Will Durant

The Story of Philosophy het ontstaan uit 'n reeks Little Blue Books (opvoedkundige pamflette wat gefokus was op werkers) wat so gewild was dat dit in 1926 deur Simon & Schuster as 'n hardeband boek gepubliseer is en ook 'n besverkoper geword het. Dit het aan die Durants die finansiële onafhanklikheid gegee wat hulle in staat gestel het om gereeld deur die wêreld te reis en dekades te spandeer om die verhaal van die beskawing te kan skryf. Will het die onderrig verlaat en begin werk aan die 11-volumes van die Story of Civilization.

Die Durants streef dwarsdeur The Story of Civilization wat hulle "integrale geskiedenis" noem, te skep. Hulle was gekant teen die "spesialisering" van die geskiedenis, 'n afwagtende verwerping van wat die sogenaamde "kultus van die deskundige" genoem het. Hul doel was om 'n "biografie" van die beskawing te skryf, in hierdie geval die Weste, nie net die gewone oorloë, politiek en biografie van grootheid en skurkery nie, maar ook die kultuur, kuns, filosofie, godsdiens en die opkoms van massa kommunikasie. Baie van hierdie verhaal beskou die lewensomstandighede van die algemene persoon deur die 2500 jaar van die Weste se geskiedenis. Hulle bring ook 'n morele raamwerk saam met vertellinge, wat voortdurend die "oorheersing van sterke oor die swakke" beklemtoon.

Die eerste volume van The Story of Civilization-reeks, Our Oriental Heritage (1935), word in 'n inleiding en drie boeke verdeel. Die inleiding neem die leser deur verskillende aspekte van beskawing (ekonomies, politiek, moreel en geestelik). Boek Een is gefokus op die beskawings van die Midde-Ooste (Sumerië, Egipte, Babilonië, Assirië, Judea en Persië). Boek twee is "Indië en haar bure." Boek drie beweeg na die Ooste, waar Chinese beskawing floreer en Japan begin om sy plek in die wêreld se politieke kaart te vind.

The Story of Civilization is die mees suksesvolle historiografiese reeks in die geskiedenis. Daar is gesê dat die reeks "Simon & Schuster op die kaart as 'n uitgewery geplaas het. In die 1990's is 'n onverkorte oudioboek produksie van al 11 volumes vervaardig deur Books On Tape Inc. en is gelees deur Alexander Adams (Grover Gardner).

Vir Rousseau and Revolution (1967), die 10de volume van The Story of Civilization, is die Durants die Pulitzer-prys vir literatuur toegeken. In 1977 is dit gevolg deur een van die twee hoogste toekennings wat deur die Verenigde State van Amerika aan siviele mense toegeken word, die Presidensiële Medalje van Vryheid, toegeken is deur Gerald Ford.

Op 8 April 1944 is Durant deur twee leiers van die Joodse en Christelike geloof, Meyer David en Christian Richard, genader om 'n 'beweging te begin om morele standaarde te verhoog'. Hy het eerder voorgestel dat hulle 'n beweging teen rasseonverdraagsaamheid begin en het sy idees vir 'n "Verklaring van Interafhanklikheid" uiteensit. Die beweging vir die verklaring, "Verklaring van INTER-afhanklikheid", is op 22 Maart 1945 by 'n gala funksie by die Hollywood Roosevelt Hotel geloods. Dit is bygewoon deur meer as 400 mense, waaronder Thomas Mann en Bette Davis. Die verklaring is ingelees in die VSA Kongresrekord op 1 Oktober 1945, deur Ellis E. Patterson.

Gedurende sy loopbaan het Durant verskeie toesprake gelewer, insluitende die "Persia in the History of Civilization", wat op 21 April 1948 as 'n voordrag voor die Iran-Amerika-vereniging in Teheran, Iran, aangebied is. Rousseau and Revolution is gevolg deur 'n dunner volume waarnemings genaamd The Lessons of History, wat beide 'n opsomming van die reeks sowel as analise was.

Alhoewel Ariel en Will beoog het om die werk aan The Story of Civilisation tot in die 20ste eeu voort te bou, het hulle op hul nou baie gevorderde ouderdom verwag dat die 10de volume hul laaste sal wees. Hulle het egter 'n finale volume, hul 11de, The Age of Napoleon in 1975, gepubliseer. Hulle het ook notas agtergelaat vir 'n 12de volume, The Age of Darwin, en 'n raamwerk vir 'n 13de, The Age of Einstein, wat die verhaal van beskawing tot in 1945 sou geneem het.

Drie werke van Durant is na sy dood gepubliseer, The Greatest Minds and Ideas of All Time (2002),Heroes of History: A Brief History of Civilization from Ancient Times to the Dawn of the Modern Age (2001), en Fallen Leaves (2014).

Die Durants het ook 'n intense liefde vir mekaar gedeel, soos verduidelik in hul dubbele outobiografie. Nadat Ariel in die hospitaal opgeneem is, het sy opgehou om te eet en het sy op 25 Oktober 1981 gesterf. Alhoewel hul dogter, Ethel en kleinkinders gepoog het om Ariel se dood van die verswakte Will te weerhou, het hy dit op die aandnuus gehoor en is hy twee weke later dood, op 96-jarige ouderdom, op 7 November 1981. Will is begrawe langs Ariel in die Westwood Village Memorial Park Begraafplaas, in Los Angeles.

In 1933 het hy Tragedy of Russia: Impressions from a Brief Visit en kort daarna The Lesson of Russia, gepubliseer. 'n Paar jaar nadat die boeke gepubliseer is, het sosiale kommentator Will Rogers hulle gelees en 'n simposium beskryf wat hy bygewoon het. Durant was een van die bydraers. Hy het later van Durant geskryf: "Hy is omtrent ons beste skrywer oor Rusland. Hy is die mees vreeslose skrywer wat daar was. Hy vertel jou net hoe dit is. Hy maak 'n wonderlike goeie argument. Een van die interessantste dosente wat ons het en 'n goeie medemens."

In 1930 het hy The Case for India gepubliseer terwyl hy in Indië op besoek was as deel van die insameling van data vir The Story of Civilization. Hy was so verbaas oor die verwoestende armoede en hongersnood wat hy as gevolg van die Britse imperiale beleid in Indië gesien het dat hy tyd van sy verklaarde doel af geneem het en in plaas daarvan gekonsentreer het op sy polemiek, wat die Indiese onafhanklikheid sterk bepleit.

Soos Oswald Spengler, het hy die agteruitgang van 'n beskawing gesien as 'n samevoeging van twis tussen godsdiens en sekulêre intellektualisme, en sodoende die instellings van konvensie en moraliteit omverwerp:

"Daarom is 'n sekere spanning tussen godsdiens en samelewing aanduiders van die hoër stadiums van elke beskawing. Godsdiens begin deur magiese hulp aan geteisterde en verwarde mans te bied; dit kulmineer deur aan 'n volk daardie eenheid van morele waardes en oortuiging te gee wat vir staatsmanskap en kuns so gunstig lyk; dit eindig deur selfmoordagtig te veg vir die verlore saak van die verlede. Want soos kennis voortdurend groei of verander, bots dit met mitologie en teologie, wat verander met geologiese vryetyd. Priesterlike beheer oor kuns en lettere word dan as 'n voetboei of haatlike versperring beskou, en die intellektuele geskiedenis neem die karakter aan van 'n 'konflik tussen wetenskap en godsdiens' in. Instellings wat aanvanklik in die hande van die geestelikes was, soos wette en straf, opvoeding en moraliteit, huwelik en egskeiding, is geneig om te ontsnap uit kerklike beheer, en word sekulêr, selfs onheilig. Die intellektuele klasse verlaat die antieke teologie en-na aarseling, die morele kode wat daarmee saamhang; literatuur en filosofie word anti-klerikaal. Die beweging van bevryding styg tot 'n uitbundige aanbidding van rede en val tot 'n verlammende ontnugtering met elke dogma en elke idee. Gedrag, ontneem van sy godsdienstige steun, versleg in epikuristiese chaos; en die lewe self, afgesonder van troos, word 'n las vir bewuste armoede en vermoeide rykdom. Op die ou end is 'n samelewing en sy godsdiens geneig om saam te val soos 'n liggaam en siel in 'n harmonieuse dood. Intussen ontstaan onder die onderdruktes 'n ander mite, gee nuwe vorm aan menslike hoop, nuwe moed vir menslike inspanning, en ná eeue van chaos bou 'n ander beskawing."

Meer as twintig jaar na sy dood, verskyn 'n aanhaling van Durant, "'n Groot beskawing word nie van buite verower nie, voordat dit self van binne verwoes is nie" as die openingsreël van Mel Gibson se 2006-film Apocalypto. Durant was ook die geskiedenis konsultant vir Anthony Mann se 1964 film The Fall of the Roman Empire. Die vertelling aan die begin en einde van die film word amper direk van Durant se werk, Caesar and Christus, geneem.

In 'n artikel in 1927 het hy sy gedagtes oor die versoening van godsdiens en Darwinisme geskryf:

"Om die evolusieteorie te harmoniseer met die Bybelse weergawe van die skepping, glo ek nie dat dit gedoen kan word nie, en ek sien nie hoekom dit moet wees nie. Die verhaal van Genesis is pragtig, en baie belangrik as simboliek: daar is geen goeie rede om dit tot in ooreenstemming met die moderne teorie te forseer nie."

In Our Oriental Heritage het Durant geskryf:

"Die ontdekkings wat hier opgesom is, het 'n aansienlike bydrae gelewer aan die hoofstukke van Genesis wat die vroeë tradisies van die Jode opteken. In die buitelyne, en die uitsondering van bonatuurlike voorvalle, het die verhaal van die Jode soos in die Ou Testament ontvou, die toets van kritiek en argeologie gestaan; elke jaar voeg bevestiging van dokumente, monumente, of uitgrawings. Ons moet die Bybelse beskrywing voorlopig aanvaar totdat dit verwerp word."

• 1935: Our Oriental Heritage. New York: Simon & Schuster.
• 1939: The Life of Greece. New York: Simon & Schuster.
• 1944: Caesar and Christ. New York: Simon & Schuster.
• 1950: The Age of Faith. New York: Simon & Schuster.
• 1953: The Renaissance. New York: Simon & Schuster.
• 1957: The Reformation. New York: Simon & Schuster.
• 1961: (met Ariel Durant) The Age of Reason Begins. New York: Simon & Schuster.
• 1963: (met Ariel Durant) The Age of Louis XIV. New York: Simon & Schuster.
• 1965: (met Ariel Durant) The Age of Voltaire. New York: Simon & Schuster.
• 1967: (met Ariel Durant) Rousseau and Revolution. New York: Simon & Schuster.
• 1975: (met Ariel Durant) The Age of Napoleon. New York: Simon & Schuster.