Vlag van Vanuatu

Die groen stel die rykheid van die eilande voor, die rooi is simbolies vir die bloed van wildevarke en die mens en die swart van die ni-Vanuatu-mense. Die Eerste Minister van Vanuatu het versoek dat geel en swart fraaiings ingesluit word sodat die swart uitstaan. Die geel gaffel stel die lig van die Evangelie voor wat deur die eilande in die Stille Oseaan versprei het (ongeveer 90% van Vanuatu se bevolking is Christelik).

Die embleem in die swart driehoek is die tand van ’n wildevark – die simbool van voorspoed was as hangertjie op die eilande gedra word – saam met twee blare van die plaaslike namelevaring. Die blare is veronderstel om ’n teken van vrede te wees en die 39 loofblare stel die 39 lede van Vanuatu se wetgewende vergadering voor.

Tussen 1889 en 1906, onder Anglo-Franse beheer, is ’n wit en rooi vertikale tweekleur gebruik met ’n blou reghoek in die middel waarop ’n sterre in ’n sirkel gerangskik was, gebruik. Daarna het die Britse administrasie van die kondominium van die vlag van die Nieu-Hebrides gebruik gemaak tot in 1980. Dit was ’n blou Britse vaandel met ’n wit skyf op die wapperkant met ’n wapen daarbinne. Die Franse regering het in dieselfde tyd die vlag van Frankryk gebruik. Gedurende die Stille Oseaan-spele in 1963 en 1966 is spesiaal ontwerpte vlae gebruik.

Toe die Vanua’aku-party die land na onafhanklikheid gelei het as Vanuatu in 1980 is die kleure van die party se vlag – rooi, groen, swart en geel – gekies as die basis vir die nasionale vlag. ’n Parlementêre komitee het die finale ontwerp gekies uit inskrywings van plaaslike kunstenaars.

Wikimedia Commons bevat media in verband met Vlae van Vanuatu.

• (en) Vanuatu by Flags of the World.
• (en) "Flag of Vanuatu". Encyclopædia Britannica. Besoek op 15 Mei 2019.