Wilhelmina ten Damme

Helena Willemina (Wilhelmina) ten Damme (Kaapstad, 1706 – 3 Januarie 1746) was die eggenote van die Kaapse goewerneur Hendrik Swellengrebel. Die dorp Swellendam is in 1747 na hulle albei genoem.

Ten Damme, die jongste dogter van Willem ten Damme en Helena Gulix, het op 15 Julie 1727 in die huwelik getree met onderkoopman Hendrik Swellengrebel, Kaapse goewerneur van 1739 tot 1751. Daar was vier seuns en vier dogters uit die huwelik gebore. ’n Seun, Hendrik Swellengrebel die jonge, het die Kaap in 1776 as reisiger besoek. Willemina se man is vinnig bevorder in diens van die VOC, moontlik vanweë sy hardwerkendheid en pligsgetrouheid. Hy was ’n besonder gewilde goewerneur, waarskynlik omdat hy nouer betrekkings met die Kaapse gemeenskap gehad het as enige van die voorgangers. Boonop was hy, volgens die getuienis van ’n amptenaar van destyds, ’n besonder sagsinnige, openhartige, vredeliewende en edelmoedige mens. Ná sy vrou se dood het hy versoek om terug te keer Nederland toe om sy laaste jare daar deur te bring. Hy vestig hom in Utrecht en trou op 20 Maart 1755 met Helena van Ruyven.

Haar skoonsusters, Elizabeth en Johanna, was onderskeidelik met goewerneur Ryk Tulbagh en ds. Franciscus le Seuer getroud. Haar wewenaar-skoonvader, Johannes Swellengrebel, is in 1728 met haar suster Engela ten Damme getroud; gevolglik was hy sy skoondogter (Wilhelmina) en sy eie seun (Hendrik) se swaer.