Uitsluitingsbeginsel van Pauli

Die Uitsluitingsbeginsel van Pauli is ’n kwantummeganiese beginsel waarvolgens twee identiese fermione nie dieselfde kwantumtoestand kan beset nie. Die beginsel is in 1925 deur Wolfgang Pauli geformuleer. In een atoom kan dus nie twee elektrone wees met vier identiese kwantumgetalle nie. Deur die invoer van die spinkwantumgetal kan twee elektrone hulle in een baan (dieselfde magnetiese, hoof- en newekwantumgetal) bevind, mits hul spinkwantumgetal verskil.

Die beginsel geld slegs vir fermione, deeltjies wat asimmetriese kwantumtoestande vorm en ’n halftallige spin het. Onder fermione val onder meer protone, neutrone, die kwarke waaruit hulle bestaan en elektrone – alle soorte elementêre deeltjies waaruit materie opgebou is.

Deeltjies soos die foton en graviton gehoorsaam nie die beginsel nie omdat hulle nie fermione is nie, maar bosone (hulle vorm simmetriese kwantumtoestande en het ’n heeltallige spin).