hy besluit daarom na Indië te reis om die bronne te bestudeer.

Sy reis
Xuanzang keer terug.

Die Tang-keiser Taizong is 'n aanhanger van Konfusius wat die Boeddhisme as 'n bedreiging van die wankelrige staatsveiligheid beskou. Hy verbied daarom Xuanzang se reis na Indië, maar in 629 verlaat Xuanzang tog China op sy reis na die weste wat tot 645 sal duur.

Hy reis meer as 16 000 km deur wat nou China, Pakistan, Afghanistan en Indië is, deurkruis die Taklamakanwoestyn alleen en reis vyf keer dwars deur Indië.

Taizong (regeer 626-649) is eers sy teenstander, maar as hy in April 645 terugkeer in Chang'an (nou Xi'an) is daar so veel mense wat hom wil sien dat hy aanvanklik die stad nie kan betree nie. Die magistraat beveel toe die menigte om huis toe te gaan en wierook te brand om die reisiger 'n veilige toegang te gee. Die keiser is nie tuis nie, maar later word Xuanzang deur hom met groot eer ontvang.[3]

Een van die Indiese heersers wat hy ontmoet en beskryf is Harṣavardhana Śīlāditya van Kanyākubja (regeer 606-648) uit die Puṣpabhūti-dinastie, wat oor 'n groot deel van Noord-Indië heers. 'n Ander is die koning van Kāmarūpa (die huidige Assam) Kumāra (Bhāskaravarman).[4]

Verwysings
  1. Cao Shibang (2006). "Fact versus Fiction: From Record of the Western Regions to Journey to the West". In Wang Chichhung (red.). Dust in the Wind: Retracing Dharma Master Xuanzang's Western Pilgrimage. p. 62. Besoek op 2 Februarie 2014.
  2. ["Der Huey Lee". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Julie 2018. Besoek op 13 September 2018. Der Huey Lee]
  3. The Silk Road Journey With Xuanzang Sally Wriggins Basic Books, 2008, ISBN 0-7867-2544-3, ISBN 978-0-7867-2544-1
  4. The Middle Kingdom and the Dharma Wheel: Aspects of the Relationship between the Buddhist Saṃgha and the State in Chinese History Sinica Leidensia Thomas Jülch BRILL, 2016, ISBN 9004322582, ISBN 9789004322585
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.